Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
зёрнышко
ср. уменьш.-ласк. от зерно
кичинекей дан, данек;
яблочное зёрнышко алманын данеги.
зебра
ж. зоол.
зебра (Африкадагы кара ала жолдуу жылкы).
зебу
м. нескл. зоол.
зебу (Азия менен Африкадагы өркөчтүү топоз).
зев
м. анат.
алкым тешиги.
зевака
м. и ж. разг.
аны-муну карап, тим эле басып жүргөн киши; аңкоо, ачык ооз.
зевать
несов.
1. эстөө;
зевать во весь рот оозду аңырдай ачып эстөө;
зевать от скуки зеригип эстөө;
&nb
зевнуть
однокр.
бир гана жолу эстөө (уйку келгенде).
зевок
м.
1. эстөө;
подавить зевок эстебей (токтотуп) калуу;
2. перен. абайсыздан уттуруу, байкоосуз ут
зевота
ж.
улам эстегилей берүү, эстегилөө;
на него напала зевота разг. муну эстөө басты.
зелёный
~, ая, -ое
1. жашыл, көк;
зелёный цвет жашыл түс;
зелёная трава көк чөп;
зелёный чай көк
зеленеть
несов.
1. (становиться зелёным) жашылдана баштоо, көгөрө баштоо, көгөрүү;
бронза от времени зеленеет к
зеленить
несов. что
жашылдоо, жашыл түскө боёо.
зеленной
~, ая, -ое
зеленная лавка жашылчалар сатуучу дүкөн.
зеленщик
м.
жашылча сатуучу.
зеленщица
женск. р. к зеленщик.
зелень
ж.
1. (растительность) көк өсүмдүктөр;
зелень лесов көгөргөн токойлор, бак-дарактар;
в зелени са
зелье
ср. уст.
уу (уу кошулган ичкилик);
любовное зелье фольк. апжип (ашык кылуу үчүн берилүүчү ичимдик).
земельный
~, ая,-ое
земля 4-гө т.;
земельный участок жер участогу;
земельная площадь жер аянты;
зем
землеведение
ср.
жер жөнүндөгү илим, географиялык сабактардын жыйындысы.
землевладелец
м.
жер ээси, жер ээлөөчү киши.
землевладельческий
~, ая, -ое
землевладение-ге, землевладелец-ке т.
землевладение
ср.
жер ээлөө, жер ээлөөчүлүк;
государственное землевладение мамлекеттик жер ээлөө.
земледелец
м.
дыйкан (эгин айдап оокат кылуучу).
земледелие
ср.
дыйканчылык (эгин айдоо менен оокат кылуу).
земледельческий
~, ая, -ое
земледелие-ге, земледелец-ке т.;
земледельческие орудия дыйканчылык шаймандары:
земл
землекоп
м.
жер казуучу (жумушчу).
землемер
м.
жер ченегич, жер өлчөгүч.
землемерный
~, ая, -ое
жер чене турган;
землемерные работы жер ченөө иштери.
землепашество
ср. уст.
дыйканчылык (эгин айдоочулук).
землепашец
м. уст.
дьшкан (эгин айдап оокат кылуучу).
землепользование
ср.
жерди пайдалануу, жерди пайдалануу тартиби.
землеройка
ж. зоол.
жер казгыч (чычкандын бир түрү).
землеройный
~, ая, -ое:
землеройная машина жер казгыч машина.
землесос
м. тех.
топурак сузгуч (топуракты сузуп алгыч машина).
землетрясение
ср.
жер титирөө;
очаг землетрясения жер титирөөнүн башталган орду.
землеустройство
ср.
жерге орноштуруу (жерди пайдалануу иштерин жөнгө салуу системасы).
землечерпалка
ж. тех.
топурак сузгуч (суу астындагы топурак, кумду сузуп чыгуучу машина).
землистый
~, ая, -ое
1. топурактуу;
землистый песок топурактуу кум;
2. (о цвете лица) кубарыңкы, боппоз о
земля
ж.
1. (планета) жер;
земля вращается вокруг солнца жер күндү тегеренет;
2. (суша) жер;
мор
земляк
м.
жердеш (бир жерде туулуп, өскөн; бир жерде жашаган киши).
земляника
ж.
кызылгат.
земляничный
~, ая, -ое
земляника-га т.;
земляничное варенье кызылгаттан кайнатылган варенье.
землянка
ж.
жер үй, жер там.
земляной
~, ая, -ое
земля 3-гө т.;
земляная насыпь кырдалган топурак;
земляная плотина топурактан жасалг
землячество
ср. уст.
жердештер уюму (жердеш студенттерди бириктирип, аларга оокат жана маданий жагынан жардам берип туру
землячка
женск. р. к земляк.
земноводные
мн. (ед. земноводное ср.) зоол.
кургакта да, сууда да жашоочу (мис. бака).
земной
~, ая, -ое
земля 1-ге т.;
земной шар жер шары;
земная поверхность жер үстү;
земная кора г
земский
~, ая, -ое
земство-го т.;
земское ополчение земство ополчениеси;
земский собор земство собору;
земство
ср. ист.
земство (Россияда 1864 жылы киргизилген, составы буржуазиялык-дворяндык болгон, жергиликтүү башкару
зенит
м.
1. астр. зенит (байкоочунун төбөсүндө асмандагы эң жогорку чекит);
солнце в полдень находится в зен
зенитка
ж. воен. разг.
зенитка (зениттик замбирек).
зенитный
~, ая, -ое
1. зенит 1-ге т.;
зенитное расстояние зенит аралыгы;
2. воен. зениттик (асмандагы са
зенитчик
м. воен.
зенитчик (окту асмандагы самолётту карап ата турган замбирекчи).
зеница
ж. уст.
карек, көз кареги;
беречь как зеницу ока көздүн карегиндей сактоо.
зеркало
ср.
күзгү;
ручное зеркало чөнтөк күзгү;
гладкий как зеркало күзгүдөй жылмакай, күзгүдөй тегиз;
&
зеркальный
~, ая, -ое
1. зеркало-го т.; күзгүлүү, күзгү чыгаруучу, күзгүлүк;
зеркальный завод күзгү заводу;
&nbs
зеркальце
ср. уменьш.-ласк. от зеркало
кичинекей күзгү.
зернистость
ж.
бүртүктүүлүк;
зернистость металла тех. металлдын бүртүктүүлүгү.
зернистый
~, ая, -ое
бүртүктүү;
зернистый снег бүртүктүү кар;
зернистая структура металла тех. металлдын
