Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






нажимать  несов.  см. нажать I.
нажинать  несов.  см. нажать II.
нажитой  ~, ­ая, -ое  см. нажитый.
нажитый  ~, ­ая, -ое  1. (накопленный) иштеп тапкан, иштеп табылган;  2. (приобретённый) өзү тапкан, өзү болгон (
нажить  сов.  1. (накопить, собрать) табуу, малдануу;  нажить всё своим трудом бардыгын өз эмгеги менен табуу; &
нажиться  нажиться I  сов. разг.  (обогатиться) баюу, дүнүйө табуу.  нажиться II  сов. разг.  (долг
нажраться  сов. чего, груб.  тоюу (алпылдап сугунуп, алпылдап жеп-ичип).
назад  нареч.  1. (в обратном напраелениа) артка;  сделать шаг назад бир кадам артка басуу;  назад! артка!
назади  нареч. разг.  артта, артында, арка жакта.
назализация  ж. лингв.  назализация (тыбыштын мурун аркылуу айтылышы).
названивать  несов. разг.  кайта-кайта коңгуроо ура берүү; үстөкө-босток звонить эте берүү, үстөкө-босток шыңгырата берүү
название  ср.  1. ат, ысым;  название журнала журналдын аты;  2. (отдельное издание) айрым басылган китеп, жу
названый  ~, ­ая, -ое:  названый брат бир тууган болуп калган ага же ини;  названая сестра бир тууган болуп калган
назвать  сов. кого-что  1. кем-чем (дать имя) атоо, ат коюу;  2. (охарактеризовать) мүнөздөө, деп айтуу;  ег
назваться  сов.  1. кем аталуу, атка конуу, атак алуу, ат алуу;  назваться инженером инженер деп аталуу;  2. к
назём  м. обл.  см. навоз.
наземный  ~, ­ая, -ое  1. (расположенный на земле) жер үстүндөгү, жер бетиндеги;  наземная железная дорога жер үст
наземь  нареч. разг.  жерге;  он бросил мешок наземь ал капты жерге таштады.
назидание  ср. уст.  насыят, акыл айтуу.
назидательность  ж.  насыяттуулук, акыл айткандык.
назидательный  ~, ­ая, -ое  насыяттуу, үлгү болгудай;  назидательный случай үлгү болгудай окуя.
назло  нареч.  өчөшүп, эрегишип, кара санатайлык менен;  как назло өчөшкөндөй;  сделать что-л. назло кому-
назначать  несов.  см. назначить.
назначение  ср.  1. (действие) дайындоо, белгилөө;  по назначению врача врачтын белгилөөсү боюнча;  2. (на рабо
назначить  сов.  1. что (определшпь, наметить) дайындоо, белгилөө;  назначить день встречи жолугушуу күнүн белгилөө
назойливо  нареч.  жадатып, тажатып, тынчын алып, мазаны алып.
назойливость  ж.  жадаткычтык, тажаткычтык, тынчты кетирүүчүлүк, мазаны алуучулук.
назойливый  ~, ­ая, -ое  жадатма, тажатма, тынчытпаган, мазаны алган;  назойливая муха мазаны алган чымын;  наз
назревание  ср.  бышуу, жетилүү.
назревать  несов.  см. назреть.
назреть  сов.  1. (стать спелым) бышуу, жетилүү (мис. жемиш);  2. (налиться гноем) толуу, толуп жетилүү (мис. чый
назубок  нареч. разг.  жатка;  выучить стихотворение назубок ырды жаттап алуу.
называемый  ~, ­ая, -ое  1. прич. от называть;  2. прил. аталган, айтылган, айтылуучу, деген;  так называемый д
называть  несов.  см. назвать.
называться  несов.  1. см. назваться;  2. (носить имя, название) аталуу, аты айтылуу, айтылуу;  3. страд. к наз
назябнуться  сов. разг.  үшүп кетүү, тоңуп кетүү, үшүп калуу.
наи  приставка  сын атооч жана тактоочтун күчөтмө мүчөсү; мис. наивысший эң жогорку, эң жогору.
наиболее  нареч.  эң эле, өтө эле, абдан.
наибольший  ~, ­ая, -ее  өтө чоң, эң чоң, эң жогорку;  наибольший общий делитель мат. эң чоң орток бөлүүчү.
наивничать  несов. разг.  анткордук кылуу, калп эле билмексен болуу.
наивно  нареч.  момундук менен, тажрыйбасыздык кылып, кагылбагандык кылып.
наивность  ж.  момундук, тажрыйбасыздык, кагылбагандык.
наивный  ~, ­ая, -ое  аркы-беркини көп байкабаган, аңкоо, аңкоолук;  наивный человек аңкоо адам;  наивный во
наивысший  ~, ­ая, -ее  жогорку, эң жогору, эң жогорку;  наивысшие достижения эң жогорку жетишкендиктер;  наив
наигранный  ~, ­ая, -ое  анткор, анткорсуган, жасалма;  наигранная весёлость анткор шайырдык, калп шайырдангандык.
наиграть  сов. что  1. (сыграть) ойноп көрсөтүү, ойноо;  наиграть мотив на рояле күүнү (мотивди) роялда ойноп көрс
наиграться  сов. разг.  кумардан чыга ойноо, жарпы жазылганча ойноо, моокуму канганча ойноо.
наигрывать  несов.  см. наиграть.
наизнанку  нареч.  аңтара, аңтарасынан;  надеть наизнанку аңтара кийүү.
наизусть  нареч.  жатка;  выучить наизусть жаттап алуу.
наилучший  ~, ­ая, -ее  превосх. ст. от прил. лучший  эң мыкты, эң артык, эң жакшы, эң сонун;  наилучший резул
наименее  нареч.  эң аз, баарынан аз, эң жеңил;  избрать наименее трудное решение задачи маселени чечүүнүн эң жеңи
наименование  ср.  ат, ысым;  см. название.
наименовать  сов. кого-что, уст.  атоо, ат коюу.
наименьший  ~, ­ая, -ее  превосх. ст. от прил. меньший  эң аз, эң кичине;  наименьший риск эң аз коркунуч; &nbs
наискосок  нареч. разг.  см. наискось.
наискось  нареч.  кыя, кыйгач, кайчылаш;  резать наискось кыйгач кесүү.
наитие  ср. уст.  аян;  по наитию сокур сезим менен.
наихудший  ~, ­ая, -ее  превосх. ст. от прил. худший  эң начар, өтө начар.
найдёныш  м. уст.  табылган бала (таштанды бала).