Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ



нахлобучивать  несов.  см. нахлобучить.
нахлобучить  сов. что, разг.  кабакка түшүрө (баса) кийүү (баш кийимди).
нахлобучка  ж. разг.  жеме, тил, сөгүш;  он получил нахлобучку ал тил укту, ал сөгүш алды.
нахлынуть  сов.  1. катуу каптоо, жайпоо;  волны нахлынули на берег толкун жээкти катуу каптады;  2. перен. (н
нахмуренный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от нахмурить;  2. прил. үтүрөйгөн, түнөргөн, кабагын чытыган.
нахмуривать  несов.  см. нахмурить.
нахмуриваться  несов.  см. нахмуриться.
нахмурить  сов. что  тырыштыруу, чытуу, кабак түйүү, кабак бүркөө, түнөрүү;  нахмурить брови кабак бүркөө;  на
нахмуриться  сов.  1. үтүрөйүү, кабак бүркөө, түнөрүү;  он нахмурился ал кабагын бүркөдү, ал кабагын чытыды;  2.
находить  находить I  несов.  см. найти I.  находить II  несов.  см. найти II.
находиться  находиться I  несов.  см. найтись.  находиться II  несов.  туруу, болуу;  он сейчас
находка  ж.  1. (вещь) табылга, олжо;  2. перен. разг. табылга, олжо, мүлк (кокусунан табылып калган жакшы нерсе,
находчивость  ж.  тапкычтык, табагандык.
находчивый  ~, ­ая, -ое  1. (сообразительный) байкагыч, тапкыч, табааган;  находчивый человек тапкыч киши;  2.
нахождение  ср.  1. (действие) табуу;  нахождение общего делителя мат. орток бөлүүчүсүн табуу;  2. (пребывание)
нахохлить  сов. что  үрпөңдөтүү, үрпуйтүү, үрпөйтүү (мис. тоок жүнүн).
нахохлиться  сов.  1. (о птицах) үрпөңдөө, үрпөйүү, үрпүйүү, үксүйүү;  2. перен. разг. (о человеке) үтүрөңдөө, үрпөңд
нахохотаться  сов. разг.  кумардан чыга каткыруу.
нахрапом  нареч. разг.  уят-сыйытсыз; зордук менен, күч менен;  действовать нахрапом зордук менен аракет кылуу.
нацарапать  сов.  1. что тырмап (чийип) так түшүрүү;  2. перен. разг. (плохо написать) эптеп-септеп жаза салуу, ары-
нацедить  сов. что, чего  сарыктыруу, чыпкалоо, сүзүү.
нацеживать  несов.  см. нацедить.
нацеливать  несов.  см. нацелить.
нацеливаться  несов.  1. см. нацелиться;  2. страд. к нацеливать.
нацелить  сов.  1. что мээлөө, шыкаалоо;  нацелить ружьё мылтыкты шыкаалоо;  2. кого-что, перен. разг. (напра
нацелиться  сов.  1. мээлөө, шыкаалоо (мылтыкты);  2. перен. разг. багыт алуу.
нацело  нареч. разг.  калдыксыз;  это число делится нацело бул сан калдыксыз бөлүнөт.
наценивать  несов.  см. наценить.
наценить  сов. что, разг.  бааны көтөрүү, баанын үстүнө кошуу (белгилүү нормада).
наценка  ж. ком.  1. (действие) бааны көтөрүү, бааны жогорулатуу;  2. (сумма) баага кошумчаланган сумма.
нацепить  сов. что  1. (навесить) илүү, илип коюу;  2. разг. (надеть) тагуу, тагынуу, кадоо.
нацеплять  несов.  см. нацепить.
нацизм  м.  нацизм (германиялык фашизм).
национализация  ж.  национализация, мамлекеттештирүү (жеке менчик мүлктердү мамлекет менчигине айландыруу);  национализа
национализировать  сов. и несов. что  национализациялоо, мамлекеттештирүү.
национализироваться  1. сов. и несов. национализациялануу, мамлекеттештирилүү;  2. несов. страд. к национализировать.
национализм  м.  улутчулдук (улуттар арасында кастыкты күчөтүү жана башка улуттарды эзүү аркылуу жана буржуазиялык таламды
националист  м.  улутчул (улутчулдукту жактоочу реакциячыл адам).
националистический  ~, ­ая, -ое  националист-ке т.
национально  ~, ­ая, -ое  улуттук-боштондук;  национально-освободительное движение улуттук-боштондук кыймыл.
национальность  ж.  улут.
национальный  ~, ­ая, -ое  нация-га т.; улуттук;  национальная политика улут саясаты;  национальный вопрос улут м
нацист  м.  нацист.
нацистка  женск. р. к нацист.
нацистский  ~, ­ая, -ое  нацист-ке т.; нацисттик.
нация  ж.  улут;  социалистические нации социалисттик улуттар.
начадить  сов.  түтөтүп жиберүү, быкшытып түтөтүү, каңырсуу, каңырсытып түтөтүү.
начало  ср.  1. башталыш, башы;  начало учебного года окуу жылынын башы;  с самого начала башынан эле, а де
начальник  м.  начальник (башкаруучу, жетекчи);  начальник станции станция начальниги.
начальница  женск. р. к начальник.
начальнический  ~, ­ая, -ое  начальниктик (бой көтөрмө, менменсиген);  говорить начальническим тоном начальниктик түр ме
начальный  ~, ­ая, -ое  1. башкы, алгачкы, баштапкы;  начальный период алгачкы мезгил;  2. башталма, биринчи,
начальственный  ~, ­ая, -ое  см. начальнический.
начальство  ср.  1. собир. начальниктер, чоңдор, начальниктик (начальник бийлиги);  2. (власть) начальник, башчы; &n
начальствование  ср. уст.  начальниктик кылуу, башчылык кылуу, башкаруу, бийлөө.
начальствовать  несов. над кем-чем, уст.  начальниктик кылуу, башкаруу, башчылык кылуу.
начальствующий  ~, ­ая, -ее  начальниктик, начальстволук, башчылык кылуучу;  начальствующий состав армии армиянын началь
начатки  только мн.  баштапкы, башталма;  начатки знаний алгачкы билим, башталма билим (маалымат);  начатки
начать  сов. что и с неопр.  баштоо;  мы начали учиться биз окуй баштадык;  начать строительство курулушту
начаться  сов.  башталуу;  ученье началось окуу башталды.
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ