Юдахин Кыргызско⇒Русский словарь






жанжар  южн.  то же, что жаңжал.
жанжемил  ир-. южн.  (ср. жем-жебил)  имбирь (употребляется в народной медицине);  жанжемил, мурч жанга тынч
жанжөкөр  приспешник; пособник.
жанжөкөрчүлүк  приспешничество; пособничество.
жаннат  ар.  1. рай;  2. (в эпосе) название дорогого меха;  жаннаттан ичик кылайын, жакасын кундуз кыяйын ф
жанр  лит.  жанр.
жанрдык  лит.  жанровый;  айбакдар жөнүндөгү жомок менен тамсилдин ортосунда жанрдык байланыш жанровая связь межд
жансар  ир.:  чала жансар полуживой, еле живой;  чала жансар кылыл таштады он избил до полусмерти.
жанселек  жанселек, жансерек  1. обморок, обморочное состояние;  2. чуть живой;  жаксерек түшкөн козу ягнёнок
жансыз  жансыз I  неодушевлённый.  жансыз II  ар.  соглядатай, шпион, доносчик;  ар күнү жансыз ж
жансын  упобод. от жан II  изображать из себя животное, мнить себя животным;  ташбака өзүн элмин дейт, үңкүр өзү
жансыра  быть полуживым, близким к смерти; изнемогать;  колум жансырап калыптыр у меня рука онемела, отнялась.
жантай  1. покоситься, покривиться;  2. опираться локтем, лёжа на боку;  жантайып жерге жатпайын фольк. чтоб не
жантайма  косогор.
жантаймалык  покатость;  жантаймалыгы жок тепкич ступеньки крутые (без покатости).
жантак  жантак I  янтак, верблюжья колючка;  төөгө жантак керек болсо, моннун созот погов. захочет верблюд янтак
жанталаш  то же, что жан талаш-  (см. жан II).
жанталаштыр  то же, что жан талаштыр-  (см. жан II).
жантаюу  и. д. от жантай-.
жантаң  ~: жантаң-жантаң бас- то же, что жантаңда- 1;  жантаң-жантаң басып алып, эми булардын жанына да кобурап келди
жантаңда  1. двигаться, скривившись набок; двигаться, согнувшись на одну сторону (напр. о хромом на одну ногу); ступать нетв
жантаңдат  понуд. от жантаңда-;  өтүгүн жантаңдата басат он ходит в стоптанных набок сапогах.
жантый  покоситься, покривиться;  анкыты жантыйган жаман кепич дрянные кожаные галоши с покривившимися задниками.
жантык  кособокий, покосившийся; наклонный;  жантык курт зоол. бокоплав;  жантык сызык см. сызык I.
жантыңда  ковылять (в стоптанной набок обуви).
жанут  то же, что енот;  жанут ичик жамынып фольк. укрывшись енотовой шубой.
жанч  1. дробить, толочь;  2. перен. колотить, колошматить;  тегирменге кирген иттей жанчты (или кылды) драли
жанчкыла  многокр. от жанч-;  жанчкылап өлтүр избить до смерти, забить насмерть.
жанчта  то же, что жанч-;  кара жерге жанчта убить, распластав на земле;  жайсаңынын баарысын кара жерге жанчтаг
жанчтыр  понуд. от жанч-;  чыпалагын ташка жанчтырып алган он разбил себе мизинец о камень.
жанчуу  и. д. от жанч-.
жанчуур  ступа, ступа с пестом.
жанчы  южн.  спутник; сопутствующий;  жанчы жолдош или күйөө жанчы то же, что күйөө жолдош (см. жолдош I 2).
жанчык  жанчык I  карман;  жанчыгымда бар эле сары алтындан бир калта фольк. у меня в кармане был мешочек с жёлт
жанчыл  страд. от жанч-  1. быть истолчённым;  2. перен. быть избитым.
жанчымал  кушанье из жареного пшена, молока и масла.
жанчыра  разбиться, раздробиться;  баатырсыган аргындынбашы сынды жанчырап фольк. голова аргын'а, который храбрился, р
жанчыш  жанчыш I  и. д. от жакч-.  жанчыш- II  взаимн. от жанч-;  канча күнү, нече түн калмак менен жа
жаны  1. касаться, подходить сбоку, проходить возле;  2. точить (нож, бритву и т.п.), проводя по очереди то одной,
жаныбар  жаныбар I  ир.  1. животное;  2. ласк. обращение к животным, людям и предметам;  бешиктеги бир
жаныктат  намекнуть, дать понять;  жандырмактуу кеп айтам, жаныктатып дагы айтам фольк. говорю я обиняками, ещё говорю
жаныма  1. трущийся;  2. женск. точильный брусок.
жаныт  понуд. от жаны-.
жанытма  1. попутное замечание, намёк, что-либо сказанное обиняками, иносказание;  кебимде жанытма жок в моих словах о
жанычта  то же, что жанчта-;  эчесин жерге жанычтады фольк. многих из них он в землю втоптал (букв. втолок, т.е. убил)
жанычтыр  понуд. от жанч-;  соку жанычтыр- заставить толочь в ступе.
жаныш  взаимн. от жан- IV 1.
жап  жап I  усиление к словам, начинающимся на жа;  жапжаман очень плохой;  жапжакшы очень хороший; &nbs
жапа  жапа I  усиление к жалгыз;  жапа жалгыз или жападан жалгыз один-одинёшенек.  жапа II:  жапа ты
жапаа  ар.  1. притеснение, мучение; обида;  жапаа көр- испытывать мучения; мучиться;  жапаа кыл- или жапа
жапай  (о человеке) быть низкорослым и худощавым (ср. мыртый-);  жапайган низкого роста и худощавый.
жапайы  1. простой, безыскусственный;  2. дикий, одичалый;  жапайы айбандар дикие. животные;  жапайы мончок
жапайылык  1. простота, безыскусственность;  2. одичалость.
жапайычылык  дикость, зверство.
жапакеч  (жапакеш)  ар.-ир.  1. отзывчивый;  бара-бара жеткен жапакеч, жеткен кичи пейил боло баштайт постеп
жапалак  сова;  жапалакты таш менен урса да, жапалак өлөт; жапалак менен ташты урса да, жапалак өлөт погов. (вcё равно
жапалакта  падать хлопьями;  жапалактап кар жаап турат снег падает хлопьями.
жапалдаш  приземистый;  жапалдаш бойлуу, кең далы фольк. приземистый и широкоплечий.
жапан  1. дикий, не ручной, не домашний;  жапан болуп кал- одичать;  2. некультивированный;  жапан беде ди
жапандык  дикость, варварство.