Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






наскребать  несов. разг.  см. наскрести.
наскрести  сов. что, чего  1. кырып чогултуу, кыргылап чогултуу (мис. табакты кырып);  2. перен. разг. (собрать) жы
наскучить  сов. кому  зериктирүү, зеригүү;  ты мне наскучил сен мени зериктирдиң;  мне наскучило сидеть дома ү
насладиться  сов. чем  ыракаттануу, жыргоо, мемирөө, көшүү;  насладиться музыкой музыкага көшүү.
наслаждаться  несов.  см. насладиться.
наслаждение  ср.  ыракат, жыргал;  слушать с наслаждением жыргап угуу.
наслаивать  несов.  см. наслоить.
наслаиваться  несов.  1. см. наслоиться;  2. страд. к наслаивать.
насластить  сов. что, разг.  өтө таттуу (ширин) кылып жиберүү, ашыра таттуу кылуу.
наслать  сов. кого-что, чего, разг.  туш-туштан же үстү-үстүнө жиберүү;  наслать подарков үстү-үстүнө белек (сыйл
наследие  ср.  мурас, энчи;  наследие Пушкина Пушкинден калган мурас, Пушкиндин мурасы.
наследить  сов. разг.  из түшүрүү, из калтыруу;  наследить мелом бор менен из түшүрүү.
наследник  м.  1. мураскор, мурасчы;  он не оставил наследников андан мураскор калган жок;  2. (престола) насл
наследница  женск. р. к наследник.
наследный  ~, ­ая, -ое  мураскор (атасынын ордуна такка отуруучу).
наследование  ср.  1. мураска ээ болуу;  право наследования мураска ээ болуу укугу;  2. биол. тукум кууш, тукумун
наследовать  сов. и несов.  1. что, кому мураска ээ болуу;  наследовать имущество мүлккө ээ болуу;  сын наследуе
наследственность  ж.  тукум куучулук, тукум куумалык, тукум кубалоо, тукумга тартуучулук.
наследственный  ~, ­ая, -ое  1. наследство-го т.;  наследственное право мурас укугу;  2. (связанный с наследственно
наследство  ср.  1. (имущество) мурас, мурас мүлк;  получить наследство мурас алуу;  2. перен. мурас (байыртан
наследуемость  ж.  укумдан тукумга өтүүчүлүк, тукум куугандык;  наследуемость приобретаемых качеств биол. алган касиетт
наслоение  ср.  1. (действие) кабатталуу, катмардануу, кат-кат болуу;  2. геол. кабат, катмар;  песчаное насло
наслоить  сов. что, чего  1. (наложить слоями) кабаттоо, кабат-кабат кылуу, катмарлоо, катмар-катмар кылуу;  2. (р
наслоиться  сов.  кабатталуу, кабат-кабат болуу, катмар-катмар болуп жатуу.
наслушаться  сов. кого-чег  1. (много услышать) уга берүү, көп угуу;  наслушаться разных новостей түрдүү жаңылыктарды
наслышаться  сов. о ком-чём, разг.  көптү угуу, капкайдаганы угуу, укпаганы жок болуу.
наслышка  ж.:  по наслышке угуп алып, кишиден угуп, угушу боюнча.
насмарку  нареч. разг.:  идти (пойти) насмарку разг. текке кетүү, куруу талаага кетүү;  всё пошло насмарку баары т
насмерть  нареч.  өлөрчө, өлгүдөй;  ранить насмерть өлгүдөй жарадар кылуу;  испугаться насмерть өлгүчө коркуу
насмехаться  несов. над кем-чем  шылдыңдоо, келекелөө.
насмешить  сов. кого-что  1. (заставить смеяться) күлдүрүү, күлө турган иш кылуу;  2. (вызвать насмешки у кого-л.)
насмешка  ж.  шылдың, мыскыл, келеке;  сказать что-л. в насмешку бир нерсени шылдың кылып айтуу.
насмешливо  нареч.  шылдыңдап, келекелеп.
насмешливость  ж.  шылдыңкороктук.
насмешливый  ~, ­ая, -ое  1. (заключающий в себе насмешку) шылдыңдуу, мыскылдуу;  насмешливая улыбка шылдың, кылып жы
насмешник  м.  тамашакөй, шылдыңчыл, шылдыңкорок, мыскылчыл, тамашакор.
насмешница  женск. р. к насмешник.
насмеяться  сов.  1. (вдоволь) кумардан чыга күлүү;  2. над кем-чем шылдың кылуу, келеке кылуу (осмеять);  насм
насмолить  сов. что  чайырдоо, чайыр менен шыбоо (мис. жипти).
насморк  м.  сасык тумоо.
насмотреться  сов.  1. кого-чего (на многое) көп көрүү, көп карап моокуму кануу;  2. на кого-что (насладиться созерцан
насобирать  сов. разг.  терүү.
насовать  сов. что, чего, разг.  солоо (мис. чөнтөккө).
насовсем  нареч. разг.  биротоло, такыр, таптакыр.
насовывать  несов.  см. насовать.
насолить  сов.  1. что, разг. (положить много соли) өтө туздуу кылып жиберүү;  2. что, чего (засолить) туздоо; &nb
насорить  сов.  булгоо, ыпыр-сыпырга толтуруу.
насос  насос I  м. тех.  насос (суюк же газ нерселерди соруучу же куюучу механизм);  воздушный насос аба н
насосаться  сов. разг.  моокуму канганча соруу, аябай эмүү;  ребёнок насосался молока бала сүттү аябай эмди.
насосный  ~, ­ая, -ое  насостуу, насосу бар;  насосная машина насостуу машина.
насохнуть  сов. разг.  жабышып катуу, жабышып кургоо;  на колёсах насохла грязь дөңгөлөктөргө балчык катып калган.
наспех  нареч.  шашып, ары-бери, эптеп-септеп;  делать что-л. наспех бир нерсени шашып, эптеп-септеп иштөө.
наспиртовать  сов. что, чего  спирттөө, спирт сиңдирүү.
насплетничать  сов.  ушактоо, ушак айтуу.
наст  м.  кар бетиндеги муз, кар үстүнө каткан жука муз;  ехать на санях по насту кар бетине каткан музда чана
наставать  несов.  см. настать.
наставительный  ~, ­ая, -ое  насыяттуу, насыят турүндө болгон, насыят иретинде айтылган, акыл айткан;  наставительный то
наставить  наставить I  сов.  1. что, кого-чего, разг. (поставить) тизип коюу, толтуруп коюу;  наставить стуль
наставка  ж.  (наставленная часть) уланды, куранды (уланган нерсе).
наставление  ср.  1. (поучение) насыят, акыл, үгүт;  читать наставления акыл (насыят, үгүт) айтуу;  2. (руководс