Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ



сигнатура  ж.  сигнатура (1. фарм. аптекадан дары менен кошо берилүүчү, рецепттин копиясы; 2. полигр. ар бир басма табак
сигнатурный  ~, ­ая, -ое  сигнатура-га т.; сигнатуралык;  сигнатурная цифра сигнатуралык цифра.
сиговый  ~, ­ая, -ое  сиг-ге т.;  сиговая икра сигдин икрасы.
сиделка  ж.  сиделка (ооруларды тейлеп туруучу кенже медициналык кызматчы аял).
сидень  м.:  сиднем сидеть разг. үй күчүк болуу, үйдөн чыкпай отура берүү.
сиденье  ср.  отургуч;  откидное сиденье үстү кайра ачылма отургуч.
сидеть  несов.  1. туруу, олтуруу;  сидеть в комнате комнатада отуруу;  сидеть на корточках чөк түшүп олтур
сидеться  несов. безл.:  мне не сидится дома менин үйдө отургум келбейт;  ему не сидится на месте ал бир жерге бай
сидмя  нареч.:  сидмя сидеть обл. см. сидень.
сидр  м.  сидр (алмадан жасалган вино).
сидячий  ~, ­ая, -ее  1. отурган;  в сидячем положении отурган абалда, отуруп;  2. (предназначенный для сиде
сие  мест.  ср. р. к сей.
сиена  ж.  (краска) сиена (күрөң боёк).
сиживать  многокр. разг.  отуруу (бир жерде көпкө чейин отуруу же убакты убакты менен келип бир жолу эмес отуруу).
сижу  ~, сижу, сидишь  и т.д. наст. вр. от сидеть.
сизифов  ~: сизифов труд Сизифтин эмгеги (аракети көп, берекеси жок жүдөтмө иш).
сизоворонка  ж. зоол.  көк карга.
сизокрылый  ~, ­ая, -ое  көгүлдүр канаттуу (бул элдик чыгармаларда - фольклордо эркелетүү эпитети маанисинде айтылат).
сизый  ~, ­ая, -ое  көгүлдүр;  сизый голубь көгүчкөн (жапайы);  сизый туман көк туман.
сии  мест.  мн. от сей.
сиккатив  м. тех.  сиккатив (боёк же лак бат кургасын үчүн ага кошула тургак зат).
сикомор  м. бот.  сикомор (тыт түркүмүнө кирүүчү жыгачтын бир түрү).
сикофант  м. зоол.  сикофант (жырткыч коңуздун бир түрү).
сила  ж.  1. күч, кубат, дарман, ал;  ударить с силой күч менен уруу, катуу уруу;  выбиться из сил алдан
силач  м.  балбан, күчтүү киши.
силикат  м.  1. мин., хим. силикат (кремнезёмдун түрдүү кошундуларынын аты);  2. силикаты мн. тех. (изделия) сили
силикатный  ~, ­ая, -ое  силикат-ка т.; силикаттык;  силикатная промышленность силикаттык өнөр жай.
силиться  несов. с неопр. разг.  күчөнүү, күч жумшоо, тырышуу;  несмотря на боль, он силился улыбнуться ооруганына
силком  нареч. прост.  күч менен, күчкө салып, зордоп, зордук менен.
силлабический  ~, ­ая, -ое  лит.  силлабикалык (муун эсебине карай түзүлгөн, мис. ыр).
силлабо  ~, ­ая, -ое  лит.  силлабо-тоникалык (муун эсебине карай жана басымдын жайланышына карай түзүлгөн, мис.
силлогизм  м. филос.  силлогизм (эки ойдон үчүнчүнү - корутундуну чыгаруучу логикалык ой жүгүртүү).
силовой  ~, ­ая, -ое  күч пайдалануучу, күч берүүчү;  силовое поле физ. кубат талаасы (электр же магнит заряддары
силой  нареч.  күч менен, зордоп, зордук менен;  силой заставить что-л. сделать бир ишти зордоп (зордук менен)
силок  м.  тузак, кылтак;  ставить силок тузак тартуу.
силомер  м.  силомер (адамдын күчүн өлчөй турган аспап).
силос  м.  силос (1. тоют ачытуучу ороо же башня; 2. ачытуу жолу менен даярдалган тоют).
силосный  ~, ­ая, -ое  силос-ко т.; силостук;  силосные корма силостук тоюттар;  силосная яма силос ороосу.
силосование  ср.  силостоо (жашыл жана кургабаган тоютту ачытуу жолу).
силосованный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от силосовать;  2. прил. силостолгон;  силосованные корма силостолгон тоюттар
силосовать  сов. и несов. что  силостоо (жаш, көк өсүмдүктү ачытып тоют даярдоо).
силосорезка  ж.  силосорезка (силостоло турган тоютту майдалоочу, тууроочу машина).
силою  нареч.  см. силой.
силуэт  м.  1. силуэт (контурдук сүрөт);  2. перен. (неясное очертание) сөлөкөт, караан, бараан.
силуэтный  ~, ­ая, -ое  силуэт-ке т.; силуэттик;  силуэтный портрет силуэттик портрет.
сильно  нареч.  1. (с силой) күч менен, катуу;  сильно ударить катуу бир коюу;  сердце сильно бьётся жүрөк
сильнодействующий  ~, ­ая, -ее  күчтүү, таасири күчтүү;  сильнодействующее лекарство күчтүү дары, таасири күчтүү дары.
сильный  ~, ­ая, -ое  1. күчтүү, кубаттуу, мыкты, алдуу, каруулуу, катуу;  сильный человек каруусу бар киши, кару
сим  мест.  1. твор. п. от сей, сие;  2. дат. п. от сий.
симбиоз  м. биол.  симбиоз (эки организмдин биригип алып, бири-бирине жабышып алып, бири-бирине пайда келтирип жашашы)
символ  м.  символ (бир абстракттык түшүнүктү, ойду билдирүүчү нерсе; аракет же образ);  голубь - символ мира кө
символизация  ж.  символизация, символдоштуруу (бир нерсени символдор аркылуу көрсөтүү).
символизировать  сов. и несов. что  символдоштуруу.
символизм  м. лит. иск.  символизм (империализм доорундагы искусстводогу жана адабияттагы реакциячыл, көңүлү чөгөт, коом
символика  ж.  символика (символдук маани).
символист  м.  символист (символизмди жолдоочу).
символический  ~, ­ая, -ое  символдуу, символдук (кайманалуу, өтмө маанилүү; шарттуу белгилер, символдор аркылуу берилген).
символичность  ж.  символдуулук.
символичный  ~, ­ая, -ое  см. символический.
сими  мест. твор. п. от сий.
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ