Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






гу  ~: ни гу-гу разг. кыңк этпөө, такыр ооз ачпоо (сүйлөбөө).
гуано  ср. нескл. с.-х.  гуано (деңиз куштарынын кыгы).
гуашь  ж.  гуашь (1. тунук эмес акварель боёк; 2. ошол боёк менен тартылган сүрөт).
губа  губа I  ж.  эрин;  его губа анын эрди;  верхняя губа үстүңкү эрин;  нижняя губа астыңкы э
губастый  ~, ­ая, -ое  разг.  эриндүү, калың эриндүү, калбыгый эриндүү.
губернатор  м.  губернатор (1. ист. революцияга чейинки Россияда - губерниянын начальниги; 2. Великобританиянын, Франциян
губернаторский  ~, ­ая, -ое  губернатор-го т.
губернаторство  ср.  губернаторство (губернатор кызматында болуу).
губерния  ж. ист.  губерния (революцияга чейинки Россияда жана райондоштурганга чейин СССРде - негизги административдик
губернский  ~, ­ая, -ое  губерния-га т.; губерниялык;  губернский город губерниялык шаар.
губитель  м.  кыруучу, ойрон кылуучу, бузуучу.
губительный  ~, ­ая, -ое  кыруучу, ойрон кылуучу, бузуучу, зыяндуу, бүлгүнгө алып баруучу;  губительный климат салама
губить  несов. кого-что  кыруу, ойрон кылуу, жок кылуу; бузуу (портить);  саранча губит посевы чегиртке эгинди о
губка  губка I  ж.  губка (1. зоол. сууда жүрүүчү айбандын бир түрү; 2. жуунуу үчүн колдонулуучу нерсе).  
губной  ~, ­ая, -ое  губа 1-ге т.;  губная помада эринге сүртө турган помада;  губные звуки лингв. эрин мен
губошлёп  м. разг.  1. (с отвислой губой) балпылдак (балпылдап сүйлөөчү адам);  2. (нерасторопный, неуклюжий челов
губчатый  ~, ­ая, -ое  губка сыяктуу;  губчатые металлы губка сыяктуу металлдар.
гувернантка  женск. р. к гувернёр;  гувернантка.
гувернёр  м.  гувернёр (буржуазиялык жана дворяндык үй-бүлөлөрдө балдарды тарбаялоочу эркек).
гугеноты  мн. (ед. гугенот м.) ист.  гугеноттор (16-18 кылымдардагы француз протестанттары).
гудение  ср.  дарылдоо, дүрүлдөө, күүлдөө, дырылдоо, кыйкыруу, өкүрүү.
гудеть  несов.  дарылдоо, дүрүлдөө, күүлдөө, кыйкыруу, өкүрүү;  гудок гудит гудок кыйкырат;  ветер гудит ша
гудок  м.  гудок;  гудок автомобиля автомобилдин гудогу;  гудок парохода пароходдун гудогу.
гудрон  м.  гудрон (ар түрдүү техникалык керектиктерге жумшалат; мис. жол курулушунда колдонулуучу нефть калдыктарына
гудронировать  сов. и несов. что  гудрондоо, гудрон төшөө;  гудронировать шоссе шоссени гудрондоо, шоссеге гудрон төшөө
гуж  м.  (часть упряжи) каамыттын кулагы;  взявшись за гуж, не говори, что не дюж посл. дешпе, дешкенден кийи
гужевой  ~, ­ая, -ое  унаа (араба же чана) менен ташуучу;  гужевой транспорт унаа транспорту.
гужом  нареч.  унаа менен (мис. арабада, чанада ок. б.).
гул  м.  каңгырак, күңгүрөк; дүңгүр;  гул голосов күңгүрөгөн үндөр.
гулкий  ~, ­ая, -ое  1. (громкий) күңгүрөгөн, күлдүрөгөн;  гулкий звук күңгүрөгөн тыбыш;  2. (отражающий зв
гульден  м.  гульден (Голландиянын күмүш теңгеси).
гуляка  м. разг.  1. тамашакөй, оюнкараак;  2. (пьяница) аракеч.
гулянье  ср.  сайран, сейил; оюн-тамаша;  народное гулянье элдик оюн-тамаша; элдик сейил.
гулять  несов.  1. (совершать прогулку) сайрандоо, сейилдөө, тамаша кылуу;  2. разг. (веселиться, кутить) ырдап-
гуляш  м.  гуляш (кесек тууралган эттен жасалган тамак).
гуманизм  м.  1. ист. гуманизм (Возрождение доорундагы прогрессивдүү кыймыл);  2. гуманизм (коомдук иштеги адамгер
гуманист  м.  гуманист (1. ист. Возрождение доорунун прогрессивдүү ишмери; 2. гуманизмдин ишмери, анын талапкери).
гуманистический  ~, ­ая, -ое  гуманизм-ге, гуманист-ке т.
гуманитарный  ~, ­ая, -ое  гуманитардык;  гуманитарные науки гуманитардык илимдер.
гуманно  нареч.  адамгерчиликтүү, адамгерчилик менен.
гуманность  ж.  гумандуулук, адамгерчилик, адамды жакшы көрүүчүлүк;  проявлять гуманность гумандуулук кылуу, адамгер
гуманный  ~, ­ая, -ое  гумандуу, адамгерчиликтүү;  гуманное отношение гумандуу мамиле.
гуммиарабик  м.  гуммиарабик (желимдин бир түрү).
гумно  ср.  кырман.
гумус  м.  гумус;  см. перегной.
гундосить  несов.  см. гнусавить.
гундосый  ~, ­ая, -ое  см. гнусавый.
гунны  мн. (ед. гунн м.)  гунндар (4-5 кылымдарда Чыгыштан Европага көчүп өткөн байыркы уруулар).
гурия  ж. миф.  хур кызы, ур кызы.
гурман  м.  гурман (сонун тамакты жакшы көрүүчү жана баалоочу адам).
гурт  м.  короо мал.
гуртовщик  м.  гуртовщик (1. бир короо мал кайтарган адам; 2. уст. малды үйүр-тобу менен дүң сатуучу адам).
гуртом  нареч. разг.  1. (оптом) дүң;  2. (компанией) баары, бүт, чогуусу мепен.
гуртоправ  м.  гуртоправ;  см. гуртовщик 1.
гурьба  ж.  дуулдаган, чуулдаган бир топ киши.
гусак  м.  эркек каз.
гусар  м.  гусар (революцияга чейинки Россияда жана Батышта - жеңил кавалерия бөлүктөрүндө аскер кызматын аткаруучу
гусарский  ~, ­ая, -ое  гусар-га т.;  гусарский полк гусарлар полку.
гусёнок  м. (мн. гусята)  каздын балапаны.
гусеница  ж.  гусеница (1. зоол. көпөлөк курту; 2. тех. трактор, танк сыяктуу оор машинанын дөңгөлөгүнө капталуучу кырд