Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
вертихвостка
ж. разг.
жеңил мүнөздүү шайкелең аял.
вертлюг
м.
1. анат. кашка жиликтин жамбаш менен биригүүчү башы;
2. тех. вертлюг (түрдүү тегеренип туруучу меха
вертлявый
~, ая, -ое
1. (непоседливый) тынчыбаган, жөн тура албаган, кыйпычыктаган;
2. перен. (ветреный) турумс
вертолёт
м.
вертолёт (эңкейши линия боюнча күүлөнбөй эм жогору көтөрүлүп жана төмөн түшө ала турган жана винтинин ата
вертопрах
м. разг.
учкаяк, жеңил мүнөздүү адам.
вертушка
ж.
1. (вращающийся предмет) айлангыч, тегеренме;
2. разг. (о женщине) ар кимге көп тийишип, чойтоктого
вертячка
ж. вет.
кежен, (койдун оорусу).
верующий
~, ая, -ее
1. прич. от веровать;
2. прил. динге ишенүүчү; кудайга, диндин ырым-жырымдарына ишенүүчү;
верфь
ж.
верфь (кемелер куруучу жана ремонттоочу жай).
верх
м.
1. (верхняя часть чего-л.) бир нерсенин башы, чокусу;
верх горы тоонун башы;
он занимает верх
верхи
только мн.
см. верх 5, 6.
верхний
~, яя, -ее
1. (расположенный наверху) үстүңкү, өөдө жактагы, жогорку жактагы;
верхний этаж дома үйдүн
верховенство
ср. уст.
үстөмдүк, башкаруу, башкаруучулук.
верховный
~, ая, -ое
жогорку;
Верховный Совет СССР СССР Жогорку Совети;
Верховный Суд СССР СССР Жогорку С
верховод
м. разг.
мык чегер, төпө башы.
верховодить
несов. кем-чем, разг.
мык чегердик кылуу, төпө башылык кылуу.
верховой
~, ая, -ое
1. минип жүрүүгө таандык;
верховая езда атчан жүрүш;
верховая лошадь миниле турган а
верховье
ср.
дарыянын баш жагы, жогорку жагы;
верховье Волги Волганын баш жагы.
верхогляд
м. разг.
үстүртөн кароочу, үстүртөн билүүчү.
верхоглядство
ср. разг.
үстүртөн кароочулук, үстүртөн билүүчүлүк.
верхолаз
м.
верхолаз (бийик нерсенин, мис. имараттын төбөсүнө чыгып иштөөчү жумушчу).
верхом
верхом I
нареч. разг.
1. (по нагорной части местности) өөдө жагы менен, жогору жагы менен;
идти
верхушечный
~, ая, -ое:
верхушечный процесс в лёгких өпкөнүн үстүңкү чети кургак учук менен ооруй баштоо.
верхушка
ж.
1. (верхняя часть чего-л.) бир нерсенин учу, кылды башы;
верхушка дерева жыгачтын учу;
2. пер
верчение
ср.
айландыруу, тегерентүү, тегеретүү.
верша
ж. обл.
кодоо (балык кармоо үчүн чырпыктан же сымдан жасалган кодоо).
вершина
ж.
1. чоку;
вершина горы тоонун чокусу;
2. перен. бир нерсенин эн, жогорку баскычы, эң жогорку ч
вершитель
м. уст.
чечүүчү, жүргүзүүчү, башкаруучу, аяктоочу;
вершитель судеб тагдырды чечүүчү.
вершить
несов. чем, уст.
башкаруу, чечүү, аяктоо;
вершить всеми делами разг. бардык ишти башкаруу.
вершок
м. уст.
вершок (4,4 см барабар узундук чени).
вес
м.
1. салмак, оордук;
определить вес салмагын, оордугун аныктоо;
атомный вес атомдук салмак;
&nb
весёлость
ж.
кубанычтык, шайырлык, шаттуулук, куунактык, ачык көңүлдүүлүк, көңүл көтөрүңкүлүк.
весёлый
~, ая, -ое
1. (жизнерадостный) көңүлдүү, шайыр, жадырап жайнаган, оюнкараак, тамашакөй, куунак;
весёл
веселеть
несов.
көңүл ачыла баштоо, кубануу, көңүл көтөрүлүү.
веселить
нёсов. кого
1. көңүл ачуу, көңүл көтөрүү, көңүл сергитүү;
2. (радовать) кубантуу, кубандыруу, сүйүнтүү
веселиться
несов.
1. көңүл ачуу, көңүл көтөрүү, көңүл сергитүү;
2. (радоваться) кубануу, сүйүнүү.
весело
1. нареч. көңүлдүү, шаттанып;
она весело засмеялась ал шаттанып күлдү;
2. безл. в знач. сказ. кубанычт
веселье
ср.
көңүлдүүлүк, кубанычтуулук, жайдарылык, куунактык, шайырлык, шаттуулук.
весельный
~, ая, -ое
весло-го т; калактуу;
весельная лодка калактуу кайык.
весельчак
м. разг.
кабагы жарык, шайыр, жаркылдаган.
веселящий
~: веселящий газ хим. мас кылуучу газ (өзгөчө бир мастык абалга келтирүүчү газ).
весенний
~, яя, -ее
жазгы, жазындагы;
весенняя посевная кампания жазгы кош айдоо кампаниясы;
весенняя по
весить
несов.
салмагы... болуу;... келүү;
эта рыба весит два килограмма бул балык эки килограмм келет, бул ба
веский
~, ая, -ое
салмактуу, негиздүү, маанилүү;
веское замечание маанилүү эскертүү;
веский довод неги
веско
нареч.
салмактуу, негиздүү, маанилүү;
веско говорить негиздүү сүйлөө, салмактуу сүйлөө.
вескость
ж.
олуттуулук, негиздүүлүк, маанилүүлүк.
весло
ср.
калак (кайыктын калагы);
налечь на вёсла калакка салмагын салуу;
идти на вёслах калактын жар
весна
ж.
жаз.
весновспашка
ж.
жазгы айдоо, жазгы жер айдоо.
весной
нареч.
жазында, жазы менен, жазгысын.
весною
нареч.
см. весной.
веснушки
мн. (ед. веснушка ж.)
сепкил.
веснушчатый
~, ая, -ое
сепкилдүү;
веснушчатый мальчик сепкилдүү бала.
весовой
~, ая, -ое
1. весы-га т.;
весовая гиря тараза ташы;
2. (продаваемый на вес) таразалап берилүүчү
весовщик
м.
таразачы, гирчи.
весомость
ж. физ.
салмак, оордук.
весомый
~, ая, -ое
1. физ. салмактуу, оордугу бар;
2. перен. (имеющий значение, значительный) маанилүү, маани
вест
м. мор.
вест (1. батыш; 2. батыштан согуучу шамал).
вести
несов.
1. кого жетелөө, жетелеп жүрүү, жетелеп баруу, ээрчитип баруу;
вести за руку колунан жетелөө;
&
вестибюль
м.
вестибюль (коомдук чоң үйлөрдүн кире беришиндеги бөлмө).
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
