Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
враг
м.
1. кас, душман, жоо;
2. (противник чего-л.) душман, каршы;
враг курения тамеки тартуунун карш
вражда
ж.
кастык, душмандык, жоолук.
враждебно
нареч.
кастык менен, душмандык менен.
враждебность
ж.
кастык, душмандык, душманчылык, жоолук.
враждебный
~, ая, -ое
кастык, душмандык;
враждебные действия кастык аракеттер;
враждебные отношения кастык
враждовать
несов. с кем-чем
жоолашуу, жоо болуу, касташуу, кас болуу, душман болуу.
вражеский
~, ая, -ое
враг 1-ге т.;
вражеская армия душмандын армиясы.
вражий
~, ья, -ье
уст.
см. вражеский;
вражья сила душмандын күчү.
враз
нареч. разг.
бир мезгилде, бир жолу, бирге.
вразбивку
нареч.
ар кайсы жеринен, баш-аягынан, аралаштырып;
спрашивать вразбивку таблицу умножения көбөйтүү таб
вразброд
нареч.
1. (врассыпную, разбредясь) тартипсиз, ырксыз, баш аламан;
идти вразброд баш аламан жүрүү;
&nbs
вразброс
нареч. разг.
чачынды, чачыранды.
вразвалку
нареч.
теңселип, чайкалып;
идти вразвалку теңселип басуу.
вразнобой
нареч. разг.
ынтымаксыз, бирдиктүү эмес, ар кимиси өз алдынча.
вразрез
нареч.:
идти вразрез с чем-л. бир нерсеге карама-каршы болуу, кайчы келүү.
вразрядку
нареч. полигр.
сейрек кылып, ариптердин арасын ачык кылып;
набрать слово вразрядку сөздү сейрек кылып
вразумительно
нареч.
маанилүү, ачык-айкын, так.
вразумительный
~, ая, -ое
маанилүү, ачык-айкын, так;
вразумительная речь ачык-айкын сөз.
вразумить
сов. кого
эсине келтирүү, акыл айтуу;
нам надо его вразумить биз аны эсине келтирүүбүз керек.
вразумлять
несов.
см. вразумить.
враки
только мн., разг.
калп, жалган.
враль
м. разг.
калпычы, жалганчы.
враньё
ср. разг.
1. (действие) калп айтуу, жалган айтуу, калп сүйлөө, жалган сүйлөө;
2. калп, жалган.
врасплох
нареч.
капыстан, шаштырып, камынтпай;
застать врасплох капыстан үстүнөн чыгып калуу;
напасть вра
врассыпную
нареч.
таралып, алды-алдына, бет-бетине, тым-тыракай;
броситься врассыпную бет-бетинен кетип жөнөө.
врастание
ср.
1. тамыр жаюу;
2. перен. өсүп өтүү.
врастать
несов.
см. врасти.
врасти
сов.
1. тамыр жаюу;
корень врос в землю тамыр жерге жайылды (орноду);
2. перен. өсүп өтүү.
врастяжку
нареч. разг.
созулуп, созула, сулап, керилип-чоюлуп;
упасть врастяжку созулуп жыгылуу.
врата
только мн., уст.
капка, дарбаза.
вратарь
м.
вратарь (футбол, хоккей оюндарында дарбазаны коргоочу футбол командасынын, хоккей командасынын мүчөсү).
врать
несов. разг.
калп айтуу, жалган айтуу, калп суйлөө, жалган сүйлөө.
врач
м.
врач;
главный врач башкы врач;
женщина-врач аял врач;
зубной врач тиш врачы;
райо
врачебный
~, ая, -ое
врач-ка т.; врачтык;
врачебная помощь врачтын жардамы;
врачебный осмотр врачтын каро
вращательный
~, ая, -ое
айландыруучу, тегеретүүчү;
вращательные движения айландыруучу кыймылдар, тегеретүүчү кыймы
вращать
несов. что
айландыруу, тегеретүү;
вращать колесо дөңгөлөктү тегеретүү.
вращаться
несов.
1. айлануу, тегеренүү;
земля вращается вокруг солнца жер күндүн тегерегинде айланат;
2. п
вращение
ср.
айлануу, айландыруу, тегеренүү, тегеретүү;
вращение колеса дөңгөлөктүн айланышы;
вращение пл
вред
м.
зыян, залал;
причинить вред зыян келтирүү;
во вред кому-чему-л. бирөөгө же бир нерсеге зыян к
вредитель
м.
зыянкеч.
вредительский
~, ая, -ое
вредитель-ге т.; зыянкечтик.
вредительство
ср.
зыянкечтик, кыянатчылык.
вредить
несов. кому-чему
зыян кылуу, зыян келтирүү.
вредно
1. нареч. зыяндуу, зыян;
курение вредно действует на организм тамеки тартуу организмге зыян келтирет;
вредность
ж.
зыяндуулук;
вредность курения тамеки тартуунун зыяндуулугу.
вредный
~, ая, -ое
зыяндуу, зыян келтирүүчү;
вредная привычка зыяндуу адат.
вредоносный
~, ая, -ое
зыян келтирүүчү, зыянга учуратуучу.
врезать
сов. что
оюп коюу, оюп орнотуу;
врезать замок в дверь эшикти оюп кулпу орнотуу.
врезать
не
врезаться
сов.
1. жиреп кирүү;
лодка врезалась в берег кайык жээкке жиреп кирип барды;
2. перен. (ворватьс
времена
мн.
убакыттар, заман.
временами
нареч.
кез-кезде, кайсы бир убакта;
временами у меня ноет старая рана менин эски жаракатым кез-кезде с
временно
нареч.
убактылуу, убактысынча;
временно исполняющий обязанности директора директордун милдетин убактыл
временной
~, ая, -ое
время-га т.;
временная связь между двумя событиями эки окуянын арасындагы убакыт менен бел
временный
~, ая, -ое
убактылуу;
временная работа убактылуу иш;
временное правительство ист. убактылуу өкм
временщик
м. ист.
временщик (үстөмдүк кылуучу адамдын колдоосунун натыйжасында кокустан бийликке жеткен киши).
время
ср.
1. убакыт, убак;
в указанное время көрсөтүлгөн убакытта;
уехать на время убактылуу кетүү, уб
времяисчисление
ср.
убакытты эсептөө (календарь убактысын эсептөө жолу).
времянка
ж. разг.
(печка) убактылуу коюлган темир меш.
времяпрепровождение
ср.
күн өткөрүү, убакыт өткөрүү.
вровень
нареч. с чем
тепетец, бирдей;
вровень с краями четтери менен тепетең.
