Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






любимец  м.  аздек, сүйгөн, жакшы көргөн;  младший сын - любимец матери кичүүсү - энесинин сүйгөн уулу;  это
любимица  женск. р. к любимец.
любимчик  ж. разг.  сүйгөн, жакшы көргөн;  старший сын был любимчиком отца улуусу атасынын сүйгөн уулу болчу.
любимый  ~, ­ая, -ое  1. прич. от любить;  2. прил. сүйгөн, жакшы көргөн;  мой любимый сын менин сүйгөн уулу
любитель  м.  1. сүйүүчү, жакшы көрүүчү, жактыруучу;  любитель музыки музыканы сүйүүчү;  2. (не профессионал)
любительница  женск. р. к любитель I.
любительский  ~, ­ая, -ое  любитель-ге т.;  любительский спектакль сүйүүчүлөр спектакли (артисттер тарабынан эмес сүйү
любить  несов. кого-что  1. сүйүү, жакшы көрүү;  любить детей балдарды сүйүү;  любить родину родинаны сүйүү
любо  нареч. с неопр. разг.  ­гусу келүү, сонун;  любо смотреть карап тура бергиң келет;  ему любо слушат
любование  ср.  суктануу, тамаша кылып кароо.
любоваться  несов. кем-чем  суктануу, суктанып кароо, тамаша кылуу, маашыр болуу;  любоваться картиной сүрөткө сукта
любовник  м.  1. ойнош;  2. театр. любовник (актёр амплуасынын аты).
любовница  женск. р. к любовник 1.
любовно  нареч.  сүйүп, ардактап;  любовно относиться к делу ишти сүйүү, ишке сүйүүчүлүк менен кароо.
любовный  ~, ­ая, -ое  любовь 1, 2-ге т.;  сүйгөн, жакшы көргөн;  любовная связь ойноштук;  любовное отн
любовь  ж.  1. (привязанность, симпатия к кому-чему-л.) ашыктык, сүйүү, махаббат;  любовь к родине родинаны сүйү
любознательность  ж.  талаптануучулук, билүүгө тырышуучулук, ар бир нерсени билүүгө умтулуучулук.
любознательный  ~, ­ая, -ое  талаптануучу, билүүгө тырышуучу, билүүгө умтулуучу.
любой  ~, ­ая, -ое  1. каалаган, тилеген, кайсы болбосун;  в любой час дня и ночи күн менен түндүн кайсы убагын
любопытно  нареч.  кулак түрүп, сөз аңдып.
любопытный  ~, ­ая, -ое  1. кулак түргүч, сөз аңдыгыч, кулак түргөн, сөз аңдыган;  любопытный человек кулак түргүч к
любопытство  ср.  кулак түрүүчүлүк, сөз аңдуучулук.
любопытствовать  несов.  кулак түрүү, сөз аңдуу.
любящий  ~, ­ая, -ее  1. прич. от любить;  2. прил. сүйгөн, жакшы көргөн, жактырган;  любящий вас сизди суйг
люд  м. собир. уст.  эл, калк, кишилер, адамдар;  рабочий люд жумушчу эл.
люди  только мн.  1. кишилер, адамдар;  советские люди совет адамдары;  2. уст. (прислуга) кызматчылар, м
людно  нареч.  киши көп, эл көп.
людный  ~, ­ая, -ое  көп кишилүү, кишиси көп, эли көп, элдүү, көп элдүү.
людоед  м.  1. мыкаачы;  2. (в сказках) киши жегич (жомокто).
людоедство  ср.  мыкаачылык.
людская  ж. уст.  малайлар тура турган үй.
людской  ~, ­ая, -ое  род людской адамзат, адам тукуму.
люизит  м. хим.  люизит (хлор жнен мышьяк аралашкан ууктургуч зат).
люк  м.  люк (1. мор. палубадагы жабылма тешик; 2. мор. замбиректин тулкусу чыгып туруучу кеменин боорундагы тешик
люлька  люлька I  ж.  бешик.  люлька II  ж. воен.  люлька (замбиректин тулкусун кармап туруучу, л
люмбаго  ср. нескл.  люмбаго (бел оору; белдеги оору; чанчуу).
люминесцентный  ~, ­ая, -ое  люминесценттик;  люминесцентная лампа люминесценттик лампа.
люминесценция  ж.  люминесценция (заттын жылуулук бербей жаркырашы).
люмпен  м.  люмпен-пролетариат (капиталисттик өндүрүштөн чыгарылып салынган, табынан ажыраган адамдар; буга дубаналар
люнет  м. воен.  люнет (бир жагы ачык чеп).
люстра  ж.  люстра (бир нече лампочкасы же шамы бар асма чырак).
лютеранин  м.  лютеран (лютеран дининдеги киши).
лютеранский  ~, ­ая, -ое  лютеранство-го, лютеранин-ге т.;  лютеранская церковь лютерандар чиркөөсү.
лютеранство  ср.  лютеранчылык (16 кылымда немец реформатору Мартин Лютер негиздеген протестант дини).
лютик  м.  лютик (ширээси ачуу же улуу, сары гүлдүү өсүмдүк).
лютня  ж. муз. уст.  рабап (байыркы чертме музыкалык инструмент).
лютость  ж.  катаалдык, кара мүртөздүк, аёосуздук.
лютый  ~, ­ая, -ое  1. катаал, аёосуз, кара мүртөз;  лютый человек катаал киши;  2. перен. кыйын, ызгаар,
люфа  ж.  люфа (1. бот. ашкабак тукумуна жатуучу өсүмдүктүн бир түрү; 2. ушул өсүмдүктүн буласынан жасалган губка).
люцерна  ж. бот.  беде.
ля  ср. нескл. муз.  ля (музыка гаммасында бир нота).
лягать  несов. кого-что  1. тебүү (мис. аттын тебиши);  2. перен. кордоо.
лягаться  несов.  1. (иметь привычку лягать) тебишүү;  2. (лягать) тебүү (мис. жылкы).
лягнуть  однокр.  тебүү, тээп жиберүү.
лягу  ~, лягу, ляжешь  и т.д. буд. вр. от лежать.
лягушачий  ~, ­ья, -ье  см. лягушечий.
лягушечий  ~, ­ья, -ье  лягушка-га т.;  лягушечье кваканье баканын чардоосу.
лягушка  ж.  бака.
лягушонок  м. (мн. лягушата)  баканын баласы.
ляжка  ж.  сан.