Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
салазки
только мн.
1. (маленькие санки) кол чана, ит чана;
кататься на салазках кол чанага түшүп тамаша кылуу;
салака
ж.
салака (майда балык, сельдинин бир түрү).
саламандра
ж.
саламандра (кескелдирик сыяктуу сууда жана кургакта жашоочу куйруктуулар түркүмү).
салат
м.
1. (растение) салат (тамакка салынуучу, огород өсүмдүктөрүнүн жалбырагы);
2. (приправа, кушанье) са
салатница
ж.
салатница (салат салууга арналган, кенен, көп терең эмес тарелка).
салатный
~, ая, -ое
1. салат-ка т.;
салатные листья салат жалбырактары;
салатная вилка салат вилкасы;
&n
салицилка
ж. разг.
салицилка;
см. салициловый (салициловая кислота).
салициловый
~, ая, -ое
салициловый натр фарм. салицил натр, салицилдик натр (денедеги ысыкты төмөндөтүүчү жана ооруган
сало
ср.
1. май;
топлёное сало сызгырылган май;
2. (кусочки льда на воде перед ледоставом) агын суу т
салол
м. фарм.
салол (ичек-карынды жана табарсыкты дарылоо үчүн колдонулуучу дары).
салон
м. в разн. знач.
салон;
вагон-салон или салон-вагон вагон-салон же салон-вагон (бир бөлүгү купе, экинч
салонный
~, ая, -ое
уст.
1. салон-го т.; салондук;
салонный разговор салондук сөз, салондо болгон сөз;
&
салоп
м. уст.
салоп (аялдын кең пальтосу);
лисий салоп түлкү салоп.
салфетка
ж.
салфетка (1. тамак жегенде ооз сүртүүчү кездемеден же кагаздан жасалган кичинекей майлык; 2. кичинекей да
сальварсан
м. фарм.
сальварсан (дарынын бир түрү).
сальдо
ср. нескл.
сальдо (счётту, эсепти жыйынтыктаган кезде кириш менен чыгыштын ортосундагы калдык).
сальник
м.
1. анат. бүлкүлдөк;
2. тех. сальник (поршендеги майлагыч нерсе, бул цилиндрден буунун, газдын чыгып
сальность
ж.
1. (непристойность, циничность) уятсыздык;
2. (непристойное выражение) уят сөз.
сальный
~, ая, -ое
1. сало 1-ге т.;
сальные свечи май шам;
2. (покрытый, запачканный салом) май жагылга
сальто
ср. нескл.
сальто-мортале (1. акробаттык секирүүнүн бир түрү; мындай секиргенде акробат жерге түшө электе, а
салютовать
сов. и несов. кому-чему
салюттоо, салют берүү, салют жасоо.
сам
м. мест. опред.
1. (лично) өз;
он сам это сделал муну ал өзү иштеди;
вы сами знаете сиз өзүңүз б
сама
мест. женск. р. к сам.
саман
м.
1. (сорт кирпича) кыш, саман куйган кыш;
2. (мелконарубленная солома) топон, майда тууралган саман.
саманный
~, ая, -ое
саман-га т.;
саманная глина кыш куюла турган ылай;
саманная постройка кыштан жасалга
самая
мест. женск. р. к самый.
самбо
р. нескл. спорт.
(самозащита без оружия) самбо (куралсыз коргонуу).
самбук
м. бот.
самбук;
см. бузина.
самец
м.
эркек (жаныбарлардын эркеги).
сами
мест. опред. мн.
өз;
вы сами сиз өзүңүз.
самим
мест.
1. твор. п. от сам, само;
2. дат. п. от сами.
самими
мест. твор. п. от сами.
самих
мест. род., вин. и предл. п. от сами.
самка
ж.
ургаачы (жаныбарлардын ургаачысы).
само
мест. ср. р. к сам.
само-
татаал сөздөрдүн биринчи бөлүгү, бул мына муну белгилейт:
1) аракеттин
самоанализ
м.
өзүн өзү анализдөө (өзүнүн кылган иштерине, жүрүш-турушуна жана башынан өткөргөндөрүнө өзү баа берүү, ала
самобичевание
ср.
1. рел. өзүн өзү кыйноо (кээ бир динчилдердин өзүн өзү кыйнашы);
2. перен. өзүн өзү жемелөө, өзүн
самобранка
ж. фольк.:
скатерть-самобранка жайыл дасторкон (жомоктордо - түрдүү тамак-аш үстүндө өзүнөн өзү жайнап турга
самобытность
бирөөнүн таасирисиз болгондук, өзүнчөлүк, өзүнчө бир башкача болуучулук, оригиналдуулук;
самобытность творче
самобытный
~, ая, -ое
бирөөнүн таасирисиз болгон, өзүнчө, өзүнчө бир башкача болгон; оригиналдуу;
самобытная кул
самовар
м.
самоор;
поставить самовар самоор коюу;
самовар кипит самоор кайнап жатат.
самоварный
~, ая, -ое
самовар-га т.;
самоварная труба самоор кернейи;
самоварный кран самоордун чоргосу.
самовластие
ср. уст.
чектелбеген бийлик, жеке өзү гана бийлөөчүлүк;
иго самовластия чектелбеген бийликтин эзүүсү.
самовластный
~, ая, -ое
1. уст. жеке өзү гана бийлөөчү;
самовластный правитель жеке өзү гана бийлөөчү өкмөт башчыс
самовлюблённый
~, ая, -ое
өзүн өзү сүйгөн (өзүнүн жөндөмдүүлүгүн ашыра баалаган жана өзүнүн кемчиликтерин сезбеген);
 
самовозгораемость
ж.
өзүнөн өзү күйүүчүлүк, өзүнөн өзү күйгүчтүк;
самовозгораемость торфа чым көңдүн өзүнөн өзү күйүүчүл
самоволие
ср.
өз билгенин кылуучулук, бейбаштык.
самовольно
нареч.
уруксатсыз, уруксатсыз эле, сурабастан, сурабастан эле;
самовольно отлучиться уруксатсыз эле ке
самовольность
ж.
өз билгенин кылуучулук, бейбаштык;
самовольность отлучки уруксатсыз кетип калгандык.
самовольный
~, ая, -ое
1. (не желающий подчиняться) өз билгенин кылган, бейбаш;
самовольный ребёнок өз билгенин к