Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






накладывать  несов.  см. наложить 1, 2, 3.
наклёвываться  несов.  см. наклюнуться;  наклёвывается интересная работа бир кызык иштин чети чыгып турат.
наклёпка  ж.  бөрктүү мык менен бекитүү.
наклёпывать  несов.  см. наклепать 1.
наклеветать  сов. на кого-что  ушактоо, жамандоо, жалаа жабуу.
наклеивать  несов.  см. наклеить.
наклеиваться  несов.  1. см. наклеиться;  2. страд. к наклеивать.
наклеить  сов.  1. что желимдөө, жабыштыруу, чаптоо;  наклеить марку на конверт конвертке марка жабыштыруу;  
наклеиться  сов.  желимделүү, жабышуу, чапталуу.
наклейка  ж.  1. (действие) желимдөө, желимдеп жабыштыруу, жабыштыруу;  2. (ярлык) наклейка (бир нерсенин бетине,
наклепать  сов.  1. что, чего, тех. бөрктүү мык менен бекитүү;  2. на кого, прост. (наклеветать) ушактоо, жалаа жаб
накликать  сов. что, разг. уст.  балааны чакыруу, жамандыкты чакырып келтирүү (дубага, динге ишенген кишилердин түшүнүгү
наклон  м.  эңкейиш, айдөш;  скатиться по наклону эңкейиш менен тоголонуу.
наклонение  ср.  1. (действие) ийүү, төмөн ийүү, эңкейүү;  2. грам. ыңгай (этиштин бир формасы);  повелительное
наклонить  сов. что  ийүү, темөн ийүү, эңкейтүү.
наклониться  сов.  ийилүү, эңкейүү, төмөн ийилүү.
наклонность  ж.  1. (склонность) шык, шыктуулук;  наклонность к музыке музыкага шыктуулук;  2. чаще мн. (привычк
наклонный  ~, ­ая, -ое  жантык, кыйшык, ылдый, эңкейиш;  наклонная плоскость жантык тегиздик;  катиться по нак
наклонять  несов.  см. наклонить.
наклоняться  несов.  1. см. наклониться;  2. страд. к наклонять.
наклюнуть  сов.  чокуп теше баштоо, тешүү (жумуртканы тешип чыгып келаткан балапан жөнүндө);  цыплёнок наклюнул яйц
наклюнуться  сов.  1. (о цыплёнке) чокуп, жумурткадан чыгууга аракеттенүү (балапан жөнүндө);  2. разг. (о выгодном де
накляузничать  сов. на кого, разг.  ушак айтып жала жабуу, капкайдагы майда-чүйдө ушакты айтып чыгуу.
наковальня  ж.  1. дөшү;  2. анат. дөшүчө (кулак ичиндеги бир сөөк).
наковать  сов. что, чего  согуп жасоо (мис. темирден).
наковывать  несов.  см. наковать.
накожный  ~, ­ая, -ое:  накожная болезнь тери оорусу.
накоксовать  сов. что, чего  кокстоо, таш көмүрдү кокско айландыруу.
наколачивать  несов.  см. наколотить.
наколенник  м.  тизе кап.
наколенный  ~, ­ая, -ое  тизеге капталуучу, тизеге байлануучу, тизеге кийилүүчү.
наколка  ж.  1. (прикалывание) төөнөө, чанчуу, саюу;  2. (украшение) наколка (аялдар башына төөнөп кийүүчү жасалг
наколотить  сов. что, чего, разг.  1. (насадить, надеть) уруп кийгизүү (мис. алкакты бочкага);  2. (разбить) кыйрату
наколоть  наколоть I  сов. что, чего  (расколоть) жаруу (мис. отунду).  наколоть II  сов.  1. что,
наколоться  сов.  сайдыруу, сайгызуу, чанчтыруу;  наколоться на иголку ийнеге сайдырып алуу.
наконец  1. нареч. акыры, аягында;  2. в знач. вводн. сл. андан башка, жана дагы, теги, деги;  я с ним встречался
наконечник  м.  наконечник; башына, учуна кийгизгич; учуна сайгыч;  наконечник для карандаша карындаштын учуна кийги
накопать  сов. что, чего  1. (прорыть) казуу (бир нече жерден);  накопать пять ям беш чуңкур казуу;  2. (выко
накопить  сов. что, чего  1. жыйноо, чогултуу;  накопить денег акча жыйнап алуу;  2. перен. алуу, луу болуу;
накопиться  сов.  жыйылуу, чогулуу, чогулуп калуу;  накопилось много дел көп иш чогулуп калды.
накопление  ср.  1. (действие) накопление кылуу; жыйноо, чогултуу;  первоначальное накопление капитала эк. капиталды
накоплять  несов.  см. накопить.
накопляться  несов.  1. см. накопиться;  2. страд. к накоплять.
накоптить  сов.  1. (начадить) түтөө, түтөтүү;  2. что, чего (изготовить копчением) ыштоо, ыштап сүрсүтүү (мис. эт,
накормить  сов.  1. кого тамактандыруу, тойгузуу, тамак берүү, ичирип-жедирүү; эмизүү (грудью);  2. (дать корм) тою
накорчёвывать  несов.  см. накорчевать.
накорчевать  сов. что, чего  тамырынан бери жулуу, тамыры менен сууруп салуу (мис. дүмүрдү).
накосить  сов. что, чего  чабуу (чалгы менен).
накостница  ж. вет.  чор (жылкынын бутуна түшкөн шишик оору).
накостный  ~, ­ая, -ое  сөөктөгү, сөөктүн үстүндөгү.
накраивать  несов.  см. накроить.
накрапывать  несов.  себээлеп жааш, тамчылап жааш.
накрасить  сов. что  боёо, сырдоо, кызартуу (мис. эринди).
накраситься  сов.  боёнуу (бетин боёп жасануу).
накрасть  сов. что, чего  уурдоо, уурдап алуу.
накрахмаленный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от накрахмалить;  2. прил. баттанган, крахмалданган.
накрахмалить  сов. что, чего  баттоо, крахмалдоо.
накрашивать  несов.  см. накрасить.
накрашиваться  несов.  1. см. накраситься;  2. страд. к накрашивать.
накренить  сов. что  жантайтуу, кыйшайтуу;  корабль накренило кеме жантайды.