Юдахин Кыргызско⇒Русский словарь






артыкча  в особенности, особенно;  артыкча сенин өзүң болгонуң жакшы эле было бы гораздо лучше, если бы ты сам был.
артыкчылык  1. излишество, чрезмерность;  2. превосходство, преимущество; привилегия;  менден артыкчылыгы кайсы? а ч
артыл  артыл- I  возвр.-страд. от арт- III  1. оставаться в излишке, быть в избытке; увеличиваться, умножаться;
артылмак  то же, что артуу I;  бир артылмак бели бар, ушу күндө атагы - Миң-Бугу деген жери бар фольк. есть один перева
артылт  понуд. от артыл- I;  кайрат артылт- напрягать энергию, действовать с удвоенной энергией;  артылтып камчы
артын  возвр. от арт- III  навьючивать на себя или для себя;  алачыктарын өрттөп, көмүр менен күлүп артынып, ха
артынды  излишек, избыток.
артынт  понуд. от артын-.
артынчак  сев.  вьюк, груз (навьюченный на кого-л.);  артынчактарды түшүрдүк мы сняли вьюки.
артынчакта  то же, что артын-;  алыс жерге куда болсоң, артынчактап аш келер; жакын жерге куда болсоң, түрдүү ушак сөз ке
артыш  артыш I  и. д. от арт- III  превышение, излишек.  артыш- II  взаимн. от арт- III  совмест
артышуу  и. д. от артыш- II.
арут  ир.:  Арут-Марут имена двух пери.
аруу  аруу I  1. чистый;  аруу жуу- чисто обмывать (гл. обр. покойника);  келген жериңден кеткен жериң ар
аруула  очищать;  аруулап чисто;  аруулап таза жуудуруп фольк. приказав чисто обмыть (покойника);  каның ме
аруулан  возвр. от аруула-  очищаться;  арууланып алардан, кутулар шайман калбады фольк. не осталось средств, что
аруун  аруун I  то же, что арбын;  чоң урууларга коңшу олтурушкан майда уруулар да аруун много и мелких родов,
архаизм  архаизм.
археолог  археолог.
археология  археология.
археологиялык  археологический;  археологиялык казуулар археологические раскопки.
архив  архив.
архивдик  архивный;  архивдик материалдар архивные материалы.
архивчи  архивариус, работник архива.
архитектор  архитектор.
архитектура  архитектура.
архитектуралык  архитектурный.
арча  арча, древовидный можжевельник (на юге различают два вида: өрүк арча арча с плотной крепкой древесиной и жибек арч
арчалуу  имеющий арчу; поросший арчой; арчовый;  арчалуу жер место, где растёт арча; место, изобилующее арчой;  а
арчы  арчы I  то же, что аарчу;  жүз арчы то же, что бет аарчу (см. аарчы I).  арчы II  ир.-кирг. &n
арчын  помочи, подтяжки.
арчында  привязать крест-накрест (напр. заплечный мешок);  түйүнчөгүн далыга арчындап таңып коюптур стих. свой узелок
арш  ар. уст. книжн.  чертоги (божьи).
ары  ары I  дальше; по ту сторону;  ары тур стань дальше, отойди дальше; иди прочь;  ары бол отойди в ст
арыз  ар.  заявление; жалоба;  арызы или арзы его заявление; его жалоба;  үстүңөн арыз берем я подам на т
арыздан  жаловаться; обращаться с жалобой;  арызданып кел- приходить с жалобой, с заявлением;  кимге арызданасың?
арыздануу  и. д. от арзыдан-;  арызданууга кел- явиться с жалобой, с заявлением.
арызданыш  взаимн. от арыздан-.
арыздаш  затевать тяжбу, судиться друг с другом; ссориться.
арыздаштыр  понуд. от арыздаш-  понуждать подавать друг на друга жалобы; доводить до суда, до ссоры друг с другом.
арыздаштыруу  и. д. от арыздаштыр-.
арыздашуу  и. д. от арыздаш-  взаимная тяжба; ссора.
арыздуу  имеющий жалобу;  арыздуу киши жалобщик; человек, подающий жалобу, заявление;  арыздуу пенде наалыбайт, а
арызчы  заявитель; жалобщик.
арык  арык I  худой, тощий;  ачтын токтугу бар, арыктын семизи бар погов. голодный может стать сытым, а худой
арыксы  уподоб. от арык I  считать себя худым; изображать из себя худого, тощего.
арыксын  возвр. от арыксы-,  то же, что арыксы-.
арыксынт  понуд. от арыксын-  считать кого-л. тощим, ставить в упрёк худобу.
арыксынтуу  и. д. от арыксынт-.
арыксынуу  и. д. от арыксын-.
арыкта  худеть, тощать;  адам курсагынан арыктабайт, кулагынан арыктайт погов. не работа сушит человека, а забота (бу
арыктат  понуд. от арыкта-  доводить до худобы; истощать.
арыктуу  ~: арыктуу жер место, где есть арыки (см. арык II);  аргымак минсең, семиз мин - арыктуу жерден чурасын фольк
арыктык  худоба, худосочие;  арыктык тарт- страдать худобой, худеть.
арыкчаал  склонный к худобе;  ак көңүлдүүнүн аты арыкчаал погов. лошадь добряка худа (её берёт то один, то другой).
арыкчы  рабочий, работающий по проведению арыков.
арыл  очищаться; избавляться;  жүрөктөн кайгы арылды сердце освободилось от печали;  дартым арылды моя печаль
арыла  удаляться, отдаляться;  арылап кетти он отправился дальше.
арылат  понуд. от арыла-  удалять, отдалять.
арылаттыр  понуд. от арылат-;  койду арылаттырып жайдырып кой вели отогнать овец подальше (и там) пасти.