Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ



номинально  нареч.  курулай гана, аты бар заты жок; аты бар өзү жок.
номинальный  ~, ­ая, -ое  1. номинал-га т.;  номинальная стоимость номинал баасы (товар же баалуу кагаздардын бетине
нонпарель  ж. полигр.  нонпарель (майда шрифт, майда арип).
нора  ж.  ийин (мис. чычкандын ийни).
норвежец  м.  норвежец, норвегиялык.
норвежка  женск. р. к норвежец.
норвежский  ~, ­ая, -ое  Норвегия-га, норвежец-ке т.; норвегиялык;  норвежский язык норвегия тили.
норвежцы  мн.  норвегиялыктар.
норд  м. мор.  норд (1. түндүк жак; 2. түндүк шамал).
норд  м. мор.  норд-вест (1. түндүк-батыш тарап; 2. түндүк-батыштан соккон шамал).
норд  м. мор.  норд-ост (1. түндүк-чыгыш тарап; 2. түндүк-чыгыштан соккон шамал).
норка  норка I  ж. уменьш. от нора  кичинекей ийин.  норка II  ж. зоол.  норка (ач күзөн тукумун
норковый  ~, ­ая, -ое  норка II-ге т.;  норковая шуба норка ичик, норка тон.
норма  ж.  1. (правило) норма (коом тиричилигиндеги каада болуп белгиленген тартип);  нормы языка тил нормалары
нормализация  ж.  нормализация (нормага келтирүү, тартипке салуу, мис. орфографияны).
нормализовать  сов. и несов. что  нормалаштыруу (нормага келтирүү).
нормализоваться  1. сов. и несов. нормалашуу, нормага келүү;  2. несов. страд. к нормализовать.
нормально  нареч.  нормалдуу турдө, кадимкидей эле.
нормальность  ж.  нормалдуулук (нормага тууралык).
нормальный  ~, ­ая, -ое  1. нормалдуу, кадимкидей;  нормальная температура нормалдуу температура;  2. (психичес
норматив  м.  норматив (кандайдыр бир единицага, мис. бир адамга же бир аянтка ж.б. ылайыкталган, өндүрүүчү же керектел
нормативный  ~, ­ая, -ое  норматив-ге т.; нормативдик (норма коюучу; норма белгилөөчү);  нормативный расход материало
нормирование  ср.  нормалоо, норма белгилөө.
нормированный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от нормировать;  2. прил. нормалангаң, норма коюлган;  нормированные цены нор
нормировать  сов. и несов. что  нормалоо, норма коюу.
нормировка  ж. разг.  см. нормирование.
нормировочный  ~, ­ая, -ое  нормирование-ге т.
нормировщик  м.  нормалоочу (норма белгилөө жагынан специалист).
нормировщица  женск. р. к нормировщик.
норов  м.  1. разг. кыян-кески, кежир;  лошадь с норовом кыян-кески ат;  человек с норовом кежир киши, мүн
норовистый  ~, ­ая, -ое  разг.  кыян-кески (мис. ат); доюр кыялдуу, кыялы чатак (киши жөнүндө).
норовить  несов. с неопр., разг.  умтулуу, тырышуу, жутунуу.
нос  м.  1. мурун;  прямой нос кыр мурун;  курносый нос кетирекей мурун, быйпыгый мурун;  2. (клюв)
носатый  ~, ­ая, -ое  разг.  чоң мурун.
носик  м.  1. уменьш. от нос 1 мурун, мурунча;  2. уменьш. от нос 2 тумшук, тумшукча;  3. (у чайника) чорг
носилки  только мн.  замбил, носилка;  санитарные носилки санитардык носилка.
носильный  ~, ­ая, -ое  кийилүүчү;  носильное бельё кийилүүчү ич кийим.
носильщик  м.  носильщик (вокзалдарда, пристандарда, аэродромдордо жүк ташуучу жумушчу).
носитель  м.  1. ээ болуучу, өкүл болуучу;  носитель киргизского языка кыргыз тилинин өкүлу (кыргыз тили - эне тил
носить  несов.  1. см. нести;  2. что (одеваться) кийүү, кийип жүрүү;  носить военную форму аскер кийимин к
носиться  несов.  1. (бегать, летать) жүгүрүп, чуркап жүрүү, чапкылап жүрүү;  2. с кем-чем, разг. көтөрө чабуу, ал
носка  ж.  1. ташуу, көтөрүү;  2. (одежды) кийип жүрүү.
носки  мн. (ед. носок м.)  носки, кыска байпак (балтырга чейин гана жетүүчү байпак).
ноский  ноский I,  ­ая, -ое  (прочный) бышык, жыртылбай турган;  ноский костюм бышык костюм.  ноский I
носовой  ~, ­ая, -ое  1. нос 1-ге т.;  носовой платок бет аарчы, бет аарчу жоолук;  2. лингв. мурунчул; &nbs
носоглотка  ж. анат.  кеңилжээр.
носоглоточный  ~, ­ая, -ое  носоглотка-га т.
носогрейка  ж. разг.  муштек, канжа.
носок  носок I  м.  1. тумшук, бут кийимдин тумшугу;  на носках бутунун башы менен;  2. уменьш. от но
носорог  м. зоол.  1. (млекопитающее) носорог (керк);  2. (жук) сыңар мүйүздүү коңуз.
носуха  ж. зоол.  носуха (шуштугуй тумшук жырткыч жаныбардын бир түрү).
носчик  м.  ташуучу (жүк же башка нерселерди көтөрүп ташуучу адам).
нота  нота I  ж.  1. (знак, звук) нота (музыка тыбышынын графикалык, сүрөтү; музыкадагы же ырдагы үн);  2
нотариальный  ~, ­ая, -ое  нотариустук, нотариалдык;  нотариальная контора нотариустук контора;  нотариальный акт
нотариус  м.  нотариус (юридический актылардын, соода-сатык документтеринин тууралыгын күбөлөндүрүп, оформить кылып тур
нотация  нотация I  ж.  (наставление) жеме аралаш насият, зекиген насият.  нотация II  ж.  нотация
нотификация  ж. дип.  нотификация (бир нерсе тууралуу бир мамлекетке нота аркылуу билдирүү).
нотный  ~, ­ая, -ое  нота I-ге т.;  нотная бумага нота кагазы (ноталар жазылуучу кагаз).
ночёвка  ж. разг.  конуу, түнөө;  приехать с ночёвкой конуп кетем деп келүү.
ночевать  несов.  конуу, түнөө;  ночевать под открытым небом талаада түнөө.
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ