Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






ларингит  м. мед.  ларингит (алкым сезгенүү, тамак ооруу).
ларинголог  м.  ларинголог (тамак оору врачы, доктору).
ларчик  м. уст. уменьш. от ларец  сандыкча, үкөкчө;  а ларчик просто открывался сандыкча оңой эле ачылды (бул иш
ларь  м.  ларь (ун, дан салгыч үкөк).
ласка  ласка I  ж.  эркелетүү, сылап-сыйпоо;  материнская ласка эненин эркелетиши.  ласка II  ж.
ласкательный  ~, ­ая, -ое  эркелеткен, урматтаган;  ласкательное имя грам. эркелеткен ат (ысым).
ласкать  несов.  1. кого-что эркелетүү, сылап-сыйпоо;  2. что, перен. жылуу учуроо, жагуу;  эта музыка ласка
ласкаться  несов. к кому  эркелөө, эркеленүү;  ребёнок ласкался к матери бала энесине эркеледи.
ласково  нареч.  жароокерденип.
ласковость  ж.  жароокердик.
ласковый  ~, ­ая, -ое  1. жароокер;  ласковый ребёнок жароокер бала;  ласковая улыбка жароокер жылмайыш; &nbs
лассо  ср. нескл.  чалма (Америка аңчылары колдонулуучу, бир башында салмоору менен илмеги бар, бир башында ээрге ил
ласт  м.  ласт (кээ бир тюлень, моржго окшогон суу жаныбарларынын сүзгүч жаргакка айланып кеткен бармактары).
ластик  ластик I  м.  (ткань) ластик (кездеменин бир түрү).  ластик II  м. разг.  (резинка) өчүрг
ластиться  несов. к кому, разг.  шыйпалактоо, эркелөө, эркеленүү, жароокерденүү.
ластоногие  мн. (ед. ластоногое ср.) зоол.  ласт буттуулар (сууда жашоочу тюлень, морж сыяктуу жаныбарлардын түркүмү).
ласточка  ж.  чабалекей;  прыжок ласточкой чабалекейче кайып түшүү (сууга);  первая ласточка саамалык (бир не
ласточкин  ~, ­а, -о  ласточка-га т.;  ласточкино гнездо чабалекей уясы.
латать  несов. что, разг.  жамоочулоо, жамоо салуу, жамачылоо.
латвийский  ~, ­ая, -ое  Латвия-га т.; латвиялык.
латентный  ~, ­ая, -ое  физ.  сыртына чыкпаган, сыртынан билинбеген (мис. оору, жылуулук, негативдеги сүрөт);  
латинизация  ж. лингв.  латинизация, латиндештирүү (латин тамгасынын негизинде иштелген тамгага өтүү).
латинизировать  сов. и несов. что  латиндештирүү (латин тамгасынын негизинде иштелген тамгага өтүү).
латинизм  м. лингв.  латинизм (латин тилинен башка тилге кирген сөз же сүйлөм).
латинист  м.  латинист (латин тили боюнча специалист).
латиница  ж. филол.  латиница (латин алфавити).
латиноамериканский  ~, ­ая, -ое  латиноамерикалык;  латиноамериканские страны латиноамерикалык өлкөлөр.
латинский  ~, ­ая, -ое  латинский язык латин тили;  латинский алфавит латин алфавити.
латифундия  ж. ист., эк.  латифундия (1. Байыркы Римде - чоң жер ээсинин коругу; 2. помещиктин эң чоң коругу).
латка  ж. разг.  жамак, жамаачы.
латник  м. ист.  соот (чарайна) кийген жоокер.
латук  м. бот.  латук (тамакка кошулуучу сүттүкөндүн бир түрү).
латунный  ~, ­ая, -ое  латунь-ге т.;  латунная проволока латунь сым.
латунь  ж.  латунь (сары жез; жез менен цинкиден уютулган, кээде калай, коргошун катыштырылган эритинди).
латы  только мн., ист.  соот, чарайна (жалпак металл, тери же башка нерселерден жасалган аскерлер кийүүчү соот).
латынь  ж. разг.  латынь (латин тили).
латыш  м.  латыш.
латыши  мн.  латыштар.
латышка  женск. р. к латыш;  латышка.
латышский  ~, ­ая, -ое  латыш-ка т.;  латышский язык латыш тили.
лауреат  м.  лауреат (илим, искусство, эл чарбачылыгы жөнүндө сиңирген көрүнүктүү эмгеги үчүн жогорку сыйлыкка ээ болг
лафет  м. воен.  лафет (замбирек коюлуучу станок).
лафетный  ~, ­яя, -ое  лафет-ке т.;  лафетная подушка лафет жаздыгы (лафеттин бир бөлүгү).
лацкан  м.  лацкан (өңүрдүн жака жагындагы кайырмасы).
лачуга  ж.  алачык, күркө.
лащусь  ~, лащусь, ластишься  и т.д. наст. вр. от ластиться.
лаять  несов.  үрүү, арсылдоо.
лба  род. п. от лоб.
лгать  несов.  1. калп айтуу, жалган айтуу;  лжёт и не краснеет калп айтып отуруп да, бети чымырабайт;  2.
лгу  ~, лгу, лжёшь  и т.д. наст. вр. от лгать.
лгун  м.  калпычы, жалганчы.
лгунья  женск. р. к лгун.
лёгкий  ~, ­ая, -ое  1. (на вес) жеңил;  лёгкий чемодан жеңил чемодан;  2. (легко усваиваемый - о еде) жеңи
лёгкое  ср. анат.  өпкө;  воспаление лёгких мед. кабыргадан сезгенүү;  туберкулёз лёгких мед. өпкө туберкул
лёгкость  ж.  1. (на вес) жеңилдик;  2. (пищи) жеңил, оңой синүүчүлүк;  3. (задачи, дела и т.п.) оңойлук, жең
лёгочный  ~, ­ая, -ее  лёгкое-го т.;  лёгочные болезни өпкө оорулары.
лёд  м.  муз;  вечные льды мөңгү;  ставить на лёд музга коюп муздатуу;  на языке мёд, а в сердце лё
лёжка  ж.  лежать в лёжку разг. турбай жата берүү, жатып калуу.
лён  м.  зыгыр;  трепать лён зыгырдын буласын тытуу;  чесать лён зыгырдын буласын тароо.
лёсс  м. геол.  лёсс (көпшөк, борпоң сары топурак).