Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ



стрекотание  ср.  чырылдоо, чыркылдоо, чырталдоо (напр. кузнечика); шакылдоо, чакылдоо (напр. сороки).
стрекотать  несов.  1. (издавать стрекот) чырылдоо, чыркылдоо, чыртылдоо (напр. о кузнечике); шакылдоо, чакылдоо (напр. о
стрекотня  ж. разг.  см. стрекот.
стрела  ж.  1. жебе, жаанын огу;  пустить стрелу жаа тартып атуу;  2. бот. өзөк, сабак (өсүмдүктүн бутаксыз
стрелец  м. ист.  стрелец (16-17 кылымдарда - Москва мамлекетиндеги ар дайым туруучу өзгөчө войсконун аскери).
стрелецкий  ~, ­ая, -ое  стрелец-ке т.;  стрелецкие войска стрелецтер войскосу.
стрелка  ж.  1. стрелка;  часовая стрелка сааттын стрелкасы;  перевести стрелку часов сааттын стрелкасын жыл
стрелковый  ~, ­ая, -ое  стрелок-ко т.; аткычтык;  стрелковый батальон аткычтар батальону;  стрелковое дело атк
стрелок  м.  аткыч, мерген;  искусный стрелок чебер аткыч;  стрелок первого взвода биринчи взводдун аткычы.
стрелочник  м. ж.-д.  стрелочник (темир жолдо стрелканы тейлөөчү кызматчы).
стрелочница  женск. р. к стрелочник.
стрельба  ж.  атуу, атышуу;  открыть стрельбу ата баштоо, атыша баштоо;  артиллерийская стрельба артиллериялы
стрельбище  ср.  бута атышуучу жер.
стрельнуть  однокр.  атып жиберүү;  стрельнуть из ружья мылтыктан атып жиберүү;  стрельнуло в ухе безл. разг. к
стрельчатый  ~, ­ая, -ое  архит.  найзалуу, учу өткүр;  стрельчатые окна жогору жагы кууш тартып ичкерген терезе
стреляный  ~, ­ая, -ое  1. (убитый выстрелом) ок тийген, ок тийип өлгөн, атып алынган;  стреляная дичь атып алынган
стрелять  несов.  1. атуу;  стрелять из ружья мылтык атуу;  стрелять из пушки замбирек атуу;  2. кого ат
стреляться  несов.  1. (с кем-л. на дуэли) атышуу;  2. (кончать жизнь самоубийством) өзүн-өзү атып өлтүрүү, өзүн-өзү
стремглав  нареч.  көз ачып-жумганча, октой атылып, учуп, абдан тез;  мальчик стремглав выбежал из комнаты бала бөл
стременной  ~, ­ая, -ое  стремя-га т.;  стременной ремень үзөнгү боо.
стремительность  ж.  шардык, ылдамдык, өтө тездик;  стремительность действий кыймылдын өтө тездиги.
стремительный  ~, ­ая, -ое  умтулган, катуу, шар, тез, ылдам;  стремительная атака умтулуштуу чабуул.
стремиться  несов.  1. (настойчиво желать, добиваться чего-л.) умтулуу, тырышуу;  стремиться к знаниям билим алууга
стремление  ср.  умтулуу;  у вас хорошие стремления сиздин умтулушуңуз жакшы.
стремнина  ж.  1. (место в реке) суунун шар аккан жери, суунун күргүштөп аккан жери;  2. (обрыв) абдан бийик жар; &
стремнистый  ~, ­ая, -ое  уст.  бийик жардуу, типтик жардуу;  стремнистый берег бийик жардуу жээк.
стремя  ср.  үзөнгү;  вдеть ногу в стремя бутту үзөнгүгө салуу;  стоять в стременах үзөнгүнү тээп туруп тур
стремянка  ж.  шатыча, кичинекей шаты (мис. китепканада).
стремянный  м. ист.  1. (конюх) ат багар (ээсинин өзү минүүчү атты багуучу);  2. (придворный чин) ат кошчу (падышаны
стреноживать  несов.  см. стреножить.
стреножить  сов. кого  чидерлөө, үч буттап тушоо;  стреножить коня атты чидерлөө.
стрепет  м.  безбелдек (илбээсиндин бир түрү).
стрептококк  м.  стрептококк (шишитип ириңдетүүчү жана башка жугуштуу ооруларды козгоочу бактериянын бир түрү).
стрептококковый  ~, ­ая, -ое  стрептококк-ко т.; стрептококктук;  стрептококковая ангина стрептококктук ангина.
стрептомицин  м. фарм.  стрептомицин (суук тийгенден болгон ооруларды дарылоочу дарынын бир түрү).
стрептоцид  м. фарм.  стрептоцид (стрептококктон болгон ооруларды дарылоочу дары).
стреха  ж.  чатырдын төмөн салаңдап турган этеги.
стригун  м.  см. стригунок.
стригунок  м.  тай.
стригущий  ~, ­ая, -ее:  стригущий лишай мед. сары котур.
стриж  м.  кардыгач.
стриженый  ~, ­ая, -ое  кыркылган, жүнү кыркылган;  стриженая овца жүнү кыркылган кой.
стрижка  ж.  1. (действие) кыркуу;  стрижка овец кой кыркуу;  2. (осенняя овечья шерсть) күзгү (жүн);  
стрихнин  м. мед.  стрихнин (күчтүү уунун бир түрү).
стричь  несов. кого-что  алуу, алдыруу, кыркуу;  стричь волосы чач алуу, чач алдыруу;  стричь шерсть жүн кы
стричься  несов.  1. чач алдыруу, чачын кырктыруу;  стричься у парикмахера чачтарачка чач алдыруу;  2. страд.
строгальный  ~, ­ая, -ое  сүргүч, сүрүүчү, жонуучу;  строгальный станок сүргүч станок, жонуучу станок.
строгальщик  м.  строгальщик (бир нерсени сүрүүчү, жонуучу, жылмалоочу жумушчу).
строгать  несов. что  сүрүү, жылмалап сүрүү, сүрүп жылмалоо, жонуу;  строгать доску тактайды жылмалап сүрүү;  
строгий  ~, ­ая, -ое  1. (требовательный, взыскательный) катуу, олку-солкусуз, катуу талап кылуучу;  строгий учит
строго  нареч.  1. (требовательно, взыскательно) катуу, талаптуулук менен, талаптуу;  строго воспитывать талапту
строгость  ж.  1. катуулук, олку-солкусуздук;  строгость взглядов көз караштын олку-солкусуздугу;  2. чаще мн.
строевик  м. воен.  строевик (армиянын стройдогу бөлүктөрүндөгү аскер).
строевой  строевой I,  ­ая, -ое  строй 2-ге т.;  строевое дело строй иши;  строевая подготовка стройдо ж
строение  ср.  1. (здание, постройка) имарат;  заводские строения завод имараттары;  2. (структура) түзүлүш;
строже  сравн. ст. от прил. строгий и нареч. Строго  катуураак, катаалыраак;  надо строже требовать катуураак та
строитель  м.  1. куруучу, курулушчу;  инженер-строитель куруучу-инженер;  2. перен. куруучу;  строители
строительно  ~, ­ая, -ое  курулуш-монтаждык.
строительный  ~, ­ая, -ое  строительство-го т.;  строительные материалы курулуш материалдары;  строительное дело
строительский  ~, ­ая, -ое  строитель-ге т.; куруучулук;  строительские планы куруучунун пландары, куруучулук пландар.
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ