Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ



навет  м. уст.  доомат, жала, калп күнөө.
наветренный  ~, ­ая, -ое  шамал жагындагы;  наветренная сторона шамал жаккы бет (тарап).
навечно  нареч.  түбөлүккө.
навешать  навешать I  сов. что, чего  (повесить) асуу, тагуу (көп жерге).  навешать II  сов. что, чего &
навешивать  навешивать I  несов.  см. навесить.  навешивать II  несов.  см. навешать.
навещать  несов.  см. навестить.
навеять  навеять I  сов.  1. что, чего (о ветре) согуу, жүрүү, болуу;  ветер навеял прохладу жел согуп салкы
навзничь  нареч.  чалкасынан;  упасть навзничь чалкасынан жыгылуу.
навзрыд  нареч.:  плакать навзрыд өкүрүп ыйлоо.
навивать  несов.  см. навить.
навигатор  м.  навигатор (навигация жагынан специалист).
навигационный  ~, ­ая, -ое  навигация-га т.; навигациялык;  навигационный период навигация мезгили.
навигация  ж.  навигация (1. деңизде, сууда кеме жүрүү; 2. жыл мезгилинин кеме жүрүүчү убагы; 3. кеме алып жүрүү усталыг
навидаться  сов. чего, разг.  далайды көрүү, көптү көрүү.
навинтить  сов. что  бурап кийгизүү, бурап бекитүү.
навинчивать  несов.  см. навинтить.
нависать  несов.  см. нависнуть.
навислый  ~, ­ая, -ое  разг.  см. нависший 1.
нависнуть  сов.  1. (напр. о бровях) салаңдап туруу, асылып туруу;  2. над кем-чем (висеть) асылып туруу (напр. о с
нависший  ~, ­ая, -ее  1. прич. от нависнуть;  2. прил. салаңдаган, салаңдап турган;  нависшие брови салаңдаг
навить  сов. что, чего  1. (намотать) ороо;  2. (наготовить витых изделий) эшүү, чыйратуу, түрүү.
навлекать  несов.  см. навлечь.
навлечь  сов. что  туудуруу;  он навлёк на себя подозрение ал өзүнө шек туудуруп алды.
наводить  несов.  см. навести.
наводка  ж.  1. воен. шыкалоо, далдоо, мээлөө, каратуу (мис. замбиректи, прожекторду);  2. (моста) салуу.
наводнение  ср.  ташкын (суу ташкыны).
наводнить  сов. что чем  толтуруу;  наводнить рынок дешёвыми товарами арзан товар менен базарды толтуруу.
наводной  ~, ­ая, -ое:  наводной мост убактылуу көпүрө.
наводнять  несов.  см. наводнить.
наводчик  м.  1. воен. наводчик (куралдарды наводка кылуучу, мээлөөчү артиллерист);  2. (рабочий) бир нерсени сырд
наводящий  ~, ­ая, -ее  1. прич. от наводить;  2. прил.: наводящий вопрос сүрөмөлөөчү суроо, жетелеме суроо.
навоз  м.  кык.
навозить  навозить I  несов. что, с.-х.  кык төгүү (жерди кык төгүп семиртүү).  навозить II  несов. &nbs
навозник  м.  (жук) тезекчи коңуз.
навозный  ~, ­ая, -ое  навоз-го т.;  навозное удобрение жер семирткич кык;  навозный жук тезекчи коңуз.
навозохранилище  ср. с.-х.  кык сактагыч.
навой  м. текст.  навой (эриш оролуучу вал).
наволока  ж.  см. наволочка.
наволочка  ж.  жаздык тыш.
навонять  сов. разг.  сасытуу, сасык жыт таратуу, быксытуу, быкшытуу.
наворачивать  несов.  см. наворотить.
наворовать  сов. что, чего, разг.  уурдап алуу (бир нече же көп нерсени).
наворожить  сов. что, чего, разг.  бал ачып, төлгө салып айтуу.
наворотить  сов. что, чего, разг.  тартипсиз үйүп салуу.
наворчать  сов. на кого, разг.  жемелөө, жемелеп салуу, жекирүү, тилдөө.
навострить  сов. что:  навострить уши кулак түрүү;  навострить лыжи качууга дем коюу.
навостриться  сов. с неопр., разг.  машыгуу;  он навострился быстро записывать лекции ал лекцияны тез жазып алууга маш
навощить  сов. что  мом менен сүрүү, момдоо.
наврать  сов. разг.  1. что, чего (солгать) калп айтуу, жалган айтуу;  2. на кого, что (наклеветать) жала жабуу,
навредить  сов. кому-чему  зыян келтирүү, зыян кылуу, зыянкечтик кылуу.
навряд  навряд ли  нареч. разг.  ­бес бекен;  навряд ли он придёт сегодня ал бүгүн келбес бекен. -------- &
навсегда  нареч.  өмүрдүк, түбөлүк;  раз навсегда! бүттү!, болду!, бир айттым!
навстречу  1. нареч. утуру, алдынан тосуп;  идти навстречу алдынан тосуп чыгуу;  2. предлог с дат. п. каршы;  
навыворот  нареч. разг.  1. (наизнанку) аңтарасынан;  надеть рубаху навыворот көйнөктү аңтарасынан кийүү;  2.
навык  м.  көнүгүү, дагды, машыгуу, ык;  производственные навыки өндүрүштүк машыгуу;  трудовые навыки эмге
навыкат  нареч.:  глаза навыкат чакырайган көз, тостойгон көз.
навыкате  нареч.  см. навыкат.
навылет  нареч.  тешип (өтүү); ар жагына чыгып (кетүү);  он ранен пулей навылет ал тешип өткөн октон жарадар болд
навынос  нареч. разг.  навынос (ошол саткан жерде ичүү үчүн эмес, алып чыгуу үчүн; көбүнчө ичкилик жөнүндө).
навыпуск  нареч.  сыртка (тышына) коё берилме;  брюки навыпуск багалегин сыртка коё берме шым;  рубаха навыпу
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ