Юдахин Кыргызско⇒Русский словарь






куйкала  палить, опаливать (курицу, овцу и т.п.);  кой куйкала- палить овцу (тушу целиком).
куйкалат  понуд. от куйкала-.
куйкалаң  возвр. от куйкала-  опалиться, обгореть;  куйкалаңгыр! бран. чтоб тебе сгореть!;  куйкалаңган ит! б
куйкул  1. желтоватый;  коюу куйкул сакал густая светло-рыжая (и запущенная) борода;  куйкул сакалдуу имеющий св
куйкулдан  принимать рыжеватый, коричневатый оттенок.
куйкулдант  понуд. от куйкулдан-.
куйкум  1. запах палёной кожи, шерсти, гари, горелого жира;  куйкум май жыттанат пахнет горелым жиром;  2. южн.
куйкумдал  обгорать, опаляться.
куйкумдуу  ~: куйкумдуу сөз или куйкумдуу кеп язвительное, ехидное слово, замечание.
куйма  литой;  куйма болот литая сталь;  куйма туяк (у коня) копыто стаканчиком (красивое и крепкое);  куй
куймак  оладьи;  ун жок, май болсо, элден казан сурап, куймак кылып берер элем шутл. (жаль, что) муки нет (а то) если
куймалуу  литой;  куймалуу алтын литое золото; литого золота;  куймалуу алтын үзөңгү фольк. стремена литого золота
куймулчак  1. репица, хвостовой отросток; копчиковая кость;  2. хвостовой отросток вместе с жиром и мясом (при распредел
куймулчакта  хватать, кусать за репицу;  тору бээнин жабагысы болсо, куймулчактап моюнчаны жүдөтүп ойноп турган а жеребёно
куймулчактат  понуд. от куймулчакта-;  докладынын аягын уй (или сүйрү) куймулчактатып жиберген конец своего доклада он смаз
куйпулан  жульничать, двуличничать.
куйпулануу  и. д. от куйпулан-.
куйру  чуйск.  то же, что куур- III;  буудай куйруп, таруу куйруп жеп жүргөнбүз мы раньше, поджаривая, ели пшен
куйругуч  см. куйрук 3.
куйрук  1. хвост; волос хвоста; перо в хвосте птицы;  аргымак аттын куйругу бирде - жибек, бирде - кыл фольк. хвост к
куйрукта  хватать за хвост;  жылкыны куйрукта- поймать лошадь за хвост;  максатыңды куйруктагын куткарбай стих. де
куйрукташ  двигаться один за другим, идти гуськом;  күндөр кубалашып, куйрукташып өтүп жатат дни за днями идут чередою.
куйруктук  лицемерие.
куйруктуу  1. хвостатый, с хвостом;  2. (об овце) жирный;  куйруктуу козу жирный ягнёнок;  куйруктуу козу жеги
куйрул  южн.  то же, что куурул-;  эмэли куйрулду он поставлен в безвыходное положение.
куйрума  южн.  то же, что куурма.
куйручук  хвостик (коровы, телёнка).
куйтан  куйтан куйтан ойнот-  морочить голову; хитрить.
куйтку  (ср. кутку)  сеяние смуты, подзадоривание, подуськивание;  куйтку сал- то же, что куйткула-;  эл ич
куйткула  сеять смуту, вносить разлад, разлагать; подзадоривать, подуськивать;  жигиттердин арасын куйткулап, ала кылгы
куйткулук  интриганство.
куйту  льстивый, лицемерный, лживый; проныра;  куйту киши смутьян, интриган;  куйту сөздөр менен чүмбөттө- прик
куйтуй  (о человеке) быть низенького роста, коротышкой;  куйтуйган кичине неме, көптүн ичинде көрүнбөй, тополоңдо жог
куйтулан  вносить смуту, плести интриги;  куйтуланып, жөн жүрбөгөн киши человек, который смутьянит, не ведёт себя споко
куйтулук  интриганство, смутьянство;  жөн жүрбөй, куйтулук кыла берди он не вёл себя спокойно, только и знал, что сеял
куйтуңда  быть всем недовольным, недовольно фыркать;  куйтуңдабай отур сиди и не фыркай;  ыгы жок куйтуңдай берет
куйч  ~: кыйч-куйч см. кыйч.
куйшаң  ~: кыйшаң-куйшаң см. кыйшаң I.
куйшук  ~: кыйшык-куйшук см. кыйшык 2.
кук  кук I  ир. южн.  год свиньи (см. жыл I 2).  кук II  подражание крику ворона;  как! эткен
кукулда  1. (о вороне) граять;  2. редко (о лебеде) ячать.
кукулукта  (о наседке) клохтать.
кукум  парное к каакым;  каакым-кукум одуванчики и тому подобное.
кукус  ~: какыс-кукус помыкание, застращивание;  алардын какыс-кукусун көп көрдүм я много от них видел помыканий; &n
кул  1. прям., перен. раб;  жакшы болсо - бийден, жаман болсо - кулдан погов. если хорошо выйдет, бию (приписывают
кула  кула I  1. саврасый;  Сапарбайдын сан жылкысы көрүнбөй, Кулансарыктын кула байталы көрүнөт погов. бесчис
кулаалы  сарыч лесной; канюк лесной; коршун (один из видов);  ак кулаалы самец луня (полевого, степного и лугового); &
кулагдар  кирг.-ир.  осведомлённый (на основании слухов);  айылдагылар бүт кулагдар болушту весь аул услыхал, всем
кулай  южн.  удобный, впору;  кулай болуп калды вышло хорошо.
кулак  кулак I  1. ухо;  оң кулак правое ухо;  он кулагың он уксун фольк. пусть правое ухо твоё десять раз
кулакдар  то же, что кулагдар.
кулакта  1. хватать за ухо;  ат кулакта- схватить лошадь за ухо;  кудай берсе, жолборсту кулактайын, минейин фоль
кулактандыр  извещать, оповещать, объявлять.
кулактандыруу  и. д. от кулактандыр-  извещение, оповещение, объявление;  газеталарга кулактандыруу жарыялады он сделал
кулактар  то же, что кулагдар.
кулактат  понуд. от кулакта-.
кулакташ  кулакташ I  имеющий возможность говорить с кем-л. на ухо; говорящий с кем-л. на ухо;  жапанда узун жыгач
кулактуу  1. имеющий уши;  2. перен. послушный;  кулактууга сөз айтса, кулагынын түбүндө; кулаксызга сөз айтса, ку
кулактык  кулактык I  отвл. от кулак III;  кулактыкка тартыл- быть раскулачиваемым.  кулактык II:  кызыл
кулакчын  1. шапка-ушанка, малахай;  2. часть попоны с прорезами для ушей, закрывающая голову лошади.