Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






сверловщик  м.  сверловщик (буроо менен бурап тешүүчү жумушчу).
сверловщица  женск. р. к сверловщик;  сверловщица.
сверлящий  ~, ­ая, -ее  1. прич. от сверлить;  2. прил. бурагыч, бурама, бургулагыч;  сверлящий инструмент бур
свернуть  сов.  1. что ороо, түрүү, түтүктөй кылып ороо; ороп жасоо (напр. папиросу);  свернуть палатку чатырды тү
свернуться  сов.  1. (сложиться трубкой) оролуу, түрүлүү, түтүктөй болуп оролуу;  кора, засыхая, свернулась кабык, к
сверстать  сов. что, полигр.  вёрсткалоо, вёрстка кылуу (терилген ариптерди бетке бөлүп иреттөө).
сверстник  м.  жашташ, курдаш, жашы тең.
сверстница  женск. р. к сверстник.
свертеть  сов. что, разг.  1. (скрутить - напр. папиросу) ороп жасоо (мис. папиросаны);  2. (испортить крутя) бура
сверх  предлог с род. п.  1. (поверх чего-л.) үстүнөн, сыртынан;  сверх рубашки он надел тулуп ал көйнөктүн сыр
сверхмощный  ~, ­ая, -ое  тех.  өтө күчтүү, өтө кубаттуу, айрыкча кубаттуу;  сверхмощный экскаватор өтө күчтүү (
сверхплановый  ~, ­ая, -ое  пландан тышкары;  сверхплановые накопления пландан тышкары накоплениелер.
сверхприбыль  ж. эк.  үстөк пайда.
сверхранний  ~, ­яя, -ее  эң эле эрте;  сверхранние овощи эң эле эрте жетилүүчү жашылчалар;  сверхранний сев эги
сверхскоростной  ~, ­ая, -ое  эң эле тез, эң эле ылдам, бат (учуучу, иштөөчү, жүрүүчү ж.б.);  сверхскоростной самолёт эң
сверхсметный  ~, ­ая, -ое  сметадан тышкары;  сверхсметный расход сметадан тышкары расход.
сверхсрочник  м. воен.  сверхсрочник (белгиленген сроктон тышкары аскердик кызматта иштөөгө өз эрки менен калган адам).
сверхсрочный  ~, ­ая, -ое  1. (длящийся дольше положенного срока) мөөнөттөн тыш, сроктон тыш;  сверхсрочная служба мөө
сверхстоимость  ж. эк.  үстөк нарк (нарктан да ашып кеткен нарк).
сверху  1. нареч. (на поверхности чего-л.) үстү, үстүнкү жагы;  нужная вам книга лежит сверху сизге керектүү китеп үс
сверхурочный  ~, ­ая, -ое  1. ченемден ашык, нормадан ашык;  сверхурочная работа ченемден ашык иш;  2. в знач. су
сверхчеловеческий  ~, ­ая, -ое  адамдын алы жетпей турган.
сверхчувственный  ~, ­ая, -ое  филос.  сезимден тышкары.
сверхчувствительный  ~, ­ая, -ое  өтө сезгич, эң сезүүчү;  сверхчувствительная плёнка өтө сезгич плёнка.
сверхштатный  ~, ­ая, -ое  штаттан тышкары, штаттан ашык.
сверхъестественный  ~, ­ая, -ое  1. миф. табияттан тышкары;  сверхъестественные силы табияттан тышкары турган күчтөр;  
сверчок  м.  кара чегиртке.
свершать  несов.  см. свершить.
свершаться  несов.  1. см. свершиться;  2. страд. к свершать.
свершить  сов. что, уст.  орундоо, аткаруу, аягына жеткирүү, аягына чыгуу.
свершиться  сов. уст.  болуп өтүү, аткарылуу;  приговор свершился өкүм аткарылды.
сверщик  м. полигр.  сверщик (мис. корректураны оригиналга салыштырып текшерүүчү адам).
сверщица  женск. р. к сверщик;  сверщица.
сверять  несов.  см. сверить.
сверяться  несов.  1. см. свериться;  2. страд. к сверять.
свесить  сов.  1. что (опустить книзу) саландатуу, салаңдатып түшүрүү;  свесить ноги бутту салаңдатуу;  2. к
свеситься  сов.  1. (перевеситься) арта салынуу; арта салынып туруу;  мальчик свесился через перила бала тосмо жыга
свести  сов.  1. кого-что жетелеп түшүрүү (вниз); буруу (в сторону);  свести ребёнка с лестницы баланы жетелеп б
свестись  сов.  1. к чему (ограничиться) кыскаруу, чектелүү, келип токтолуу, такалуу;  всё свелось к короткому раз
свет  свет I  м. в разн. знач.  жарык;  солнечный свет күндүн жарыгы;  прозрачная на свет жидкость ж
светать  несов. безл.  таң агара баштоо;  начинает светать таң агара баштады.
светёлка  ж. уст.  кичине жарык бөлмө.
светец  м. обл. уст.  чырактын астына койгуч.
светик  м. ласк. разг.  чырагым, жаркыным.
светило  ср.  1. асмандык тело (ай, күн, жылдыз);  движение небесных светил асман телолорунун кыймылы;  2. п
светильник  м. уст.  чырак (май чырак);  светильник разума эс-акылдын булагы (очогу).
светильный  ~, ­ая, -ое  светильный газ хим. жарык кылуучу газ (жарык болуп жалындап күйүүчү уулуу газ).
светить  несов.  1. (излучать свет) жарык берип туруу, жарык болуп туруу;  солнце светит ярко күн жарык тийип тур
светиться  несов.  1. (излучать свет) жаркыроо, жылтыроо;  2. перен. жаркырап туруу, көрүнүп туруу;  в его гла
светлейший  ~: светлейший князь уст. падышалык Россияда - жогорку княздык титул.
светлеть  несов.  1. (становиться светлым) жарык болуу, жарык боло баштоо, шоола түшө баштоо, агаруу;  небо светле
светлеться  несов. прост.  см. светлеть 2.
светлица  ж. обл. уст.  таза, жарык бөлмө.
светло  1. нареч. жарык;  уже светло жарык болуп калды;  2. в знач. сказ. безл. жарык;  мне светло мага жар
светловолосый  ~, ­ая, -ое  сары чачтуу, чачы сары.
светлокаштановый  ~, ­ая, -ое  ачык кара коңур;  светлокаштановая почва ачык кара коңур топурак.
светлость  ж. уст.  улуу урматтуулук (падышалык Россияда улук княздарга берген салтанаттуу титулование).
светлый  ~, ­ая, -ое  1. (хорошо освещённый) жарык;  светлая комната жарык бөлмө;  2. (не тёмный) ачык; &nbs
светлынь  ж.:  какая светлынь! разг. кандай сонун жапжарык түн! (ай тийип же жылдыздар жарык тийип, ар нерселер жакшы к
светляк  м. зоол.  жаркырак конуз.