Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






вестись  несов.  1. (быть в обыкновении) адаттануу, адат болуу, келе жатуу;  так издавна ведётся (об обычае) эзел
вестник  м.  1. кабарчы, кабар алып келүүчү;  2. (о повременном издании) Вестник (кай бир информациялык газета, ж
вестовой  ~, ­ая, -ое  уст.  1. кабар берүүчү, сигнал берүүчү;  вестовая пушка кабар берүүчү замбирек;  
весточка  ж. ласк. от весть I  кичине кабар.
весть  весть I  ж.  кабар, дарек;  весть о победе жеңиш жөнүндө кабар;  пропасть без вести дарексиз ж
весы  только мн.  тараза;  десятичные весы десятичный тараза;  аптекарские весы аптека таразасы, аптекалы
весь  мест. опред.  1. баары, баарысы, бүт, бүткүл, бүтүндөй, бардык;  весь день күн бою, бир күн кечке;  
весьма  нареч.  абдан, аябай, өтө эле, эң эле;  он весьма доволен ал абдан ыраазы.
ветвистый  ~, ­ая, -ое  бутактуу, шактуу;  ветвистое дерево бутактуу жыгач.
ветвиться  несов.  бутактануу, бутактоо, шактануу, шак байлоо.
ветвь  ж.  1. (ветка) бутак, шак;  2. перен. (отрасль) тармак, айрык;  3. перен. (родство) санжырадагы орд
ветер  м.  шамал; жел (слабый);  умеренный ветер мелүүн (айдарым) шамал;  сильный ветер катуу шамал;  
ветеран  м.  1. ветеран (аскерде картайган, тажрыйбалуу солдат);  2. перен. ветеран (бир ишке көп эмгек сиңирген
ветеринар  м.  ветеринар (ветеринария боюнча специалист - мал доктору).
ветеринария  ж.  ветеринария (айбандардын түзүлүштөрү, сорулары жана аларды дарылоо жөнүпдөгү илим).
ветеринарный  ~, ­ая, -ое  ветеринария-га т.; ветеринариялык;  ветеринарный пункт ветеринариялык пункт;  ветерина
ветерок  м.  желаргы, кичине жел.
ветка  ж.  1. бутак, бутакча, шак;  2. (железнодорожная) айрык, бутак, тармак.
ветла  ж.  талдын бир түрү.
ветлечебница  ж.  (ветеринарная лечебница) ветеринариялык дарылоо жайы.
вето  ср. нескл. юр.  вето, тыюу (кандайдыр бир чечимге тыюу салуу же жокко чыгаруу);  наложить вето на что-л.
ветошка  ж.  эски-уску, ыпыр-сыпыр чүпүрөк.
ветошник  м. уст.  эски-уску кийим, чүпүрөк менен соода кылуучу киши.
ветошь  ж. собир.  эски-уску, ыпыр-сыпыр нерселер.
ветреник  м. разг.  жеңил мүнөздүү киши, шайкелең киши.
ветреница  женск. р. к ветреник.
ветрено  безл. в знач. сказ.  шамалдуу, желдүү;  сегодня ветрено бүгүн шамалдап турат.
ветреность  ж.  жеңил мүнөздүүлүк, шайкелеңдик.
ветреный  ~, ­ая, -ое  1. шамалдуу, желдүү;  сегодня ветреная погода бүгүн күн шамалдап турат;  2. перен. жең
ветрогон  м. разг.  жеңил мүнөздүү, шайкелең.
ветромер  м. физ.  ветромер (шамалдын күчүн өлчөө үчүн колдонулуучу прибор).
ветросиловой  ~, ­ая, -ое  шамалдын күчү менен жүрүүчү (кыймылга келүүчү).
ветряк  м. разг.  1. (мельница) жел тегирмен;  2. (двигатель) жел аркылуу кыймылга келтирүүчү.
ветрянка  ж. разг.  суу чечек (оору).
ветряный  ~, ­ая, -ое  ветер-ге т.;  ветряная мельница жел тегирмен;  ветряная оспа мед. суу чечек (чечек сым
ветхий  ~, ­ая, -ое  эскирген, карыган, абдан картайган;  ветхий домик эскирген үй;  ветхое платье чалдыбар
ветхозаветный  ~, ­ая, -ое  ирон.  (отживший) эскирген, атам заманкы, таң болгон.
ветхость  ж.  өтө эскиргендик, эскилиги жеткендик.
ветчина  ж.  ветчина (чочконун сүрсүтүлгөн сан эти).
ветчинный  ~, ­ая, -ое  ветчина-га т.;  ветчинная колбаса ветчина колбасасы.
ветшать  несов.  эскирүү, чалдыбары чыгуу.
веха  ж.  1. веха (бир нерсенин чегин же жолдун багытын көрсөтүүчү мамы);  ставить вехи в поле талаага вехалар
вече  ср. ист.  вече (Байыркы Руста - шаардыктардын коомдук иштерди чечүүчү жыйналышы).
вечевой  ~, ­ая, -ое  вече-ге т.;  вечевой колокол вече коңгуроосу, вечеге чакыруучу коңгуроо.
вечер  м.  1. (вечернее время) кеч, кечкурун;  к вечеру кечкурун, кечке маал;  по вечерам кечинде;  п
вечереть  несов. безл.  кеч кирүү, караңгы тартуу, караңгы түшүү;  зимой рано вечереет кышында караңгы эрте түшөт,
вечеринка  ж.  көңүл ачуу үчүн кечки чогулуш, кечки зоок;  студенческая вечеринка студенттердин көңүл ачуу кечеси.
вечерком  нареч. разг.  кечинде, кечкурун, кечке жуук;  я зайду к вам вечерком мен силердикине кечинде киремин.
вечерний  ~, ­яя, -ее  кечки, кечинде иштелүүчү;  вечерняя заря күндүн кечки (баткандагы) кызылы;  вечерний ч
вечером  нареч.  кечинде, кечкурун, кечке жуук;  поздно вечером кечинде (каш карарганда).
вечно  нареч.  түбөлүк, түгөнбөс, дайыма, ардайым;  он вечно занят ал ар дайым эле бош эмес, анын колу дайыма э
вечнозелёный  ~, ­ая, -ое  дайыма көгөрүп туруучу;  вечнозелёные деревья дайыма көгөрүп туруучу жыгачтар (мис. карагай
вечность  ж.  түбөлүктүк, маңгилик, далай убак, көп убакыт;  кануть в вечность зымкыя жоголуу;  целую вечност
вечный  ~, ­ая, -ое  1. (бесконечный) түбөлүк;  вечная материя филос. түбөлүк материя;  вечная слава түбөлү
вешалка  ж.  1. (у платья) илгич (жакадагы);  2. (для вешанья платья) вешалка, кийим илгич.
вешать  вешать I  несов.  1. что илүү, асуу, илип коюу, асып коюу;  вешать лампу лампаны илүү;  вешать
вешаться  вешаться I  несов.  1. (лишать себя жизни) асынып өлүү;  2. страд. к вешать I;  вешаться на ше
вешить  несов. что, геод.  вехалоо (вехаларды коюу);  вешить дорогу жолду вехалоо (мамыдар орнотуу).
вешний  ~, ­яя, -ее  поэт.  жазгы, жазындагы;  вешние воды жазгы суу (кар эрип, кирген суу).
вешу  ~, вешу, весишь  и т.д. наст. вр. от весить.