Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ



столоначальник  м. уст.  столоначальник (мекеме бөлүмүнүн начальниги).
столочь  сов. что, разг.  майдалоо, жанчуу, күкүмдөө;  столочь сахар кантты майдалоо.
столп  м.  1. уст. (столб) түркүк, устун;  2. перен. мыкты (бир нерсенин тиреги болгон көрүнүктүү ишмер кишилер
столпиться  сов.  котолоо, котолоп чогулуу, топтошуу.
столпотворение  ср. разг.  чак-челекей, кымкуут, баш аламан.
столь  нареч. уст.  ошончолук, ошончо, мынча, анча, анчалык, анчалык деле;  это не столь важно бул анчалык маан
столько  1. нареч. (так много, в таком количестве) ошончолук, ошончо;  сколько взял, столько и отдал какча алсам, ошон
стольник  м. ист.  стольник (Байыркы Руста - бояринден төмөнүрөөк турган жогорку мансаптагы адам).
столяр  м.  жыгач уста.
столярничать  несов.  жыгач усталык кылуу.
столярный  ~, ­ая, -ое  столяр-га т.; жыгач устачылык;  столярная работа жыгач устачылык иш;  столярная мастер
стоматит  м. мед.  стоматит (ооздун былжырлуу оболочкасынын сезгенип оорушу).
стоматологический  ~, ­ая, -ое  стоматология-га т.; стоматологиялык;  стоматологический институт стоматологиялык институт.
стоматология  ж. мед.  стоматология (медицинанын ооздун оорусун текшерүүчү бөлүмү).
стомиллионный  ~, ­ая, -ое  жүз миллион, жүз миллиондук;  стомиллионное население жүз миллион эл (калк).
стон  м.  онтоо, кыңкыстоо;  стоны больного оору кишинин онтошу.
стонать  несов.  онтоо, онтолоо, кыңкыстоо.
стоп  в знач. повел. накл.  токто!, тур!;  стоп-кран стоп-кран (жүрүп бара жаткан поездди дароо токтотуучу тет
стопа  стопа I  ж. (мн. стопы)  1. анат. таман (буттун таманы);  плоская стопа жалпак таман (майпайган там
стопить  сов. что  эритуү, эритип аралаштыруу;  стопить воск с салом момду май менен эритип аралаштыруу.
стопка  стопка I  ж. уменьш. от стопа III 1  (кучка) бир топ нерсе.  стопка II  ж.  (маленький ст
стопор  м.  стопор (1. тех. механизмдин кыймылдаткыч бөлүктөрүн токтотуучу, бекитүүчү нерсе; 2. мор. чынжырларды, жип
стопорить  несов.  1. что токтотуу;  стопорить машину машинаны токтотуу;  2. мор. токтотуу (винтти, дөңгөлөктө
стопориться  несов.  1. (останавливаться) токтолуу (машина жөнүндө);  2. перен. (замедляться) акырындоо, жай жүрө баш
стопорный  ~, ­ая, -ое  стопор-го т.; стопордук;  стопорный болт стопор болту.
стопроцентный  ~, ­ая, -ое  жүз процент;  стопроцентное выполнение плана планды жүз процент аткаруу.
стоптать  сов. что  кийип жүрүп майрыйтуу, майрыйтып коюу, жыртуу;  стоптать каблуки кийип жүрүп таканы майрыйтып
стоптаться  сов.  майрыйтылуу, жыртылуу (мис. бут кийим).
сторговать  сов. что, разг.  соодалашып бир баага келүү; соодалашып сатып алуу.
сторговаться  сов.  соодалашуу, соода кылып баасына келишүү.
сторицею  нареч. уст.  жүз эсе, жүз кайта, жүз мертебе;  воздать сторицею  1) (щедро вознаградить) марттык ме
сторновать  несов. что, с.-х.  эгиндин башын гана бастыруу (бакалын сактап калуу).
сторновка  ж. с.-х.  1. (действие) эгиндин башын гана бастыруу (бакалын сактап калуу);  2. (солома) ушундай кылып б
сторож  м.  күзөтчү, сакчы, кароолчу, сторож.
сторожевой  ~, ­ая, -ое  күзөтүүгө, кароолчулукка арналган;  сторожевая собака күзөтчү ит, сакчы ит;  сторожева
сторожить  несов. кого-что  күзөтүү, кайтаруу, кароолдоо, көз салуу;  сторожить дом үйдү кайтаруу, үйгө көз салуу.
сторожиха  женск. р. к сторож.
сторожка  ж.  кароолкана.
сторона  ж.  1. (направление; пространство в каком-л. направлении) тарап, жак, багыт;  пойти в разные стороны ар
сторониться  несов.  1. (отходить в сторону) четтөө, четке чыгуу, четтей берүү, мындай туруу;  2. кого-что, перен. че
сторонка  ж. уменьш. от сторона 2  өлкө, журт.
сторонник  м.  жак, тарап, жактоочу.
сторонница  женск. р. к сторонник.
сторублёвка  ж. разг.  жүз сомдук (акча).
сторублёвый  ~, ­ая, -ое  жүз сомдук;  сторублёвая облигация жүз сомдук облигация.
стосвечовый  ~, ­ая, -ое  разг.  жүз шамдык (мис. күч);  стосвечовая лампа жүз шамдык лампа.
стосковаться  сов. по ком-чём, о ком-чём  сагынуу, куса болуу.
сточить  сов. что  кайрап тегиздөө, чарыкка тартып тегиздөө (мис. макинин мизин).
сточиться  сов.  кайрала берип жукаруу (ичкерүү);  нож сточился бычак кайрала берип ичкерип. кетти.
сточный  ~, ­ая, -ое  1. (стекающий куда-л.) агып чыкма;  сточные воды агып чыкма суулар (мис. трубалардан агып т
стошнить  сов. безл. кого  кусуу, жүрөгү айлануу, көңүлү айнуу;  ребёнка стошнило бала кусуп жиберди.
стоя  нареч.  туруп-туруп, тикесинен туруп;  читать стоя тикесинен туруп окуу.
стояние  ср.  туруп туруу, тикесинен туруу, тик туруу;  ноги устали от долгого стояния көпкө чейин туруп турганды
стоянка  ж.  туруучу жай;  стоянка автомобилей автомобилдердин туруучу жайы;  стоянка каменного века археол.
стоять  несов.  1. туруу;  стоять на ступеньке лестницы тепкичте туруу;  стоять на коленях тизелеп туруу; &
стоячий  ~, ­ая, -ее  1. (вертикальный) тик турган, тик турма;  стоячее положение тик гурма абал;  стоячий в
стоящий  ~, ­ая, -ее  1. прич. от стоить 1, 2;  2. прил. (заслуживающий внимания) арзый турган, көңүлгө аларлык,
стравить  сов. кого  (натравить друг на друга) өчөштүрүү, кайраштыруу (напр. людей); айыгыштыруу (напр. собак).
стравливать  несов.  см. стравить.
страгивать  несов.  см. стронуть.
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ