Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






зуб  м.  1. (мн. зубы) тиш;  передние зубы маңдай, кашка тиштер;  коренные зубы азуу тиштер;  молоч
зубастый  ~, ­ая, -ое  разг.  1. тиштүү, тиши чоң, азуулары аркайган (арсайган);  зубастая щука азуулары арса
зубец  м. (мн. зубцы)  1. тех. тиш;  зубцы пилы араанын тиштери;  2. чаще мн. арсак;  стены с зубцами
зубило  ср. тех.  зубило (таш, темир кескич, чукугуч).
зубной  ~, ­ая, -ое  зуб 1-ге т.;  зубная боль тиш оорусу;  зубной врач тиш врачы;  зубная щётка тиш щ
зубовный  ~, ­ая, -ое  делать что-л. со скрежетом зубовным бир нерсени тишин кычыратып, кыжыры келип иштөө.
зубоврачебный  ~, ­ая, -ое  зубоврачебный кабинет тиш дарылоочу кабинет.
зубоврачевание  ср.  тиш ооруларын дарылоо.
зубок  м. уменьш.-ласк. от зуб 1  кичинекей тиш;  выучить на зубок что-л. бир нерсени абдан мыктап жаттап алуу;
зуболечебница  ж.  тиш оорусун дарылоо жайы.
зуболечебный  ~, ­ая, -ое  тиш оорусун дарылаган.
зуборезный  ~, ­ая, -ое  тех.  тиш чыгара турган;  зуборезный станок тиш чыгара турган станок.
зубоскал  м. разг.  шылдыңкор, одоно шылдыңчы.
зубоскалить  несов. разг.  одоно шылдыңдоо, опсуз табалоо.
зубоскальство  ср. разг.  одоно шылдыңдай берүү, ырсалактай, опсуз мазактай берүү.
зубочистка  ж.  тиш чукуур.
зубр  м.  1. зоол. зубр (топос сыяктуу жапайы айбан);  2. перен. разг. өтө эскичил.
зубрёжка  ж. разг.  маанисин билбей, куру жаттоо; курулай жаттап алуу.
зубрилка  м. и ж. разг.  куру жаттагыч (куру жаттоодон бөлөктү билбеген окуучу).
зубрить  зубрить I  несов. что  мизин кетирүү, мизин кетилтүү;  зубрить топор балтанын мизин кетилтүү.  
зубровка  ж.  1. бот. зубровка (талаа жана токойдогу дандуу; өсүмдүктүн аты);  2. (настойка) зубровка (ошол данга
зубчатка  ж. тех.  зубчатка (механизмдин тиштүү жагы).
зубчатый  ~, ­ая, -ое  тиштүү;  зубчатое колесо тиштүү дөңгөлөк.
зубчик  м. уменьш. от зубец 1 и зуб 2  кичине тиш;  зубчик колеса дөкгөлөктүн кичине тиши.
зуд  м.  1. кычыткы;  вызвать зуд эт кычыткы пайда кылуу;  2. перен. разг. (непреодолимое стремление) де
зудень  м. зоол.  котур курту.
зудеть  несов.  1. (чесаться) кычышуу, дүүлүгүү;  2. перен. разг. (испытывать непреодолимое стремление) делебеси
зулус  м.  зулус.
зулуска  женск. р. к зулус.
зулусский  ~, ­ая, -ое  зулус-ка т.; зулустук.
зулусы  мн.  зулустар.
зуммер  м. тех.  зуммер (токту өзү эле кошуп жана ажыратып тургуч электр механизми).
зумпф  м. горн.  зумпф (шахтанын түбүндө суу агып кирүүчү чукур).
зурна  ж. муз.  сурнай.