Юдахин Кыргызско⇒Русский словарь






урматта  чтить, уважать, оказывать почести.
урматташ  взаимн. от урматта-;  баары аны урматташат все ему оказывают почёт и уважение.
урматтоо  и. д. от урматта-  оказание почестей; почёт, уважение.
урматтуу  уважаемый, чтимый;  эң жогорку урматтуу офиц. многоуважаемый.
урна  в разн. знач. урна.
урол  разг.  то же, что роль.
урп  ~: урп-адат то же, что үрп-адат (см. үрп III).
урпак  1. отруби;  2. перен. потомок, потомки, потомство;  өтүптүр чоң бабабыз Тагай деген, урпагы биз экенбиз
уртокмок  то же, что ур токмок (см. токмок).
уруй  уруй I  то же, что урук I.  уруй- II  выпячиваться, выставляться; выделяться, выпираться, выдаватьс
урук  урук I  ар.  дух;  урук түшүр- падать духом;  интернационализм урукунда в духе интернационализ
уруксат  ар.  разрешение, позволение;  уруксат ал- получить разрешение;  уруксат бер- дать разрешение;  
уруксатсыз  без спроса, без разрешения.
уруктал  размножаться, плодиться.
уруктан  с.-х.  осеменяться.
уруктандыр  понуд. от уруктан-  с.-х.  осеменять.
уруктандыруу  и. д. от уруктандыр-  с.-х.  осеменение;  малды жасалма жол менен уруктандыруу искусственное осемен
уруктандырыл  страд. от уруктандыр-;  эгерде күүлөгөнү болсо, экинчи жолу уруктандырылат если (самка всё ещё) в охоте, то о
уруктануу  и. д. от уруктан-  с.-х.  восприятие осеменения.
уруктат  расплодить; размножить.
урукташ  урукташ I  соплеменник; одного с кем-л. рода, племени;  кары, жаш тууган калкымсың, урукташ тууган жалпы
урукташтыр  то же, что уруктандыр-.
урукташтырыл  то же, что уруктандырыл-.
уруктук  семенной;  уруктук кызылча семенная свёкла.
урукчулдук  урукчулдук, урукчулук  1. родовые отношения;  урукчулдук, эски үрп-адаттары менен күрөшүү борьба с родов
урул  страд. от ур- IV;  кызыл кулактарга катуу сокку урулду по спекулянтам нанесён сильный удар;  каалгаларды
урулуу  1. масса; многочисленный; многоплемённый;  урулуу журт массы народные;  урулуу журттан айрылып, уктап жа
урум  урум I  удар;  балкасынын урумунан табылган ар бир тыйын каждая копейка, заработанная ударами молота. ур
уруму  происходящий из страны Урум (см. урум III 1);  уруму мылтык (в эпосе) название богатырского ружья.
урун  1. наткнуться, натолкнуться; стукнуться, удариться; чувствовать себя разбитым (напр. от верховой езды или от езды
урунду  ~: урунду кыл- измучить, сильно утомить (напр. тряская телега, конь с плохим ходом);  аны ат урунду кылды его
урундур  понуд. от урун-.
урунт  урунт I:  урунт жер место, о которое все стукаются или всё стукается, задевает, место, которое выдаётся, выпи
урунттуу  1. узловой;  урунттуу станция узловая станция;  урунттуу маселе основной вопрос;  күрөштүн урунттуу
урунтуктуу  существенный;  урунтуктуу фактылар существенные факты;  колго урунтуктуу, көзгө көрүнөрлүк эмгек труд ощ
урунул  страд. от урун-  быть в пользовании, в употреблении;  урунулбаган буюм вещь, не бывшая или не находящаяс
урунуу  и. д. от урун-;  мылтыкты байкап урунуу керек с ружьём нужно обращаться осторожно;  уул урунуу иметь сын
урунуш  урунуш I  1. и. д. от урун-;  2. столкновение, соединение;  эки тоонун урунушу фольк. место соедине
урунуштур  понуд. от урунуш- II  1. сталкивать одно с другим, стукать одно о другое;  2. перен. заниматься комбинац
урунчук  выступ, уступ; выступающий конец;  учтуу таштын урунчугу конец острого камня.
урунчуктуу  с торчащими выступами;  кээ бир таштар, алптардын чоюн баштарындай жупжумур, урунчуктуу некоторые камни кругл
уруу  уруу I  1. род, племя;  кайсы жерлик, кыргыздын кайсы уруусунан? из каких (он) мест, какого киргизского
уруучулдук  (уруучулук)  вся совокупность отношений, связанных с родовым строем;  уруучулук күрөшү родовая борьба; &
уруш  уруш I  и. д. от ур- IV  1. драка, ссора;  катын уруш женская драка (когда царапаются, таскают за в
урушкак  то же, что урушчаак;  жалгыз аттуу жарышкак, жаман катын урушкак погов. однолошадник любит скачки, дурная жен
урушкактык  то же, что урушчаактык.
урушкулук  намерение драться или воевать;  аки мамлекет урушкулук кылбасын не приведи бог, чтобы два государства воевали
уруштур  понуд. от уруш- II  1. ударять одно о другое;  2. сводить для драки.
уруштуруу  и. д. от уруштур-.
урушумуш  ~: урушумуш болуп сделав вид, что хочет побранить или драться.
урушчаак  1. драчливый, бранчливый; задира забияка;  курсагы ачкан - урушчаак погов. голодный драчлив;  2. драчлив
урушчаактык  драчливость, задиристость.
уруят  ар. уст.  1. свобода;  2. разг. Советская власть.
уруңке  р. южн.  рюмка.
урчугуй  то же, что уркугуй.
урчук  отрог горы, спускающийся узкой полосой; острый выступ горы;  жарганаттай жабышып, бир таштын урчугун кармап т
ус  то же, что уз.
уска  уска I  то же, что нуска I.  уска- II  то же, что нуска- II.
ускалуу  то же, что нускалуу;  ускалуу адам степенный, почтенный человек.
ускалуулук  то же, что нускалуулук.