Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






нанесение  ср.  1. түшүрүү;  нанесение озера на карту көлдү картага түшүрүү;  2. кылуу, келтирүү;  нанесе
нанести  сов.  1. что, чего (принести) алып келүү, туш-туштан алып келүү;  2. что, чего (навалшпь) учуруп, айдап,
нанизать  сов. что, чего  тизүү (бир нерсени чыбыкка же жипке тизүү).
нанизывание  ср.  тизүү;  нанизывание бус на нитку шуруну жипке тизүү.
нанизывать  несов.  см. нанизать.
наниматель  м.  жалдоочу;  наниматель квартиры квартира жалдоочу.
нанимать  несов.  см. нанять.
наниматься  несов.  1. см. наняться;  2. страд. к нанимать.
нанка  ж.  (ткань) нанка (сары түстөгү одоно кездеменин бир түрү).
нанковый  ~, ­ая, -ое  нанка-га т.;  нанковые брюки нанка шым.
наново  нареч. разг.  жаңыдан, кайтадан;  написать наново кайта баштан жазуу.
нанос  м.  шиленди, күрткү (мис. кар);  песчаные наносы кум шилендиси.
наносить  несов.  см. нанести.
наносный  ~, ­ая, -ое  1. суу агызып же шамал айдап келген;  наносная отмель сайроон;  2. перен. (случайный,
нансук  м.  нансук (болотнойго окшош кездеменин бир түрү).
нанюхаться  сов. чего, разг.  кумардан чыга жыттоо.
нанюхиваться  несов.  см. нанюхаться.
нанять  сов.  1. кого жалдоо;  нанять плотника жыгач устасын жалдоо;  2. что жалдап алуу;  нанять квар
наняться  сов. разг.  жалдануу.
наобещать  сов. что, чего, разг.  көп убада берүү;  наобещать с три короба капкайдагы жокту айтып оозу менен байыту
наоборот  1. нареч. (с противоположной стороны) тескерисинче, тескери;  прочесть слово наоборот сөздү тескери окуу; &nb
наобум  нареч.  ойлобостон, туш келди;  отвечать наобум туш келди жооп берүү.
наорать  сов. на кого, разг.  бакылдоо, бакыруу, жекирүү, күрсүлдөө.
наотмашь  нареч.:  ударить наотмашь кулачын керип туруп уруп жиберүү.
наотрез  нареч.  таптакыр, такыр эле;  он отказался наотрез ал таптакыр болбой койду.
нападать  нападать I  сов.  күбүлүп түшүү, көп түшүү (мис. алма); аябай жаап салуу, көп жаап салуу (мис. кар). &nb
нападающий  м. спорт.  качырган, жапырган тарап; кол салуучу жак; сүрдүктүрүүчү.
нападение  ср.  1. кол салуу, качыруу;  вооружённое нападение куралдуу кол салуу;  2. спорт. качыруу, качырып
нападки  только мн.  асылуу, жөнү жок айыптоо.
напаивать  напаивать I  несов.  см. напоить 1.  напаивать II  несов.  см. напаять.
напайка  ж.  1. (действие) данекерлөө, данекерлеп жамоо, каңдоо (мис. жез чайнекти);  2. (то, что напаяно) каң, к
напакостить  сов. разг.  1. (испачкать) булгоо, ыпырсытуу, булганыч кылуу;  2. (испортить) бузуу, бүлдүрүү;  3.
напалм  м. воен.  напалм (өтө күйдүргүч желим сыяктуу бензин).
напалмовый  ~, ­ая, -ое  напалм-га т.;  напалмовая бомба напалм бомбасы.
напалывать  несов.  см. наполоть.
напарить  сов.  1. что, чего бууга бышыруу;  2. кого-что (в бане) бууга отургузуп, шыпыргы менен чапкылоо.
напариться  сов. разг.  кумардан чыга чамынуу (мончодо шыпыргы менен).
напарник  м.  жубай, биргелешип иштөөчү шерик.
напарница  женск. р. к напарник.
напарывать  несов.  см. напороть I.
напастись  сов. разг.  жетерлик даражада камдоо, камдап алуу, даярдоо, даярдап алуу.
напасть  напасть I  сов. на кого-что  1. кол салуу, качыруу, тийүү;  2. перен. разг. (придраться) асылуу, ык
напахать  сов. что, чего  айдоо, айдап салуу (жерди).
напачкать  сов. разг.  булгоо, булгап салуу.
напаять  сов. что  данекерлөө, ширетүү, каңдоо.
напёрсток  м.  оймок;  с напёрсток оймоктой, кенедей.
напев  м.  обон, күү;  народные напевы эл обондору.
напевать  несов.  1. см. напеть;  2. что (тихо, про себя) кыңылдап ырдоо, обон салуу;  он напевал весёлую пес
напевность  ж.  обондуулук.
напевный  ~, ­ая, -ое  обондуу, күүлүү;  напевные стихи күүлүү ырлар.
напекать  несов.  см. напечь.
наперво  ~: перво-наперво нареч. разг. биринчи кезекте, эң алды менен.
наперёд  нареч. разг.  алды менен, мурда, эң оболу, күн мурун, мурунтан, мурун эле;  наперёд нужно было договорит
наперебой  нареч.  бир-биринен озунуп (сүйлөө, чакыруу);  все заговорили наперебой бардыгы бир-биринен озунуп сүйлө
наперевес  нареч.  суна кармоо (мылтыкты, найзаны);  держать винтовку наперевес винтовканы суна кармоо.
наперегонки  нареч.  жарыша, жарышып;  бежать наперегонки жарышып чуркоо.
наперекор  1. нареч. (вопреки) каршыгып, эрегишип, өчөшүп;  2. предлог с дат. п. (против) каршы, каршы келип;  напе
наперерез  нареч. разг.  туурасынан, капталынан, жолун торгоп, жолун кесе;  побежать наперерез кому-л. бирөөнүн жол
наперерыв  нареч. разг.  см. наперебой.
напереть  сов. на кого-что, разг.  салмагын салып итерүү, салмагын салып түртүү;  он напёр на дверь, и она открыла