Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
рысца
ж.
майда таскак, бүлкүлдөк желиш;
лошадь бежит рысцой ат майда таскак менен келатат.
рысь
рысь I
ж.
(аллюр) таскак;
крупная рысь катуу таскак.
рысь II
ж. зоол.
сүлөөсүн
рысью
нареч.
1. (об аллюре) таскактатып, таскак менен;
пустить лошадь рысью атты таскактатуу;
2. разг.
рытвина
ж.
дөңгөлөктүн чуңкурайткан изи, казындысы.
рыть
несов. что
казуу;
рыть яму чункур казуу аң казуу;
рыть окопы окоп казуу;
рыть яму кому-л.
рытьё
ср.
казуу;
рытьё колодца кудук казуу.
рыться
несов. в чём
1. казылуу;
2. казгылоо, чукулоо;
рыться в земле жерди казгылоо, жерди чукулоо;
&nb
рыхление
ср.
бошотуу, копшутуу, жумшартуу (мис. жерди, топуракты).
рыхлитель
м. с.-х.
жерди жумшарта турган машина.
рыхлить
несов. что
бошотуу, копшутуу, жумшартуу;
рыхлить землю топуракты бошотуу, жерди жумшартуу.
рыхлость
ж.
1. боштуку жумшактык, борпондук;
рыхлость почвы топурактын борпондугу;
2. перен. (дряблость)
рыхлый
~, ая, -ое
1. бош, борпоң;
рыхлая земля борпоң жер, борпоң топурак;
рыхлый кирпич бош кирпич, б
рыцарский
~, ая, -ое
рыцарь-га т.; рыцардык;
рыцарское вооружение рыцардык курал-жарак;
рыцарский роман л
рыцарство
ср.
1. собир. ист. (рыцари) рыцарлар;
2. рыцардык (Батыш Европадагы орто кылым доорундагы жоокер-дворя
рыцарь
м.
1. ист. рыцарь (феодалдык Европада-согуштук-дворяндык сословиеге жатуучу киши);
2. перен. (самоотве
рычаг
м.
1. рычаг (таяныч точкасын айланып, аз күчтүн жардамы менен көп күчтү теңдештире турган жасалга);
си
рычажок
м. уменьш. от рычаг 1
кичинекей рычаг.
рычание
ср.
ыркыроо, ырылдоо, бакыруу, айкыруу.
рычать
несов.
ыркыроо, ырылдоо, бакыруу, айкыруу;
собаки рычат иттер ырылдайт;
лев рычит арстан ыркырай
рыщу
~, рыщу, рыщешь
и т.д. наст. вр. от рыскать.