Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
возка
ж.
ташуу, тартуу.
возлагать
несов.
см. возложить.
возле
1. нареч. жакын;
он живёт возле ал жакын турат;
2. предлог с род. п. жанында;
возле дома үйдүн ж
возлежать
несов. на чём, уст.
жамбаштоо, жамбаштап жатуу.
возликовать
сов. уст.
шаттануу, жадырап-жайноо, кубануу.
возлияние
ср.
1. ист. атап куюу (байыркы заманда кудайларга (буттарга) курмандык катарында арак-шарапты атап куюу);
&n
возложить
сов. что на кого-что
1. (торжественно положить) салтанат менен коюу;
возложить венки на могилу мүрзөгө
возлюбленная
ж.
сүйгөн жар.
возлюбленный
м.
сүйгөн, өтө жакшы көрүп калган эркеси.
возмездие
ср.
жаза;
получить возмездие жаза алуу;
заслуженное и справедливое возмездие жөнү бар жана адиле
возместить
сов. что, чем
төлөө, төлөп берүү, ордун толтуруу, ордуна коюу;
возместить убытки чыгымды төлөө.
возмещать
несов.
см. возместить.
возмещение
ср.
төлөө, төлөнүү, төлөп берүү, орду толтурулуу, ордун толтуруу;
получить возмещение за убытки чыгым
возможно
1. нареч. мүмкүн;
возможно скорее мүмкүн катары тез;
возможно лучшие условия мүмкүн катары түзүк шартт
возможность
ж.
1. (вероятность) мүмкүндүк, мүмкүнчүлүк;
2. (удобный случай) мүмкүндүк, мүмкүнчүлүк;
тут имею
возможный
~, ая, -ое
мүмкүн, болушу мүмкүн болгон;
возможный исход дела иштин мүмкүн болгон чечилиши;
так
возмужалость
ж.
эр жеткендик, бойго жеткендик.
возмужалый
~, ая, -ое
эр жеткен, бойго жеткен.
возмужать
сов.
эр жетүү, бойго жетүү.
возмутительный
~, ая, -ое
кыжырды келтире турган, ачуу келтире турган.
возмутить
сов. кого
1. (привести в негодование) кыжырды кайнатуу, ачуу келтирүү;
2. уст. (побудить к мятежу) коз
возмутиться
сов.
1. (выйти из себя) кыжыр кайноо, ачуу келүү;
2. уст. (восстать) козголоң чыгаруу.
возмущать
несов.
см. возмутить.
возмущаться
несов.
см. возмутиться.
возмущённо
нареч.
кыжыры кайнап, кыжырданып, ачуусу келип.
возмущённый
~, ая, -ое
1. прич. от возмутить;
2. прил. кыжыры кайнаган, кыжырданган, ачуусу келген.
возмущение
ср.
1. (негодование) кыжыр кайноо, ачуу келүү;
2. уст. (мятеж) козголоң.
вознаградить
сов. кого-что
сыйлык берүү, сыйлоо;
вознаградить кого-л. по заслугам бирөөнү иштеген ишинежараша сыйло
вознаграждать
несов.
см. вознаградить.
вознаграждение
ср.
1. (действие) акы төлөө, сыйлык берүү, сыйлоо;
2. (награда) эмгек акы, сыйлык.
вознамериваться
несов.
см. вознамериться.
вознамериться
сов. с неопр.
ниеттенүү.
вознегодовать
сов. на кого-что
аябай ачуу келүү, абдан кыжыр кайноо.
возненавидеть
сов. кого-что
жек көрүү.
вознести
сов. кого-что:
вознести до небес көкө жеткире көтөрүү (мактап).
вознестись
сов. уст.
көкөлөө, өтө жогору көтөрүлүү;
вознестись под облака булутка көтөрүлүү.
возникать
несов.
см. возникнуть.
возникновение
ср.
келип чыгуу, пайда болуу;
возникновение жизни на земле жер жүзүндө жан-жаныбарлардын келип чыгышы.
возникнуть
сов.
келип чыгуу, пайда болуу;
у него возникла мысль анда пикир (ой) пайда болду;
возник вопрос
возница
м. уст.
араба айдоочу, арабакеч.
возносить
несов.
см. вознести.
возноситься
несов.
1. см. вознестись;
2. страд. к возносить.
возня
ж.
1. (шумная игра) кыбыр-жыбыр, уу-чуу;
дети подняли возню балдар уу-чуу көтөрүштү;
2. (хлопоты
возобновить
сов. что
кайтадан баштоо, кайта баштоо;
возобновить занятия ишти (окууну) кайта баштоо.
возобновиться
сов.
кайтадан башталуу;
занятия возобновились иш (окуу) кайтадан башталды.
возобновление
ср.
кайта баштоо.
возобновлять
несов.
см. возобновить.
возобновляться
несов.
1. см. возобновиться;
2. страд. к возобновлять.
возомнить
сов.:
возомнить о себе бааланып калуу, манчыркап калуу.
возражать
несов.
см. возразить;
вы не возражаете? сиз каршы эмессизби?
возражение
ср.
каршылык, каяша;
проект встретил возражения проект каршылыкка учурады;
возражений нет каршыл
возразить
сов. кому на что, против кого-чего
каршы сүйлөө, каршы туруу, каршы болуу; көнбөө;
мне нечего возразит
возраст
м.
курак, жаш;
призывной возраст чакырылуу жашы;
школьный возраст мектеп жашы;
зрелый возр
возрастание
ср.
өсүү, көбөйүү, улам артуу, көбөйгөндөн көбөйүү.
возрастать
несов.
см. возрасти.
возрастающий
~, ая, -ее
1. прич. от возрастать;
2. прил. уламдан-улам, күч алуучу, өсүүчү, күчөп бара жаткан;
&nbs
возрасти
сов.
өсүү, көбөйүү, артуу;
население возросло эл көбөйдү.
возрастной
~, ая, -ое
возраст-ка т.;
возрастные группы населения элдин жашка ылайык группалары.
возродить
сов. кого-что
кайтадан туудуруу, калыбына келтирүү, кайтадан калыбына келтирүү;
возродить промышленнос
возродиться
сов.
1. (восстановиться) тирилип калыбына келүү;
2. перен. кайтадан туулуу.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
