Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
смута
ж. уст.
дүрбөлөң, козголоң, бүлгүн;
сеять смуту дүрбөлөң салуу.
смутить
сов. кого-что
1. (привести в смущение) оңойсуздандыруу, уялтып кысылтуу;
2. (взволновать) козутуу, азг
смутно
нареч.
элес-булас;
смутно помнить что-л. бир нерсени элес-булас эстөө.
смутный
~, ая, -ое
1. (неясный, неотчётливый) элес-булас, ачык эмес, караңгы, бүлбүлдөгөн, бүшүркөгөн;
смутно
смутьян
м. разг.
куйту, куйту киши.
смушка
ж.
көрпө (тармал көрпө).
смушковый
~, ая, -ое
смушка-га т.;
смушковая шапка көрпө тумак.
смущаться
несов.
1. см. смутиться;
2. страд. к смущать.
смущённый
~, ая, -ое
оңойнузданган, уялып кысылган.
смущение
ср.
оңойсуздануу, уялып кысылуу.
смыв
м.
жуулган, агызылган жер.
смываться
несов.
1. см. смыться;
2. страд. к смывать.
смыкаться
несов.
1. см. сомкнуться;
2. страд. к смыкать.
смысл
м.
1. (значение) маани, мазмун;
уловить смысл маанисин кармай алуу;
придать смысл маани берүү;
&
смыслить
несов. разг.
түшүнүү, аңдоо;
ничего не смыслить в музыке музыкадан эч түшүнүгү болбоо, музыкадан эч не
смысловой
~, ая, -ое
смысл 1-ге т.;
смысловые оттенки слова лингв. сөздөрдүн маанилеринин кошумча өзгөчөлүктөрү
смыть
сов. что
1. жууш, жууп тазалоо;
смыть грязь кирин жууш;
2. перен. тазартуу, жууш;
смыть с
смыться
сов.
жуулуу, жуулуп тазалануу;
пятно смылось с платья көйнөктөн так жууп тазаланды.
смычка
ж.
1. тех. бириктирүү, илиништирүү, кошоктоштуруу, тиркөө;
2. перен. (союз) байланыш, жакындашуу;
&nbs
смычковый
~, ая, -ое
смычок I 1-ге т.; смычоктуу;
скрипка - смычковый инструмент скрипка - смычоктуу инструмент
смычный
~, ая, -ое
лингв.
жарылма;
смычные согласные жарылма үнсүздөр.
смычок
смычок I
м.
смычок (1. муз. кыяктын, скрипканын кылдуу таякчасы; 2. тех. жүндү тытуу учүн жасалган жип
смягчаться
несов.
1. см. смягчиться;
2. страд. к смягчать.
смягчающий
~, ая, -ее
1. прич. от смягчать;
2. прил.:
смягчающее средство фарм. жумшартуучу дары.
смягчение
ср.
1. жумшартуу;
смягчение кожи втиранием мази терини май сыйпап жумшартуу;
2. перен. жеңилдетү
смягчить
сов.
1. что жумшартуу;
смягчить кожу выделкой терини ийлеп жумшартуу;
2. что, перен. (ослабить)
смягчиться
сов.
1. (стать мягким) жумшаруу;
кожа от выделки смягчилась тери ийлөөдөн жумшарып калды;
2. пер
смятение
ср.
(замешательство) дүрбөлөң, будуң-чаң, аптыгуу, каңгы баш болуу;
он ушёл в смятении ал аптыгып кетт
смять
сов.
1. что (помять, измять) бырыштыруу, уйпалоо (мис. чөптү);
смять платье көйнөктү бырыштыруу;
 
смяться
сов.
бырышуу, уйпалануу;
бумага смялась в кармане кагаз чөнтөктө бырышып калды.
снабдить
сов. кого-что кем-чем
жабдуу, керектүү нерселерди жеткирүү;
снабдить магазины товарами магазиндерди то
снабженец
м. разг.
жабдуучу, жабдып туруучу кызматчы.
снабжение
ср.
1. жабдуу;
снабжение армии армияны жабдуу;
снабжение школ учебниками мектептерди окуу китепт
снабженческий
~, ая, -ое
снабжение-ге т.;
снабженческий аппарат жабдуу аппараты.
снайпер
м.
снайпер (көзгө атар мерген).
снайперский
~, ая, -ое
снайпер-ге т.; снайпердик;
снайперская стрельба снайпердик атуу.
снаружи
нареч.
сырт жагынан, сырттан, тыштан;
запереть дверь снаружи эшикти сыртынан бекитүү.
снаряд
м.
снаряд;
артиллерийский снаряд артиллериялык снаряд;
осколочный снаряд жарылып майдаланып кетү
снарядить
сов. кого-что
шаймандоо, камылгалоо, жабдуу, жабдыктоо, жарактоо;
снарядить экспедицию экспедицияны жа
снарядиться
сов.
шаймандалуу, камылгалануу, жарактануу;
снарядиться в путь жолго чыгууга камылгалануу.
снарядный
~, ая, -ое
снаряд-го т.;
снарядный ящик снаряд ящиги.
снаряжаться
несов.
1. см. снарядиться;
2. страд. к снаряжать.
снаряжение
ср.
1. (действие) шаймандоо, камылгалоо, жабдыктоо, жарактоо;
снаряжение в путь жолго чыгууга камылгал
снасть
ж.
1. чаще мн. мор. шайман, аспап (ар бири белгилүү максат үчүн жасалган аркандар системасы);
корабель
сначала
нареч.
1. (прежде, сперва) а дегенде, обол, мурда;
сначала подумай, потом говори а дегенде ойлон, анан
снашиваться
несов.
1. см. сноситься I;
2. страд. к снашивать.
снег
м.
кар;
первый снег биринчи кар;
мокрый снег суу кар;
падает (идёт) снег кар жаап жатат;
&
снегирь
м.
снегирь (сайрагыч боз чымчыктын бир түрү).
снеговой
~, ая, -ое
1. снег-ге т.;
снеговая вода кар суусу;
снеговая баба кардан жасалган кишинин сөлөкө