Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






сближаться  несов.  1. см. сблизиться;  2. страд. к сближать.
сближение  ср.  1. (приближение) бири-бирине жакындоо, бири-бирине жакындатуу, жакындаштыруу, бири-бирине жакын келүү; &
сблизить  сов. кого-что  1. бири-бирине жакындатуу, бири-бирине жакындаштыруу;  сблизить концы проволоки сымдын уч
сблизиться  сов.  1. бири-бирине жакын келүү, бири-бирине жакындоо, бири-бирине жакындашуу;  противники сблизились д
сблокироваться  сов. разг.  блоктошуу (саясий блокко кирүү).
сбой  м.  1. (части туши) союлган малдын баш-шыйрагы, ичек-карды;  2. с.-х. (отруби) кебек, урпак (саманга кет
сбоку  нареч.  1. (рядом) жанында, капталында;  2. (со стороны) туурадан, четтен, жанынан, капталынан.
сболтать  сов. разг.  1. что чайкоо;  сболтать лекарство перед употреблением ичээрден мурун дарыны чайкоо;  2
сболтнуть  сов. что, разг.  дөөрүп айтып жиберүү, балп этип айтып салуу;  он сболтнул лишнее ал дөөрүп ашыкча айтып
сбор  м.  1. чогултуу, жыйноо;  сбор членских взносов мүчөлүк акы жыйноо;  2. (урожая) оруп-жыюу, жыйноо,
сборище  ср. пренебр.  топтолгон эл.
сборка  ж.  1. (действие) чогултуу, кураштыруу (бир нерсенин майда бөлүктөрүн кураштыруу);  сборка машины машина
сборник  м.  жыйнак;  сборник стихотворений ырлар жыйнагы.
сборный  ~, ­ая, -ое  1. (разный по составу) чогулган, жыйылган (ар кайдан чогулган);  2. (составленный из отдель
сборочный  ~, ­ая, -ое  тех.  чогултуучу, кураштыруучу;  сборочный цех завода заводдун кураштыруучу цехи.
сборчатый  ~, ­ая, -ое  бүйүрмөлүү;  сборчатая юбка бүйүрмөлүү юбка.
сборщик  м.  1. (лицо, производящее сбор чего-л.) чогултуучу, жыйноочу;  сборщик членских взносов мүчөлүк акы жый
сбрасывание  ср.  1. (сверху вниз) ыргытып түшүрүү (мис. отунду арабадан);  2. (напр. одежды) чечүү, булкуп чечүү, си
сбрасывать  несов.  см. сбросить.
сбривать  несов.  см. сбрить.
сбрить  сов. что  устара менен алуу (мис. сакал-мурутту).
сброд  м. презр.  курама, ар кошкон.
сброс  м.  1. ыргытып түшүрүү;  2. геол. сброс (тоо тектин жогору жактан төмөн түшүп жайланышы).
сбросить  сов.  1. кого-что (сверху вниз) ыргытып түшүрүү (мис. отунду машинадан);  2. что (одежду) чечүү, булкуп
сброситься  сов.  өзүн таштап жиберүү (бийиктен).
сброшюровать  сов. что, полигр.  брошюровкалоо (такта-такта болуп чоң жалпак кагазга басылган китепти, китепчелерди китеп т
сбруя  ж. собир.  ат жабдык (каамыт, шилия ж.б.).
сбрызгивать  несов.  см. сбрызнуть.
сбрызнуть  сов. что, разг.  бүркүү, суу бүркүү, суу чачуу;  сбрызнуть бельё перед глаженьем жуулган кирди үтүктөөрд
сбывать  несов.  см. сбыть.
сбываться  несов.  1. см. сбыться;  2. страд. к сбывать (см. сбыть 1, 2).
сбыт  м. эк.  сатылыш, өтүш (товардын өтүшү);  рынки сбыта өтүш (товарлардын өтүш) рыноктору.
сбытовой  ~, ­ая, -ое  сбыт-ка т.; сатуучу;  сбытовые организации сатуучу уюмдар.
сбыть  сов.  1. что сатуу, өткөрүү;  весь товар сбыли в два дня бардык товарды эки күндө сатышты;  2. кого
сбыться  сов.  ордунан чыгуу, ойлогондой келүү;  надежды мои сбылись менин үмүттөрүм ордунан чыкты.
свадебный  ~, ­ая, ое  свадьба-га т.;  свадебные песни кыз тоюнда айтылуучу ырлар (мис. жар-жар).
свадьба  ж.  кыз тою (үйлөнүү тою);  день свадьбы той күнү;  до свадьбы заживёт разг. шутл. тойго чейин айыг
свайный  ~, ­ая, -ое  свая-га т.;  свайный мост сваяга орнотулган көпүрө.
свал  м.:  вспашка в свал с.-х. жерди коңторуп айдоо.
сваливать  несов.  см. свалить.
сваливаться  сваливаться I  несов.  1. см. свалиться;  2. страд. к сваливать.  сваливаться II  несов.
свалить  сов.  1. кого-что (сбросить вниз, повалить, обрушить) кулатуу, жыгуу, кыйратуу, түшүрүү (мис. жыгачты, жүктү)
свалиться  сов.  1. (упасть) кулоо, жыгылуу (мис. дубал);  2. перен. разг. (заболеть) ооруп жатып калуу, ооруп калу
свалка  ж.  1. (действие) таштоо, үйүү, ыргытуу;  2. (место для мусора) акыр-чикир таштандылар жаткан жер;  
свалять  сов. что  1. тоголоктоо;  свалять ком из снега карды тоголоктоо;  2. (напр. валенки) басып бүтүрүү;
сваляться  сов. разг.  (о шерсти, войлоке) уйпалануу.
сван  м.  сван.
сванка  женск. р. к сван;  сванка.
сванский  ~, ­ая, -ое  сван-га т.;  сванское селение сван селениеси.
сваны  мн.  свандар (Кавказда жашоочу бир эл).
сваривать  несов.  см. сварить 2.
свариваться  несов.  1. см. свариться 2;  2. страд. к сваривать.
сварить  сов.  1. что, чего кайнатып бышыруу;  2. что, тех. эритип чыгаруу (сталь); ширетүү (части чего-л.); &nbs
свариться  сов.  1. кайнап бышуу (тамак);  2. тех. ширелүү, ширетилүү (мис. сынган темир).
сварка  ж. тех.  ширетүү (мис. сынган темирди).
сварливость  ж.  ажаандык, бажылдаактык, долулук, тажаалдык.
сварливый  ~, ­ая, -ое  ажаан, бажылдаак, долу, тажаал;  сварливая женщина ажаан аял.
сварной  ~, ­ая, -ое  тех.  ширелген, ширетилген;  сварной рельс ширелген рельс.
сварочный  ~, ­ая, -ое  тех.  1. ширетүүчү;  сварочная мастерская ширетүүчү мастерская;  сварочные работы
сварщик  м.  ширеткич, ширетүүчү жумушчу.