Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ



склеротический  ­ая, -ое  склероз-го т.; склероздук;  склеротические явления склероздук кубулуштар.
скликать  скликать I  сов.  см. скликать.  скликать II  несов. кого, разг.  чакыруу, үн салып чакыр
склока  ж. разг.  кыжың, кериш, тартыш.
склон  м.  жантайма, эңкейиш, бет, боор;  склон горы тоонун бети, тоонун боору, тоонун эңкейиши;  на склон
склонение  ср.  1. (наклонение) эңкейтүү, ийүү, жүгүнтүү;  2. перен. көндүрүү, тил алдыруу;  3. физ. склонение
склонить  сов. кого-что  1. (наклонить, нагнуть) эңкейтүү, ийүү, жүгүнтүү;  склонить голову баш ийүү;  2. к ч
склониться  сов.  1. (наклониться, нагнуться) эңкейүү, ийилүү, жүгүнүү;  солнце склонилось к горизонту күн горизонтк
склонность  ж.  шык, ынта, кунт.
склонный  ­ая, -ое  он склонен согласиться ал макул болгону турат;  он склонен поехать ал барганы турат;  я с
склоняемость  ж. грам.  жөндөлгүчтүк;  склоняемость прилагательных сын атоочтордун жөндөлгүчтүгү.
склоняемый  ~, ­ая, -ое  1. прич. от склонять;  2. прил. грам. жөндөлүүчү;  склоняемые слова жөндөлүүчү сөздөр.
склонять  склонять I  несов.  1. см. склонить;  2. что, грам. жөндөө, жөндөмөлөө.
склоняться  несов.  1. см. склониться;  2. грам. жөндөлүү, жөндөмө менен өзгөрүү.
склочник  м. разг.  кыжыңчы, чатак (адам).
склочница  женск. р. к склочник.
склочничать  несов. разг.  кыжың чыгаруу, чатак чыгаруу, чатакташуу.
склочнический  ­ая, -ое  склочник-ке т.
склочничество  ср. разг.  кыжын, чатактар, майда интригалар.
склочный  ~, ­ая, -ое  разг.  чатактуу, чатак, бузуку;  склочное дело чатактуу иш;  склочный человек чат
склюнуть  однокр. разг.  1. (о птицах) бир жолу чокуу, чокуп коюу (мис. тоок);  2. (о рыбах) бир жолу тартуу, тарт
склянка  склянка I  ж.  (небольшая бутылка) моюндуу айнек идиш.  склянка II  ж. мор.  склянка (1.
скоба  ж.  скоба (1. эшик, сандыктын оозуна кулпу салуу үчүн жасалган жалпак темир; 2. тех. жыгач бөлүктөрдү бири-би
скобель  м. тех.  скобель (жыгачты жонуу үчүн колдонулуучу саптуу ийри бычак).
скобка  ж.  1. уменьш. от скоба 1 скобка;  2. уменьш. от скоба 2 скобка;  3. грам., мат. кашаа;  квадр
скоблить  несов. что  (напр. доску) кыруу, сүрүү.
скобяной  ­ая, -ое  скобяные изделия темирден жасалган майда-барат буюмдар.
скованность  ж.  эркиндиктин жоктугу, аракеттин шамдагай эместиги, кол байлангандык.
сковать  сов.  1. что (выковать) согуу, согуп жасоо, ширетип жасоо;  кузнец сковал подкову уста така сокту;  
сковорода  ж.  таба.
сковородка  ж. разг.  см. сковорода.
сковородник  м.  таба кармагыч (ысык табаны илип ала турган нерсе).
сковывать  несов.  см. сковать.
сковыривать  несов.  см. сковырнуть.
сковырнуть  сов. что, разг.  чукуп алуу, тырмап алуу.
сковырять  сов.  см. сковырнуть.
скок  скок I  м.  1. (скакание) чуркоо, жүгүрүү, секирүү, чабуу, ыргуу;  2. (на лошади) ат менен чабуу, а
сколачивать  несов.  см. сколотить.
сколачиваться  несов.  1. см. сколотиться;  2. страд. к сколачивать.
сколок  м.  1. (осколок) сынык, майда сынык;  2. (наколотый узор) чегип түшүрүлгөн узор, кооздук (ийненин учу ме
сколопендра  ж. зоол.  сколопендра (көп буттуулар түркүмүнө жатуучу заардуу кибир жаныбар).
сколотить  сов. что  1. (сделать) аштап жасоо (мис. тактайлардан ящикти);  2. (сбить вместе) уруп тыгыздоо (мис. эб
сколотиться  сов.  1. (соединиться) урулуп тыгыздалуу (мис. ажырап кеткен полдун урулуп тыгыздалышы);  2. (спасть под
сколоть  сколоть I  сов. что  (отколоть) жарып алуу, жарып түшүрүү, чагып алуу;  сколоть кусок льда бир кесе
сколоться  сколоться I  сов.  (отколоться) жарылып алынуу, жарылып түшүрүлүү, чагылып алынуу (мис. муз).  скол
сколупнуть  сов. что, прост.  чукуп алуу, тырмап алуу;  сколупнуть болячку жараны чукуп алуу, жараны тырмап алуу.
сколь  нареч. уст.  эң эле, абдан;  сколь радостно ему было вернуться домой үйүнө кайтып келүү ал үчүн абдан ку
скольжение  ср.  жылмышуу, жылуу, жылгаяктоо, тайгалануу, тайгалоо;  скольжение на крыло ав. бир жакка (бир жак капт
скользить  несов.  1. жылмышуу, жылуу, жылгаяктоо, тайгалануу;  2. перен. сыйпап өтүү, бир калыпта каалгып жылуу (м
скользкий  ~, ­ая, -ое  1. (о поверхности) тайгак, жылмышкак, жылма;  скользкий лёд тайгак муз;  2. перен. (не
скользнуть  однокр.  1. жылмышуу, тайгалануу;  2. перен. сыйпап өтүү;  его взгляд скользнул по моему лицу анын
скользящий  ­ая, -ее  1. прич. от скользить;  2. прил. (меняющийся) өзгөрүлүүчү, алмашылуучу;  скользящая шкала
сколько  1. нареч. вопр. и относ. (как много) канча, нече;  сколько это стоит? бул канча турат?;  сколько душе уг
сколько  нареч.  мейли канча болсо, канча болбосун, бир аз.
скомандовать  сов.  команда берүү.
скомбинировать  сов. что  1. комбинациялоо, аралаштыруу, кураштыруу, айкалыштыруу, кошуу (мис. түстөрдү);  2. разг. (пос
скомкать  сов. что  1. ушалоо, уйпалоо, бырыштыруу;  2. перен. разг. андан-мындан алып, кыскарта салып, берекесин
скомкаться  сов. разг.  уйпалануу, бырышуу;  бельё скомкалось в чемодане ич кийим чемоданда жатып бырышып калды.
скоморох  м.  1. ист. скоморох (Байыркы Руста - бир өзү музыкант, ырчы жана актёр болуп кыдырып ойноп жүргөн адам); &nb
скоморошество  ср.  1. скоморочулук (Байыркы Руста - скоморохтун кесиби);  2. перен. разг. (шутовство) маскарапоздук.
скоморошничать  несов. разг.  маскарапоздук кылуу, маскарапоздорчо жүрүү.
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ