Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






воображение  ср.  1. элестетүү;  2. (фантазия) кыял.
вообразить  сов.  см. воображать.
вообще  нареч.  1. (в общем) жалпы, жалпы жонунан, жалпы алганда, жалпысынан;  вообще вы правы жалпысынан сиздик
воодушевить  сов. кого на что  көңүлүн көтөрүү, жандандыруу, шыктандыруу, кайрат айтуу.
воодушевиться  сов. чем  көңүл көтөрүлүү, жандануу, шыктануу.
воодушевление  ср.  көңүл көтөрүлүү, жандануу, кайрат, көңүл көтөрүү, шыктануу;  работать с воодушевлением шыктанып ишт
воодушевлять  несов.  см. воодушевить.
воодушевляться  несов.  1. см. воодушевиться;  2. страд. к воодушевлять.
вооружать  несов.  см. вооружить.
вооружаться  несов.  1. см. вооружиться;  2. страд. к вооружать.
вооружённость  ж.  куралдангандык, жабдылгандык.
вооружёный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от вооружить;  2. прил. куралданган, куралдуу, каруу-жарактуу;  вооружённое в
вооружение  ср.  1. (снабжение оружием) куралдануу, куралдандыруу; жабдуу (оснащение);  вооружение армии армияны кур
вооружить  сов. кого-что  1. куралдандыруу; жабдуу;  вооружить армию армияны куралдандыруу;  2. чем, перен. ку
вооружиться  сов. чем  1. куралдануу, жабдынуу;  2. перен. куралдануу;  вооружиться знаниями билим менен куралда
воочию  нареч.  өз көзү менен, өзү көрүп;  мы убедились воочию в его большой трудоспособности анын эмгекке өтө ж
вопить  несов. разг.  кыйкыруу, бакыруу, өкүрүү, кокуйлоо.
вопиющий  ~, ­ая, -ее  кыжырды кайнаткан;  вопиющий факт кыжырды кайнаткан факт;  глас вопиющего в пустыне ку
воплотить  сов. кого-что в ком-чём  ишке ашыруу, кооз түрдө көрсөтүү;  воплотить свой замысел в новом произведении
воплотиться  сов. в ком-чём  ишке ашырылуу, ишке ашуу, кооз формада көрсөтүлүү.
воплощать  несов.  см. воплотить.
воплощаться  несов.  1. см. воплотиться;  2. страд. к воплощать.
воплощённый  ~, ­ая, -ое  1. прич. от воплотить;  2. прил. (совершенный) өтө, ашкан, барып турган, өзү эле;  он
воплощение  ср.  1. (действие) ишке ашыруу, ишке ашуу;  2. бир нерсенин так эле өзү;  Плюшкин - воплощение скуп
вопль  м.  өкүрүк, бакырык, ач кыйкырык.
вопреки  предлог с дат. п.  каршы, карабастан;  вопреки желанию тилекке каршы;  вопреки приказу буйрукка кар
вопрос  м.  1. суроо;  задать вопрос суроо берүү;  обратиться к кому-л. с вопросом бирөөгө суроо менен кайр
вопросительный  ~, ­ая, -ое  вопрос-ко т.; суроолуу;  вопросительный взгляд суроолуу көз караш;  вопросительное пре
вопросник  м.  суроолор тизмеги.
вопросный  ~, ­ая, -ое  вопрос 1-ко т.;  вопросный лист суроо барагы.
вопрошать  несов. кого, уст.  суроо, суроо берүү.
вор  м.  ууру;  карманный вор чөнтөк уурусу;  держите вора! ууруну кармагыла!;  на воре шапка горит
ворвань  ж.  ворвань (деңиз айбандарынын эритилген майы).
ворваться  сов.  жулунуп кирүү, булкуп-жулкуп кирүү, дуулдап кирүү, кирип баруу;  бойцы ворвались в окопы противник
воришка  м. разг.  майда ууру, жүлүк ууру.
воркованье  ср.  1. (голубей) күркүлдөө;  2. перен. чечилип сүйлөшүү (мис. жигит-кыз).
ворковать  несов.  1. (о голубях) күркүлдөө;  2. перен. чечилип сүйлөшүү (мис. жигит-кыз).
воркотня  ж. разг.  ачууланып күбүрөө.
воробей  м.  таранчы;  стреляный воробей разг. күйдүм-быштым болгон, алчы-таасын жеген, далайды, көргөн, көк чоку
воробушек  м.  уменьш. от воробей  кичинекей таранчы.
воробышек  м.  см. воробушек.
воробьиный  ~, ­ая, -ое  воробей-ге т.;  воробьиная стая таранчынын тобу;  воробьиное гнездо таранчынын уясы; &
ворованный  ~, ­ая, -ое  1. уурдалган;  2. в знач. сущ. ср. уурдалган (мис. буюм).
вороватый  ~, ­ая, -ое  бир аз колунун туткабы бар (киши);  вороватый взгляд бир аз арамзалыгы бар көз караш.
воровать  несов. кого-что  уурдоо, уурулук кылуу.
воровка  женск. р. к вор.
воровской  ~, ­ая, -ое  вор-го т.;  воровской притон уурулардын чогулган жери.
воровство  ср.  уурулук.
ворожба  ж.  1. (колдовство) сыйкырчылык, көз байлоочулук;  2. (гадание) бал ачуу, төлгө салуу.
ворожея  ж.  балчы, төлгөчү.
ворожить  несов.  1. (колдовать) сыйкырчылык кылуу, көз байлоо;  2. (гадать) бал ачуу, төлгө салуу, төлгө тартуу,
ворон  м.  кузгун.
ворона  ж.  1. карга;  2. перен. разг. (зевака) аңкайган, элегей, ачык ооз;  ворон считать разг. элейип оту
воронёный  ~, ­ая, -ое:  воронёная сталь тех. сырдалган болот.
вороний  ~, ­ья, -ье  ворона-га т.;  воронье гнездо карганын уясы.
воронка  ж.  1. (яма от взрыва) воронка (снаряд, бомбанын түшүп жарылганынан оюлган жер);  2. (для переливания жи
воронкообразный  ~, ая, -оё  воронка түрүндөгү, воронка формасындагы, воронка сыяктуу.
воронов  ~, ­а, -о:  цвета воронова крыла карганын канатынын түсүндөгү (өтө кара нерсе жөнүндө).
вороной  ~, ­ая, -ое  кара;  вороная лошадь кара ат.
ворот  ворот I  м.  (одежды) жака;  схватить кого-л. за ворот бирөөнү жакадан алуу.  ворот II  м