Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






звание  ср.  1. наам, атак;  звание Героя социалистического труда Социалисттик Эмгектин Баатыры деген наам; &nbs
званый  ~, ­ая, -ое:  званые гости чакырылган коноктор;  званый обед чакырылган коноктор менен болгон обед; &nbs
звательный  ~, ­ая, -ое:  звательный падеж грам. кайрылуу жөндөмө.
звать  несов. кого  1. (призывать, приглашать) чакыруу;  звать на помощь жардамга чакыруу;  звать домой үй
зваться  несов.  аталуу,... деп аталуу, аты-жөнү ким болуу.
звёздный  ~, ­ая, -ое  звезда-га т.; жылдыздуу;  звёздная система астр. жылдыз системасы;  звёздное небо жылд
звёздочка  ж.  1. уменьш. от звезда жылдызча, кичинекей жылдыз;  2. полигр. жылдыз сыяктуу белги;  3. (на лбу
звезда  ж. (мн. звёзды)  в разн. знач. жылдыз;  небо усеяно звёздами асман жылдызга толду;  Полярная звезда
звездообразный  ~, ­ая, -ое  жылдыздай, жылдыз сыяктанган, жылдыз сымак.
звездочёт  м. уст.  эсепчи;  см. астролог.
звенеть  несов.  шыңгыроо, зыңылдоо, чыңылдоо;  звенит колокольчик коңгуроо шыңгырап жатат;  звенеть шпорами
звено  ср. (мн. звенья)  1. тогоо, төңөлүк;  звенья цепи чынжырдын төңөлүктөрү (тогоолору);  2. перен. (со
звеньевая  женск. р. к звеньевой;  звеньевая.
звеньевой  м.  звеньевой, звено башчысы.
зверёк  м. (мн. зверьки)  кичинекей жырткыч айбан.
зверёныш  м.  жырткыч айбандын баласы.
звереть  несов.  жырткычтануу, жырткыч мүнөзгө кирүү.
зверинец  м.  зверинец (жабайы айбандарды багуучу жай).
звериный  ~, ­ая, -ое  зверь-ге т.; жырткычтык;  звериные когти жырткычтын тырмактары;  звериная шкура жырткы
зверобой  зверобой I  м. бот.  чай чөп.  зверобой II  м. уст.  (охотник) аңчы, мергенчи.
зверовод  м.  жапайы айбандарды асыроо жагынан специалист.
звероводство  ср.  жапайы айбандарды асырап өстүрүүчүлүк.
звероводческий  ~, ­ая, -ое  звероводство-го т.;  звероводческий совхоз см. зверосовхоз.
зверолов  м.  аңчы (капкан. ж.б. куралдар менен аң кармоочу).
звероловный  ~, ­ая, -ое;  звероловный промысел аң кармоо кесиби.
звероловство  ср.  жырткыч айбандарды кармоо.
звероподобный  ~, ­ая, -ое  жырткычка окшогон.
зверосовхоз  м.  аң совхозу (жапайы айбанаттарды асырап өрчүтүү совхозу).
зверски  нареч.  1. (жестоко) жырткычтарча аябай;  зверски избить кого-л. бирөөнү жырткычтарча аябай уруу;  
зверский  ~, ­ая, -ое  1. (жестокий) жырткычтарча, ырайымсыз;  зверское убийство жырткычтарча өлтүрүү;  2. ра
зверство  ср.  жырткычтык, ырайымсыздык.
зверствовать  несов.  жырткычтык кылуу, ырайымсыздык кылуу.
зверь  м.  1. аң, айбан; жырткыч (хищный);  пушной зверь жүнү асыл айбан;  2. перен. (жестокий человек) ыр
зверьё  ср. собир. разг.  айбанаттар.
зверюшка  ж. разг.  тырмактай жырткыч айбан.
звон  м.  шыңгыроо, кыңгыроо, даңылдоо, шыңгыраган үн, зыңылдоо;  звон колокола коңгуроонун даңылдашы;  з
звонарь  м. церк.  коңгуроочу, коңгуроо кагып тургуч.
звонить  несов.  1. (производить звон) кагуу;  звонить в колокол коңгуроо кагуу;  2. (издавать звон) даңылдо
звонкий  ~, ­ая, -ое  шаңгыраган, шыңгыраган, шаңкылдаган;  звонкий голос шаңкылдаган үн;  звонкая песня шаң
звонко  нареч.  үндү көтөрө, катуу, шанкылдап;  звонко рассмеяться шаңкылдап күлүү;  звонко раздаваться кат
звонкость  ж.  шаңгыраактык, шыңгыраактык (үн жөнүндө).
звонок  м.  коңгуроо; звонок;  электрический звонок электр коңгуроосу;  дверной звонок эшик коңгуроосу; &nb
звук  м.  1. тыбыш, дабыш, добуш, үн;  звук голоса үндүн дабышы;  звуки песни ырдын дабыштары;  звук
звуковой  ~, ­ая, -ое  звук 1-ге т.; үндүү;  звуковое кино үндүү кино;  звуковой фильм үндүү фильм;  зву
звукоглушитель  м. тех.  тыбышты басандаткыч (аппарат).
звукозапись  ж.  үндү жазуу (сөз, музыка, обонду пластинка, плёнкага жазып алуу).
звукометрия  ж.  звукометрия (үндүн толкуну канчалык созулганын өлчөө аркылуу ыраактыкты билүү).
звуконепроницаемый  ~, ­ая, -ое  тыбыш өткөрбөй турган.
звукооператор  м. кино  звукооператор (киноплёнкага үндү жазып алуу боюнча специалист).
звукоподражание  ср. лингв.  тыбышты тууроо, тыбыш эликтөө (жаратылыштагы тыбышты туурап, сөз тыбышын жасоо; мис. мяу-мяу, күк
звукоподражательный  ~, ­ая, -ое  звукоподражание-ге т.;  звукоподражательные слова лингв. тууранды сөздөр (тыбышты, үндү туу
звукопроводность  ж. физ.  тыбыш (үн) өткөргүчтүк;  звукопроводность металлов металлдардын тыбыш өткөргүчтүгү.
звукопроводный  ~, ­ая, -ое  физ.  тыбыш (үн) өткөрө турган.
звукопроводящий  ~, ­ая, -ее  см. звукопроводный.
звукопроницаемый  ~, ­ая, -ое  тыбышты (үндү) өткөрүп жибере турган.
звукосниматель  м.  см. адаптер.
звукосочетание  ср.  тыбыштардын айкалышы.
звукоулавливание  ср. тех.  тыбыш (үн) кармоо.
звукоулавливатель  м. тех.  (аппарат) тыбыш (үн) кармагыч.
звукоуловитель  м.  см. звукоулавливатель.