Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ



натереться  сов.  майлануу, сыйпануу.
натерпеться  сов. чего, разг.  көп азап көрүү, көп жапа чегүү, азап тартуу.
натесать  сов. что, чего  жонуу, копшоо;  натесать досок тактайды жонуу, тактайды копшоо.
натечь  сов.  агып кирүү, агып жыйналуу;  в подвал натекла вода подвалга суу агып кирди.
натешить  сов. кого-что, разг.  көңүл ачтыруу, каалаганча ойнотуу.
натешиться  сов. разг.  көңүл ачуу, жыргап ойноо.
натирание  ср.  1. майлоо, сыйпоо;  2. жалтыратуу, сүрүү, сүрүп жалтыратуу.
натирать  несов.  см. натереть.
натираться  несов.  1. см. натереться;  2. страд. к натирать.
натирка  ж.  (полов) сүрүү (мис. полду мом менен).
натиск  м.  кысым, кысмак, катуу чабуул;  под натиском наших войск противник отступил биздин аскерлердин катуу к
натискать  натискать I  сов. что, чего, разг.  толтура же көп нерсени тыгуу.  натискать II  сов. что, чег
наткать  сов. что, чего  көп кылып согуу (кездемени).
наткнуть  сов. кого-что на что  сайып коюу;  наткнуть бабочку на булавку көпөлөктү төөнөгүчкө сайып коюу.
наткнуться  сов.  1. на кого-что (натолкнуться) урунуу, согулуу;  в темноте он наткнулся на столб караңгыда ал мамыг
натолкнуть  сов. кого-что на что  1. түртүп урунтуу;  2. перен. туугузуу, багыттоо, багыт берүү, түрткү болуу;  
натолкнуться  сов. на кого-что  кокустан кезигишүү, кокустан табуу, урунуу.
натолочь  сов. что, чего  көп кылып жанчуу (талкалоо).
натопить  натопить I  сов. что  1. (развести огонь) ысыганча жагуу, жага берип ысытуу;  натопить печь меш жаг
натоптать  сов. разг.  бут менен тепсеп булгоо (мис. бөлмөнү).
наторговать  сов. что, чего, разг.  белгилүү бир суммага товар сатуу.
наточить  сов. что, чего  курчутуу; кайрап, бүлөп курчутуу.
натощак  нареч.  ач карын;  принимать лекарство натощак дарыны ач карын ичүү.
натр  м. хим.  натр (химиялык элемент).
натравить  натравить I  сов. кого  1. (напр. собак) тукуруу, айдактоо;  2. перен. ортого от салуу, эрегиштирүү
натравливание  ср.  1. тукуруу, айдактоо;  2. перен. ортого от салуу, эрегиштирүү, кайраштыруу, өчөштүрүү, араздаштыруу
натравливать  натравливать I  несов.  см. натравить I.  натравливать II  несов.  см. натравить II.
натренированный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от натренировать;  2. прил. тренировкаланган, тапталган, үйрөтүлгөн, машыккан (спо
натренировать  сов. кого-что  тренировкалоо, таптоо, үйрөтүү, машыктыруу.
натренироваться  сов.  тренировкалануу, тапталуу, үйрөнүү, машыгуу.
натрепать  сов. что, чего  тытып тазалоо, тытуу (мис. жүндү, кендирди).
натриевый  ~, ­ая, -ое  натрий-ге т.; натрийлүү;  натриевые соединения натрийлүү кошундулар.
натрий  м. хим.  натрий (химиялык элементтин бир түрү).
натрое  нареч.  үчкө, үч бөлүккө.
натрубить  сов. разг.  дуулдатып таратуу;  натрубить в уши кому-л. бирөөнүн кулагынын кужурун алуу, айта берип кула
натрудить  сов. что, разг.  оорутуу, талдыруу (мис. көп иштеп колду же көп жүрүп бутту талдыруу, оорутуу).
натрудиться  сов. разг.  1. (утомиться) чарчоо, талытуу, каруусун кетирүү;  2. (вдоволь потрудиться) аябай иштөө, чар
натружённый  ~, ­ая, -ое  1. прич. от натрудить;  2. прил. талыккан, кыйналган, чарчаган;  натружённые руки талы
натруженный  ~, ­ая, -ое  см. натружённый.
натрясти  сов. что, чего  силкип (кагып) түшүрүү, күбүлтүү.
натуга  ж.:  с натуги или от натуги разг. күчөнгөндөн, ыйынгандан.
натуго  нареч. разг.  бек, бекем, катуу, чык;  он натуго завязал верёвку ал жипти бекем байлады.
натуживать  несов.  см. натужить.
натуживаться  несов.  см. натужиться.
натужить  сов. что, разг.  түйүлтүү, буруйтуу (мис. булчуңду).
натужиться  сов. разг.  күчөнүү, ыйынуу.
натужный  ~, ­ая, -ое  натуга-га т.; кыстап, зордоп иштетилген;  натужный смех кысталып чыккан калп күлкү.
натура  ж.  1. натура (реалдуу чындык; чыныгы түр; өзү);  2. натура (художниктин алдына, сүрөтүн алуу үчүн, туру
натурализация  ж.  натурализация (чет мамлекеттик кишини граждандыкка алуу).
натурализм  м.  натурализм (турмушту көркөмдөп көрсөтүү эмес, анын фотографиялык көрүнүшүн гана көрсөтүүгө тырышуучу адаб
натурализовать  сов. и несов. кого-что  чет мамлекеттик кишини граждандыкка алуу.
натурализоваться  сов. и несов.  башка мамлекеттин граждандыгына өтүү.
натуралист  м.  натуралист (1. табиятты үйрөнүүчү адам; 2. натурализмди жолдоочу).
натуралистически  нареч.  натурализм көз карашынча, натуралисттик көз караш менен;  описать что-л. натуралистически бир не
натуралистический  ~, ­ая, -ое  натуралисттик.
натурально  1. нареч. (естественно) тубаса, табигый, табигый турушунча;  натурально смеяться табигын күлүү (анткор эмес);
натуральный  ~, ­ая, -ое  1. (естественный, природный) натуралдык, табигый, жаратылгандай;  2. (настоящий, подлинный)
натурный  ~, ­ая, -ое  турушунан, заттын өзүнөн;  натурный класс иск. заттын өз турушунан сүрөт тартылуучу класс;
натуроплата  ж.  (натуральная оплата) буюмдата төлөө, зат түрүндө төлөө (акчалай эмес).
натурфилософия  ж.  натурфилософия (табият жөнүндөгү идеалисттик философия окуусу).
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ