Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






видоискатель  м. фото  видоискатель (фотоаппаратта тартыла турган көрүнүштү аныктоочу, рамкага окшогон аспап).
видообразование  ср. биол.  түр пайда болушу, түр түзүү.
видывать  многокр.  көрүү;  видывал ли ты такие урожаи? сен мындай түшүмдү деги көргөнсүңбү?
вижу  (видишь)  и т.д. наст. вр. от видеть.
вижусь  (видишься)  и т.д. наст. вр. от видеться.
виза  ж.  виза (1. тиешелүү адамдын документке койгон белгиси; 2. бир мамлекетке баруу же андан кетүү же ал аркилуу
визави  1. нареч. бет мандай, бетме-бет;  они сидят визави алар бири-бирине бетме-бет отурушат;  2. в знач. сущ.
визг  м.  каңкылдоо, чыйылдоо, ачуу үн, чаңыруу;  визг собаки иттин каңкылдаган үнү;  дети подняли визг б
визгливость  ж.  каңкылдактык (о собаке); чыйылдактык, үндүн ачуулугу.
визгливый  ~, ­ая, -ое  1. (о голосе и т.п.) чыйылдак, ачуу үндүү, үнү ачуу;  2. (часто визжащий) кыңылдак, каңылда
визжать  несов.  каңкылдоо (о собаке), кыңылдоо, чыйылдоо, чаңыруу;  пила визжит араа чыйылдайт.
визига  ж.  визига (тамакка аралаштырыла турган осётр балыгынын жонунун тарамыштары).
визир  м.  1. воен. визир (кароолду тууралагыч, мис. мылтыктын кароолун тууралагыч);  2. фото см. видоискатель.
визирование  визирование I  ср.  визалоо, виза коюу;  визирование заграничного паспорта чет өлкөлүк паспортту ви
визировать  визировать I  сов. и несов. что  визалоо, виза коюу.  визировать II  сов. и несов. что  в
визировка  ж.  визировка (бир жайдын же нерсенин турган жеринин нокотун белгилөө, табуу).
визирь  м.  вазир (кай бир чыгыш мамлекеттериндеги министр).
визит  м.  визит;  прийти с визитом визит менен келүү (официалдуу түрдө келүү, жолугуу, баруу);  отдать ви
визитёр  м. уст.  визитёр (визит менен келге конок).
визитный  ~, ­ая, -ое  визит-ке т.;  визитная карточка визит карточкасы (келүүчүнүн аты, фамилиясы жазылган же бас
вика  ж.  вика (тоют өсүмдүктөрүнүн бир түрү).
викторина  ж.  викторина (бири-бири менен байланыштуу темадагы суроолорго жооп берүү ойну).
виктория  ж.  виктория (клубниканын бир түрү).
вилка  ж.  1. вилка;  2. тех. вилка (ачакей, ачамай);  штепсельная вилка эл. штепсель вилкасы (ачакейи); &
вилла  ж.  вилла (шаардын сыртындагы кооз жана жасалгалуу дача).
вилок  м.  тоголок (капустанын тогологу).
вилообразный  ~, ­ая, -ое  айры сымал, айры формалуу.
вилы  только мн.  айры;  вилы трёхпалые үчүлүк айры;  это ещё вилами на воде писано погов. бул - курулай
вильнуть  однокр.  см. вилять.
виляние  ср.  1. (хвостом) шыйпаңдоо, шыйпактоо, шыйпандатуу, шыйпактатуу, булгоо, булгактатуу, булгалактатуу;  2
вилять  несов.  1. шыйпаңдатуу, шыйпактатуу, булгоо, булгактатуу, булгалактатуу;  собака виляет хвостом ит куйру
вина  ж.  1. (проступок) айып, күнөө;  признать свою вину өз күнөөсүн мойнуна алуу;  загладить свою вину
виндроуэр  м. с.-х.  виндроуэр (комбайндын кесүүчү аппараты, бул эгинди бөлүп-бөлүп чаап жыйноо үчүн колдонулат).
винегрет  м.  1. винегрет (ар түрдүү жашылчадан жасалган, ичинде кичине кесим эти же балыгы, жумурткасы бар тамак); &nb
винительный:  винительный падеж грам. табыш жөндөмө.
винить  несов. кого-что в чём  айыптоо, күнөөлөө.
виниться  несов. в чём, разг.  айыбын мойнуна алуу, өзун айыптуу деп билүү.
виннокаменный  ~, ­ая, -ое:  виннокаменная кислота хим. вино-таштуу кислота.
винный  ~, ­ая, -ое  вино-го т.;  винный спирт ичилүүчү спирт (кадимки спирт);  винный магазин вино магазин
вино  ср.  1. вино;  2. разг. (водка) арак.
виновато  нареч.  айбын сезип, уялып;  виновато улыбнуться айбын сезип жылмайып коюу.
виноватый  ~, ­ая, -ое  айыптуу, жазыктуу;  без вины виноватый күнөөсүз айыпталган;  виноват! (извините) айып
виновник  м.  айыптуу, айыпкер, күнөөкөр;  виновник торжества шутл. тойдун, салтанаттын себепкери.
виновница  женск. р. к виновник.
виновность  ж.  айыптуулук, күнөөлүүлүк;  установить чью-л. виновность бирөөнүн айыптуулугун аныктоо (далилдөө).
виновный  ~, ­ая, -ое  айыптуу, күнөөлүү, жазыктуу;  признать кого-л. виновным бирөөнү айыптуу деп табуу;  чу
виноград  м.  жүзүм (өсүмдүгү жана жемиши);  дикий виноград жапайы жүзүм.
виноградарский  ~, ­ая, -ое  виноградарь-га т.
виноградарство  ср.  жүзүм өстүрүүчүлүк, жүзүмчүлүк.
виноградарь  м.  жүзүм өстүрүүчү, жүзүмчү.
виноградина  ж.  жүзүмдүн бир мөмөсү.
виноградник  м.  жүзүмдүк (жүзүм өстүрүүчү жер).
виноградный  ~, ­ая, -ое  виноград-га т.;  виноградная плантация жүзүм плантациясы;  виноградная кисть бир баш ж
винодел  м.  вино жасоочу.
виноделие  ср.  вино жасоочулук.
винодельческий  ~, ­ая, -ое  вино чыгаруучу;  винодельческий совхоз вино чыгаруучу совхоз.
винокур  м.  арак тартуучу.
винокурение  ср.  арак (спирт) тартуу.
винокуренный  ~, ­ая, -ое  винокурение-ге т.;  винокуренный завод арак заводу.
виноторговля  ж.  вино соодасы, вино сатуу.