Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ



сдавленный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от сдавить;  2. прил. (приглушённый) кысылган, буулган, буулуккан;  сдавленны
сдавливать  несов.  см. сдавить.
сдатчик  м.  тапшыруучу;  сдатчик хлеба эгин тапшыруучу.
сдать  сов.  1. кого-что (передать) өткөрүп берүү, берүү, салуу;  сдать дела кому-л. бирөөгө ишти өткөрүп берүү
сдаться  сов.  1. (неприятелю) багынуу, түшүү;  крепость сдалась крепость багынды;  сдаться в плен колго түш
сдача  ж.  1. (передача) берүү, салуу (мис. жүктү багажга);  2. (внаём) коюу, берүү (мис. ижарага, арендага); &
сдваивание  ср.  эки кабат болуу, эки катар болуу.
сдваивать  несов.  см. сдвоить.
сдваиваться  несов.  1. см. сдвоиться 1;  2. страд. к сдваивать.
сдвиг  м.  жылышуу (1. бир орундан экинчи бир орунга жылуу, орун алмаштыруу; 2. перен. иштин оңолуп, бир аз алга кет
сдвигать  несов.  см. сдвинуть.
сдвигаться  несов.  1. см. сдвинуться;  2. страд. к сдвигать.
сдвинуть  сов. кого-что  1. (переместить) жылдыруу, козголтуу, ордунан түртүп (тартып) жылдыруу, козголтуу;  сдвин
сдвинуться  сов.  1. (сместиться) жылып кетүү, жылышуу;  2. перен. илгерилөө;  сдвинуться с места бир аз илгери
сдвоенный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от сдвоить;  2. прил. эки кабатталган, эки катар болуп турган, эки катар;  сд
сдвоить  сов. что  эки катар болуу, эки катар болуп тизилүү, эки жолу (иштөө, жүрүү) басуу;  сдвоить след охот. б
сдвоиться  сов.  1. (сделаться двойным) кош кабат болуу, эки эсе болуу, эки жолу болуу;  2. чаще безл. кош болуп кө
сдёргивать  несов.  см. сдёрнуть.
сдёрнуть  сов. что  тартып түшүрүү, тартып алуу (мис. кроваттан жуурканды).
сделать  сов. кого-что, в разн. знач.  кылуу, жиберүү, жасоо, иштөө;  сделать по-своему өзүнчө иштөө;  сдела
сделаться  сов.  1. (стать) болуу, болуп калуу;  сделаться писателем жазуучу болуу;  2. разг. (произойти, случ
сделка  ж.  1. келишим, бүтүм;  выгодная сделка пайдалуу келишим;  2. перен. неодобр. (сговор) сөз байлашуу
сдельно  нареч.:  работать сдельно баалап иштөө.
сдельно  ~, ­ая -ое:  сдельно-прогрессивная оплата труда эмгектин баалап-прогрессивдик төлөөсү.
сдельный  ~, ­ая, -ое:  сдельная работа баалап иштөө жумушу.
сдельщик  м.  баалап иштөөчү.
сдельщина  ж.  жеке бааланган иш.
сдельщица  женск. р. к сдельщик.
сдержанность  ж.  сабырдуулук, токтоолук (о человеке).
сдержанный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от сдержать;  2. прил. (о человеке) сабырдуу, токтоо;  сдержанный человек ток
сдержать  сов.  1. кого-что (остановить) токтотуу (күч менен);  2. что, перен. басуу, токтотуу, тыюу;  он сде
сдержаться  сов.  өзүн өзү токтотуу.
сдерживать  несов.  см. сдержать.
сдерживаться  несов.  1. см. сдержаться;  2. страд. к сдерживать.
сдирать  несов.  см. содрать.
сдираться  несов. страд. к сдирать.
сдоба  ж. собир.  сдоба (майлуу нан, май токоч, сүттүү нан, сүт токоч).
сдобный  ~, ­ая, -ое  май, сүт кошулуп жасалган (нан, токоч, камыр);  сдобное тесто май, сүт кошулуп жуурулган ка
сдобрить  сов. что  жакшыртуу, кошуп жакшыртуу, кошуп даамын өзгөртүү, даамдуу кылуу;  сдобрить борщ сметаной борщ
сдобровать  сов.:  ему не сдобровать ал бирди көрөт;  там тебе не сдобровать сен ал жерден бирди көрөсүң.
сдоить  сов. кого-что, обл.  саап алуу.
сдой  м. обл.  ууз же ооруу уйдан саалып ташталган сүт.
сдохнуть  сов. разг.  өлүү (айбан жөнүндө).
сдрейфить  сов. разг.  коркоктук кылуу, коркуп кетүү.
сдружить  сов. кого-что  дос кылуу, жакындаштыруу;  нас сдружила совместная учёба бирге окуу бизди жакындатты.
сдружиться  сов.  достошуу, дос болуу.
сдувать  несов.  см. сдуть, сдунуть.
сдунуть  однокр.  үйлөп жиберүү, үйлөп учуруп жиберүү (бир жолу).
сдурить  сов. разг.  акмактык кылуу, келишпеген иш кылуу.
сдуру  нареч. разг.  акмактык кылып, акмак болуп куру бекер.
сдуть  сов. что  1. учуруу (жел, шамал); үйлөп учуруу;  2. разг. (списать тайком) жашырып көчүрүп алуу.
сдыхать  несов.  см. сдохнуть.
сё  мест. указат.:  то да сё ана-мына, ал эле, бул эле;  о том о сём аны-муну жөнүндө;  ни то ни сё орт
сём  мест. предл. п. от сей, сие  (предлогдордон кийин колдонулат).
сеанс  м. в разн. знач.  сеанс;  мы пришли в кино на второй сеанс биз кинонун экинчи сеансына келдик;  он
себе  себе I  мест. возвр. дат. и предл. п. от себя;  к себе өзүнө;  не в себе акылы ордунда эмес;  
себестоимость  ж. эк.  өздүк наркы, өзүнө туруш наркы (кандайдыр бир товарды өндүрүүгө же сатып алууга кеткен каражаттардын
себя  мест. возвр. род. и вин. п.:  у себя өзүнүкүндө;  прийти в себя эсин жыюу.
себялюбец  м. разг.  менменсинген, өзүн сүйгөн.
себялюбивый  ~, ­ая, -ое  менменсинген, өзүн сүйгөн.
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ