Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
вмазать
сов. что
киргизип шыбоо, киргизип майлоо, киргизип сылоо;
вмазать кирпич в стену дубалга кирпичти кирг
вмазывать
несов.
см. вмазать.
вменить
сов. что кому:
вменить кому-л. в обязанность бирөөгө милдет кылып жүктөө, бирөөнү милдеттендирүү, бирөөнүн м
вменяемость
ж. юр.
акыл-эсинин соолугу, акыл-эси ордундалык, өзүнүн кылган кылмышыүчүн жаза тартууга жөндөмдүүлүк.
вменяемый
~, ая, -ое
1. прич. от вменить;
2. прил. акыл-эси соо, акыл-эси ордунда, өзүнүн кылган кылмышы үчүн ж
вменять
несов.
см. вменить.
вменяться
несов.
табылуу, эсептелүү;
это вменяется ему в заслугу бул анын эмгек сиңиргендиги болуп эсептелет.
вместе
1. нареч. кошо, бирге, биригип;
жить вместе бирге туруу, бирге жашоо;
2. предлог с твор. п. бирге;
&nb
вместилище
ср.
орун, жай, идиш (бир нерсени коюучу орун же идиш).
вместимость
ж.
сыйдыргычтык, батыргычтык, ичинин кеңдиги, ичинин чоңдугу;
бассейн большой вместимости ичи кең басс
вместительность
ж.
см. вместимость.
вместительный
~, ая, -ое
кең, ичтуу, кенен;
вместительный зал кенен зал.
вместить
сов.
1. кого-что (в себе) батыруу, сыйдыруу;
зал не вместил всех слушателей зал бардык угуучуларды бат
вместиться
сов.
батуу, сыюу;
мы все вместимся в этой комнате биз бардыгыбыз ушул комнатага батабыз.
вместо
предлог с род. п.
орду (-ма, -ңа, -на ж.б.);
взять одну книгу вместо другой бир китептин ордуна башкас
вмешательство
ср.
кийлигишүү;
хирургическое вмешательство хирургиялык кийлигишүү (операция жасоо).
вмешать
сов.
1. что (примешать) аралаштыруу, катыштыруу, кошуп аралаштыруу;
2. кого, перен. (впутать) катыштыр
вмешаться
сов.
кийлигишүү;
пришлось вмешаться, чтобы наладить дело ишти жөнгө салуу үчүн кийлигишүүгө туура келд
вмешивать
несов.
см. вмешать.
вмешиваться
несов.
1. см. вмешаться;
2. страд. к вмешивать.
вмещать
несов.
см. вместить.
вмещаться
несов.
1. см. вместиться;
2. страд. к вмещать.
вмиг
нареч.
көз ачып-жумганча, өтө тез;
это будет готово вмиг бул көз ачып-жумганча даяр болот.
вмуровать
сов. что
шыбап бекитүү, чаптап бекитүү (киргизип чаптап, шыбап бекитүү).
вмятина
ж.
кабырылган орун (жер), чуңкурайган орун (жер), жалпайган орун (жер).
