Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






рысца  ж.  майда таскак, бүлкүлдөк желиш;  лошадь бежит рысцой ат майда таскак менен келатат.
рысь  рысь I  ж.  (аллюр) таскак;  крупная рысь катуу таскак.  рысь II  ж. зоол.  сүлөөсүн
рысью  нареч.  1. (об аллюре) таскактатып, таскак менен;  пустить лошадь рысью атты таскактатуу;  2. разг.
рытвина  ж.  дөңгөлөктүн чуңкурайткан изи, казындысы.
рыть  несов. что  казуу;  рыть яму чункур казуу аң казуу;  рыть окопы окоп казуу;  рыть яму кому-л.
рытьё  ср.  казуу;  рытьё колодца кудук казуу.
рыться  несов. в чём  1. казылуу;  2. казгылоо, чукулоо;  рыться в земле жерди казгылоо, жерди чукулоо; &nb
рыхление  ср.  бошотуу, копшутуу, жумшартуу (мис. жерди, топуракты).
рыхлитель  м. с.-х.  жерди жумшарта турган машина.
рыхлить  несов. что  бошотуу, копшутуу, жумшартуу;  рыхлить землю топуракты бошотуу, жерди жумшартуу.
рыхлость  ж.  1. боштуку жумшактык, борпондук;  рыхлость почвы топурактын борпондугу;  2. перен. (дряблость)
рыхлый  ~, ­ая, -ое  1. бош, борпоң;  рыхлая земля борпоң жер, борпоң топурак;  рыхлый кирпич бош кирпич, б
рыцарский  ~, ­ая, -ое  рыцарь-га т.; рыцардык;  рыцарское вооружение рыцардык курал-жарак;  рыцарский роман л
рыцарство  ср.  1. собир. ист. (рыцари) рыцарлар;  2. рыцардык (Батыш Европадагы орто кылым доорундагы жоокер-дворя
рыцарь  м.  1. ист. рыцарь (феодалдык Европада-согуштук-дворяндык сословиеге жатуучу киши);  2. перен. (самоотве
рычаг  м.  1. рычаг (таяныч точкасын айланып, аз күчтүн жардамы менен көп күчтү теңдештире турган жасалга);  си
рычажок  м. уменьш. от рычаг 1  кичинекей рычаг.
рычание  ср.  ыркыроо, ырылдоо, бакыруу, айкыруу.
рычать  несов.  ыркыроо, ырылдоо, бакыруу, айкыруу;  собаки рычат иттер ырылдайт;  лев рычит арстан ыркырай
рыщу  ~, рыщу, рыщешь  и т.д. наст. вр. от рыскать.