Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
лихорадка
ж.
1. безгек, калтыратма;
приступ лихорадки безгек тутуу;
меня трясёт лихорадка мени безгек калт
лихорадочно
нареч.
1. калтыратып, зиркилдетип;
2. перен. дүрбөлөң түшүп, калтырак кармагандай.
лихорадочность
ж.
дүрбөлөңдүүлүк, дүүлүккөндүк.
лихорадочный
~, ая, -ое
1. безгектүү, безгеги бар, калтыратмалуу;
лихорадочный больной безгек оорулуу киши;
лихость
ж. разг.
чакчарылгандык, күжүрмөндүк, азаматтык.
лицевать
несов. что
аңтарып тигүү, ичин сыртына каратып тигүү (мис. эски кийимди).
лицевой
~, ая, -ое
1. лицо 1-ге т.;
лицевой мускул бет булчуңу;
2. тышы, өңү, алды;
лицевая сторо
лицезреть
несов. кого-что, ирон.
өңүн көрүү, өз көзү менен өңүн көрүү (кароо).
лицеист
м. уст.
лицеист (лицейде тарбияланган киши).
лицей
м.
лицей (1. революцияга чейинки Россиядагы привилегиялуу орто же жогорку окуу жайы; 2. кээ бир өлкөлөрдө -
лицейский
~, ая, -ое
лицей-ге т.;
лицейские годы Пушкина Пушкиндин лицейдеги жылдары.
лицемер
м.
эки жүздүү, өң көрсө жүз тайды киши, анткор киши.
лицемерие
ср.
эки жүздүүлүк, өң көрсө жүз тайдылык.
лицемерить
несов.
эки жүздүүлүк кылуу, өң көрсө жүз тайдылык кылуу, анткордук кылуу.
лицемерно
нареч.
эки жүздүүлүк кылып.
лицемерный
~, ая, -ое
эки жүздүү, өң көрсө жүз тайды, анткор;
лицемерный смех анткор күлкү.
лицензия
ж. эк.
лицензия (1. белгилүү бир товар же асыл нерселерди сыртка чыгаруу же киргизүү үчүн, мамлекет бийлигин
лицеприятие
ср. уст.
бет карамалык.
лицеприятный
~, ая, -ое
уст.
бет карама.
лицо
ср.
1. бет, жүз, өң;
мускулы лица бет булчуңдары;
красивое лицо сулуу өң, өңү жакшы;
2. (ч
лицовка
ж.
аңтарып тигүү.
личико
ср. уменьш от лицо
бет, өң;
хорошенькое личико жакшынакай өң.
личина
ж.
1. уст. маска;
2. перен. парда, боёнуу (ким экендигин жашыруу үчүн);
надев личину или под лич
личинка
ж. зоол.
личинка (курт; кээ бир жандыктардын кадимкидей өсүп жете элек кези);
личинка майского жука са
личиночный
~, ая, -ое
личинка-га т.
лично
нареч.
өзү;
лично расписаться өзү кол коюу;
лично явиться өзү келүү;
он лично ничего не им
личной
~, ая, -ое
лицо 1-ге т.;
личное полотенце сүлгү.
личность
ж.
личность (киши, адам);
свобода личности личность эркиндиги;
удостоверить личность ким экендиг
личный
~, ая, -ое
1. личность-го т.;
личная собственность жеке менчик;
2. (осуществляемый лично) өз, ө
лишай
м.
1. мед. чакалай, темирөткү;
2. бот. эңилчек.
лишайник
м. бот.
эңилчек.
лишать
несов.
см. лишить.
лишаться
несов.
1. см. лишиться;
2. страд. к лишать.
лишек
м. разг.
артык, ашык, көп;
пройти десять вёрст с лишком он чакырымдан көп жүрүү.
лишенец
м. уст.
укуксуз, укугунан ажыраган киши (шайлоо, шайлануу укугунан ажыраган адам).
лишение
ср.
1. ажыратуу, айыруу;
лишение гражданских прав юр. граждандык укуктан ажыратуу;
лишение свобо
лишить
сов. кого-чего
ажыратуу, айыруу;
лишить прав укуктан ажыратуу;
лишить себя жизни жанынан кечүү,
лишиться
сов. кого-чего
ажыроо, айрылуу;
он лишился отца атасынан айрылды;
лишиться чувств сезиминен ажыр
лишне
нареч.
не лишне... ...артыкбаш болбойт, ...ашыктык кылбайт.
лишний
~, яя, -ее
1. (избыточный) ашык, артык;
2. (ненужный) пайдасыз, ашык;
лишний расход ашыкчыгым;
лишь
1. частица (только) эле, гана, жалгыз гана, жалаң гана;
лишь его не хватает среди нас биздин арабызда ал ган
лоб
м.
чеке, мандай;
высокий лоб жазы мандай, жазы чеке;
низкий лоб тар маңдай, кууш чеке;
отк
лобзание
ср. поэт. уст.
өбүү.
лобзать
несов. кого-что, поэт. уст.
өбүү.
лобзик
м. тех.
лобзик (оймо түшүрүү үчүн колдонулуучу эң эле кичине кол араа).
лобковый
~, ая, -ое
лобок 1-ге т.;
лобковая кость см. лобок 1.
лобный
~, ая, -ое
лоб-го т.;
лобная кость анат. маңдай сөөк;
лобное место ист. мурунку заманда орустар
лобовой
~, ая, -ое
воен.
1. (направленный в упор) тике маңдай, бет маңдай, тике мандайдан, бет маңдайдан;
&nb
лобогрейка
ж. с.-х.
лобогрейка (жөнөкөй конструкциялуу оргуч машина).
лобок
м.
1. анат. чат (эки жамбаштын алдыңкы томпоюп кошулган жери);
2. (в кожевенном производстве) айбандар
лоботряс
м. прост.
жалкоо.
лобызать
несов. кого-что, уст., ирон.
өбүү.
лов
м.
1. см. ловля;
2. (улов) кармалган балык (бир убак же белгилүү бир мөөнөттө кармалган балыктын саны)
ловелас
м. разг.
катынпоз (дайыма аялдар артынан жүрүүчү эркек).
ловец
м.
1. (рыболов) балык кармоочу, балык уулоочу (тор менен балык кармоочу киши);
2. уст. (охотник) аңчы
ловить
несов.
1. кого-что кармоо, тосуп алуу, түшүрүү, тутуу;
ловить мяч топ тосуп алуу;
ловить рыбу ба
ловкач
м. разг.
маш, машыккан, эптүү, өтүмдүү, ыктуу.
ловкий
~, ая, -ое
1. (искусный, умелый) шамдагай, машыккан, маш;
2. перен. (изворотливый) эптүү, эпчил.
ловко
нареч. разг.
(хорошо) эң эле сонун, баракелде, жарайсың;
ловко ты сделал! баракелде эбиңе!
ловкость
ж.
1. (искусность) шамдагайлык, машыккандык, маштык;
2. перен. (изворотливость) эптүүлүк, эпчилдик.
