Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ



сомнение  ср.  шек, шек уруу, күмөн;  возбуждать сомнение шек туудуруу;  разрешить все сомнения бардык шекти
сомнительно  1. нареч. шектүү;  2. в знач. сказ. (маловероятно) ким билет;  сомнительно, зайдёт ли он к нам ким билет
сомнительность  ж.  шектүүлүк;  сомнительность сведений кабардын шектүүлүгү.
сомнительный  ~, ­ая, -ое  1. (возбуждающий сомнение) шектүү;  сомнительный ответ шектүү жооп;  2. (не внушающий
сомножитель  м. мат.  көбөйтүүчү.
сон  м.  1. (состояние) уйку;  крепкий сон катуу уйку;  меня клонит ко сну уйкум келип турат;  проб
соната  ж. муз.  соната (бир нече темп жана мүнөздөн турган инструменттик музыкалык чыгарма).
сонатина  ж. муз.  сонатина (кичине, татаал эмес соната).
сонет  м. лит.  сонет (төрт саптуу эки куплет жана үч саптуу эки куплеттен турган 14 сап ыр).
сонливость  ж.  уйкучулдук, уйку баса бергендик.
сонливый  ~, ­ая, -ое  уйкучу, уйкучул.
сонм  м. уст.  бир топ, көп (киши).
сонник  м. уст.  түш жоругуч китеп (ар кандай түштөрдүн жоруулары жазылган китеп).
сонный  ~, ­ая, -ое  1. сон 1-ге т.; уйкулуу, уйкудагы, уктап жаткан;  сонное состояние уйкудагы абал;  сон
соня  1. м. и ж. разг. уйкучул;  2. ж. зоол. чээнчил (кемирүүчүлөр отрядына кирүүчү жаныбар).
соображать  несов.  1. см. сообразить;  2. (понимать, усваивать) түшүнүү, акылы жетүү, мээси иштөө;  я устал и
соображение  ср.  1. (понимание) түшүнүү, ой, акыл;  поступать без соображения ойлонбой иштеп коюу;  2. (мысль,
сообразительность  ж.  тез түшүнүүчүлүк, тапкычтык, зейректик, зээни өткүрдүк.
сообразительный  ~, ­ая, -ое  тез түшүнгүч, тапкыч, зейрек, зээни өткүр.
сообразить  сов. что  түшүнүү, акыл жетүү, биле коюу;  я никак не могу сообразить, в чём дело иштин эмине экендигине
сообразно  нареч.  ылайык, жараша;  поступать сообразно с обстоятельствами кырдаалдарга жараша иш кылуу.
сообразность  ж.  ылайыктык, жарашаарлык, жарашалык, мөлчөөрлөштүк, бири-бирине ылайык (жараша) иш кылуу;  сообразност
сообразовать  сов. и несов. что с чем  ылайыктоо, тууралоо, бири-бирине ылайык (жараша) иш кылуу;  сообразовать расход
сообразоваться  сов. и несов. с чем  ылайыкталуу, тууралоо, ылайык (жараша) иш кылынуу;  сообразоваться со своими возмож
сообразовывать  несов.  см. сообразовать.
сообразовываться  несов.  1. см. сообразоваться;  2. страд. к сообразовывать.
сообща  нареч.  биригип, биргелешип, чогуу, чогулуп; действовать сообща биригип иштөө.
сообщать  несов.  см. сообщить.
сообщаться  несов.  1. см. сообщиться;  2. с кем-чем (иметь сообщение между собой) катташуу, катышуу, кошулуу, туташ
сообщение  ср.  1. билдирүү, кабар кылуу, кабар берүү;  сообщение известий кабарларды билдируү;  2. (известие,
сообщество  ср.  1. (объединение, группа) топ, коом, уюм;  тайное сообщество жашырын коом (уюм, топ);  2. биол.
сообщить  сов.  1. что о чём билдирүү, кабар кылуу, кабар берүү;  сообщить новость жаңылыкты билдирүү;  2. чт
сообщиться  сов. кому-чему  өтүү, көчүү;  его веселье сообщилось окружающим анын шаттуулугу башкаларды да шаттандырд
сообщник  м.  кошо катышуучу, бирге иштөөчү, шерик.
сообщница  женск. р. к сообщник.
сообщнический  ~, ­ая, -ое  сообщник-ке, сообщничество-го т.
сообщничество  ср.  кошо катышуучулук, бирге иштөөчүлүк, шериктик.
соорудить  сов. что  куруу, салуу, жасоо, тургузуу;  соорудить башню мунар куруу.
сооружать  несов.  см. соорудить.
сооружение  ср.  1. (действие) куруу, салуу, жасоо, тургузуу;  2. (здание, постройка) имарат, курулуш;  монумен
соответственно  1. нареч. (надлежащим образом) ылайык, жараша, карата;  2. предлог с дат. п. (в соответствии с чем-л., в зави
соответственный  ~, ­ая, -ое  ылайык, тийиштүү, тийешелүү;  вынести соотственное решение тийиштүү чечим чыгаруу.
соответствие  ср.  ылайык келүү, туура келүү;  в соответствии с последними научными открытиями акыркы илимий ачууларга
соответствовать  несов. кому-чему  ылайык келүү, туура келүү;  соответствовать фактическим данным чыныгы маалыматтарга ыл
соответствующий  ~, ­ая, -ее  1. прич. от соответствовать;  2. прил. (подходящий, пригодный) ылайыктуу, туура келүүчү; &n
соответчик  м. юр. бирге (кошо) жоопкер, бирге (кошо) жооп берүүчү киши.
соотечественник  ж.  мекендеш, ата мекендеш, ата конушташ.
соотечественница  женск. р. к соотечественник.
соотнести  сов. что  мамилелештирүү, тең салмактуулугун белгилөө.
соотносительность  ж.  мамилелештик, ара мамилелүүлүк, ара байланыштуулук, ара катыштык;  соотносительность двух понятий эк
соотносительный  ~, ­ая, -ое  мамилелеш, ара мамилелүү, ара байланыштуу, ара катыштуу.
соотносить  несов.  см. соотнести.
соотноситься  несов.  мамилелеш болуу, бир нерсе менен салыштырылууга мүмкүн болуу.
соотношение  ср.  мамилелештик, ара мамиле, ара байланыш, ара катыш;  соотношение спроса и предложения суроо менен су
сопение  ср.  1. (действие) бышылдоо, кышылдоо, бырылдоо;  2. (звуки) бышылдак, кышылдак (үн).
соперник  м.  1. теңтайлашуучу, бак талашуучу, теңдешүүчү, тартышуучу;  2. талашуучу (кызды, аялды).
соперница  1. женск. р. к соперник;  2. ж. (о женах одного мужа) күнү, күнүчү.
соперничать  несов. с кем-чем в чём  1. (быть соперником) теңтайлашуу, бак талашуу, теңдешүү, тартышуу, эрегишүү;  2.
сопернический  ~, ­ая,-ое  соперник-ке, соперничество-го т.
соперничество  ср.  1. теңтайлашуучулук, бак талашуучулук, тендешүүчүлүк, тартышуучулук, эрегишүүчүлүк;  2. күнүлүк, кү
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ