Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ



слонёнок  м.  пилдин ботосу, пилдин баласы.
слониха  ж.  ургаачы пил, пилдин ургаачысы.
слоновость  ж. мед.  теринин жана анын астындагы клетчатканын калың болуп кетиши (оорунун бир түрү).
слоновый  ~, ­ая, -ое  слон 1-ге т.;  слоновая кость пил сөөгү (пил азуусу);  слоновая бумага пил кагазы (бет
слоняться  несов. разг.  бекерчиликтен сандалып жүрүү, эшек такалап жүрүү.
слопать  сов. кого-что, разг.  жалмоо, жалмап жеп жиберүү.
слуга  ж.  1. уст. кызматчы (бирөөнүн эшигинде кызмат кылуучу киши);  2. перен. кызматчы (бирөөнүн эркин, буйру
служака  м. разг.  тажрыйбалуу, ишти тырышып иштеген кызматчы.
служанка  женск. р. к слуга 1.
служащий  ~, ­ая, -ее  1. прич. от служить;  2. прил. кызмат кылуучу;  3. в знач. сущ. м., ж. кызматкер; &nbs
служба  ж.  1. кызмат;  служба народу элге кызмат кылуу;  действительная служба аскер кызматы;  2. (до
службист  м. разг. уст.  өтө тырышчаак, бирок өзүнүн кызматтык милдеттерине эң эле формалдуулук менен мамиле кылуучу ки
служебный  ~, ­ая, -ое  1. служба-га т.;  служебное положение кызмат абалы;  2. (вспомогательный) жардамчы, кө
служение  ср.  кызмат кылуу;  служение родине родинага кызмат кылуу.
служилый  ­ая, -ое:  служилые люди ист. согуш кызматындагы адамдар.
служитель  м.  1. уст. (слуга) малай;  2. офиц. уст. (работник в какой-л. области) кенже кызматчы;  3. высок.
служить  несов.  1. кому-чему кызмат кылуу, эмгек сиңирүү, иштөө;  служить народу элге кызмат кылуу, эл үчүн иштө
слукавить  сов.  арамдык кылуу, эки жүздүүлүк кылуу, амалдоо.
слупить  сов. что, прост.  1. сыйруу, сыдыруу, ажыратуу, күйшөө;  слупить шелуху с зерна эгиндин кабыгын ажыратуу
слупиться  сов. прост.  1. (сшелушиться) сыйрылуу, кесилүү, жарылуу, айрылуу;  2. кабарып (жарылып, сыйрылып) түшүү
слух  м.  1. угуу;  ухо - орган слуха кулак - угуу органы;  острый слух курч кулак;  развивать слух
слухач  м. разг.  угар кулак (радио сигналдарын угуп туруп кабыл алуучу радио байланышынын кызматкери).
слуховой  ~, ­ая, -ое  слух 1-ге т.;  слуховой нерв угуу нерви;  слуховой орган угуу органы;  слуховое о
случай  м.  1. (происшествие) окуя, иш, учур;  странный случай таң калардык окуя;  несчастный случай кырсык
случайно  1. нареч. (непредвиденно) кокустан, атайы эмес;  я случайно встретился с ним мен аны менен кокустан кездешип
случайность  ж.  кокустук, кокусунан болгондук;  по счастливой случайности я зашёл сюда мен, оңдой берди болуп, кокус
случайный  ~, ­ая, -ое  кокус, кокустан, атайлап эмес;  случайная ошибка кокустан кетирилген ката;  случайная
случать  несов.  см. случить.
случаться  случаться I  несов.  см. случиться I.  случаться II  несов.  1. см. случиться II;  2
случить  сов. кого  (животных) куудуруу (каратуу, чөгөрүү ж.б.).
случиться  случиться I  сов.  1. (произойти) болуу;  что случилось? эмне болду?, эмне болуп кетти?;  что
случка  ж.  куут, куудуруу (каратуу, чөгөрүү ж.б.).
случной  ­ая, -ое  случка-га т.;  случной пункт куудуруу пункуту;  случная кампания куут кампаниясы.
слушание  ср.  1. угуу, тыңшоо;  слушание лекций лекция угуу;  2. юр. каралуу;  слушание дела иштин кара
слушатель  м.  1. угуучу, тыңшоочу;  слушатель концерта концерт угуучу;  2. (учащийся) окуучу;  слушатель
слушательница  женск. р. к слушатель.
слушать  несов.  1. кого-что (воспринимать слухом) угуу, тыңшоо;  слушать концерт концерт угуу;  слушать рас
слушаться  несов.  1. кого-чего тил алуу;  ребёнок слушается родителей бала эне-атасынын тилин алат;  2. страд
слыть  несов. кем-чем, за кого-что  болуп эсептелүү, аты чыгуу, атка конуу;  он слывёт любителем музыки ал музы
слыхать  разг.  1. несов. см. слышать;  2. безл. в знач. сказ. угуу, угулуу;  о нём ничего не слыхать ал жөн
слыхивать  многокр. разг.  угуу;  слыхивал я не раз эту историю мен бул окуяны нечен жолу уккамын.
слыхом  нареч. разг.:  слыхом не слыхать такыр кулак укпаган;  он слыхом не слыхал об этих вещах бул нерселер жө
слышать  несов. кого-что  1. угуу;  я слышу его голос мен анын үнүн угуп жатам;  одним ухом он не слышит аны
слышаться  несов.  1. угулуу, угулуп туруу;  из сада слышится пение бактан ырдаган үн угулуп турат;  2. перен.
слышимость  ж.  угулуш;  хорошая слышимость радиопередачи радио аркылуу берүүлөрдүн жакшы угулушу.
слышимый  ­ая, -ое  1. прич. от слышать;  2. прил. угулуучу.
слышно  1. безл. в знач. сказ. угулат;  отсюда хорошо слышно бул жерден жакшы угулат;  о нём давно ничего не слы
слышный  ~, ­ая, -ое  1. (различимый слухом) угулган;  еле слышный голос араң эле угулган үн;  2. кратк. фор
слюда  ж.  слюда (катмардуу тунук минерал).
слюдистый  ~, ­ая, -ое  слюдалуу.
слюдяной  ­ая, -ое  слюда-га т.
слюна  ж.  шилекей;  брызгать слюной шилекейин чачыратуу;  пускать слюни шилекейин агызуу.
слюнить  несов. что, разг.  шилекейлөө, шилемейлөө, түкүрүктөө;  слюнить пальцы бармактарды шилекейлөө (шилемейлө
слюнка  ж. уменьш. от слюна  шилекей;  у меня слюнки текут менин шилекейим агып жатат, шилекейим түшөт.
слюнный  ~, ­ая, -ое  слюна-га т.;  слюнные железы шилекей бездери.
слюноотделение  ср. физиол.  шилекей чыгаруу, шилекей бөлүп чыгаруу.
слюнотечение  ср.  шилекей агуу, шилекей чубуруу, шилекей келүү.
слюнтяй  м. разг.  1. шилекей ооз;  2. перен. презр. зампарбай, шалтурук.
слюнявый  ~, ­ая, -ое  шилекейи чубурган, шилекейи балжыраган.
сляб  м. тех.  сляб (зор кыскыч станда - слябингде - жасалган жалпак болот заготовка).
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ