Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ



налипать  несов.  см. налипнуть.
налипнуть  сов. на что  жабышуу;  глина налипла на сапоги баткак өтүккө жабышты.
налитой  ~, ­ая, -ое  1. прич. от налить;  2. прил. ширелүү (мис. алма).
налить  сов. что, чего  1. (наполнить) куюу, толтура куюу;  2. (пролить) төгүү;  он налил воды на пол ал по
налиться  сов.  1. (натечь) куюлуу, суу кирүү;  2. (созреть) бышуу, жетиле бышуу (мис. жемиш);  3. разг. (ста
налицо  в знач. сказ.  1. болгону, бар болгону, турушу;  все оказались налицо баары бар болуп чыкты;  2. кө
наличествовать  несов. уст.  бар болуу, көз алдында болуу, көрүнөө болуу.
наличие  ср.  бар болуу;  при наличии бар болсо.
наличник  м.  наличник (1. терезе же эишктин сырт жагына бекитилүүчү кошумча рама; 2. эшикке, ящикке, мис. столдун ящиг
наличность  ж.  1. см. наличие;  2. (фактическое количество) бар турганы, бар болушу, турушу;  наличность товар
наличные  мн.  см. наличный 2.
наличный  ~, ­ая, -ое  1. бар болушу, бар болгону, турушу, бар турганы;  наличный состав рабочих жумушчулар состав
налобный  ~, ­ая, -ое  чекедеги, маңдайдагы, чекеге арналган, маңдайга арналган.
наловить  сов. что, кого-чего  кармоо, уулоо;  он наловил много рыбы ал көп балык кармады.
наловчиться  сов. с неопр., разг.  маш болуу, машыгуу, дасуу.
налог  м.  налог, салык.
налоговый  ~, ­ая, -ое  налог-го т.;  налоговая политика налог саясаты.
налогообложение  ср.  налог салуу, налог алуу.
налогоплательщик  м.  налог төлөөчү.
наложение  ср.  1. (накладывание сверху) үстүнө коюу, байлоо, таңуу;  наложение повязки таңып байлоо;  наложен
наложенный  1. прич. от наложить;  2. прил.: наложенным платежом төлөп алма (адресаттын өзү посылканын баасын төлөп алуу
наложить  сов.  1. что (положить сверху) коюу (бир нерсенин копиясын түшүрүү үчүн үстүнө бир нерсе коюу);  2. (с л
наложница  ж. уст.  ойнош аял (ойнош болгон эркектин эсебинен жашаган аял).
наломать  сов. что, чего  сындыруу, кыйратуу.
налущить  сов. что, чего  чагуу, кабыгынан ажыратуу (семишкени, буурчакты).
налюбоваться  сов. кем-чем, на кого-что  карап кумары кануу, кумардан чыга кароо;  не могу налюбоваться на картину сүр
нам  мест. личн. дат. п. от мы  бизге.
намагнитить  сов. что  магниттөө, магнит жуктуруу;  намагнитить железо темирди магниттөө.
намагничивание  ср.  магниттөө, магнит жуктуруу;  намагничивание куска железа бир кесек темирди магниттөө.
намагничивать  несов.  см. намагнитить.
намаз  м. рел.  намаз.
намазать  сов.  1. что, чем сыйпоо, сүртүү (мис. нанга май);  2. разг. (напачкать) булгоо, ыпыластоо;  3. что
намазаться  сов.  1. сыйпануу, шыбануу, сүртүнүү;  2. разг. (накрасить лицо) боёнуу (бетин боёп жасануу).
намазывать  несов.  см. намазать 1.
намазываться  несов.  1. см. намазаться 1;  2. страд. к намазывать.
намалевать  сов. что, разг.  1. (раскрасить) боёо, майлоо;  2. (плохо нарисовать) чиймайлоо, чиймелөө, уйпалап-суйпа
намарать  сов. что  1. (напачкать) булгоо, шалтактатуу, булгап салуу;  2. (небрежно нарисовать) чиймайлоо, чиймелө
намариновать  сов. что, чего  маринаддоо (түрдүү жемишти ачык сууга салуу, ачытуу, кычкылдантуу).
намариновывать  несов.  см. намариновать.
намасливать  несов.  см. намаслить.
намаслить  сов. что  майлоо, май сыйпоо.
наматывание  ср.  ороо, түрүү.
наматывать  несов.  см. намотать.
наматываться  несов.  1. см. намотаться I;  2. страд. к наматывать.
намачивать  несов.  см. намочить.
намаяться  сов. разг.  аябай чарчоо;  намаяться за дорогу жол жүрүп, аябай чарчоо.
намёк  м.  ишара кылуу, бир нерсенин четин чыгаруу, билдирүү, чети чыгып туруу;  тонкий намёк сыпайы ишара; ама
намёрзнуть  сов.  1. (покрыться льдом) тоңуу, муздоо;  2. разг. (замёрзнуть) үшүү.
намёрзнуться  сов. разг.  үшүү, үшүп кетүү.
намёт  намёт I  м.  (рыболовная сеть) намёт (балык кармоочу тордун бир түрү).  намёт II  м. обл. &nbs
намётанный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от наметать II;  2. прил.: намётанный глаз үйрөнгөн көз, машыккан көз.
намётка  намётка I  ж.  1. (смётывание) көктөө (кийимдин бөлүктөрүн жип менен кабып бир-бирине бекитип коюу); &nb
намётывать  несов.  см. наметать II.
намедни  нареч. обл.  жакында эле, бая күнү эле;  намедни он ко мне заходил ал жакында эле мага келип кетти.
намекать  несов.  см. намекнуть.
намекнуть  сов. на кого-что  ишара кылуу, бир нерсенин четин билдирүү, четин чыгаруу.
наменивать  несов.  см. наменять.
наменять  сов. что, чего  1. (разменять) майдалоо (акча майдалоо);  2. (обменять) алмаштыруу;  наменять марок
намереваться  несов. с неопр.  ниеттенүү, ниет кылуу (мис. бир жакка кетүүгө).
намерен  в знач. сказ. с неопр.  ...-макчы болуу,...-гысы келүү;  я намерен завтра уехать мен эртең кетмекчи болу
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

НА НЕ НИ НО НР НУ НЫ НЭ НЮ НЯ