Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь


­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ



свиной  ~, ­ая, -ое  свинья 1-ге т.;  свиная кожа чочко териси.
свиноматка  ж.  мегежин, ургаачы чочко.
свинопас  м.  чочко кайтаруучу.
свиносовхоз  м.  (свиноводческий совхоз) чочко совхозу (чочко асыроочу совхоз).
свиноферма  ж.  (свиноводческая ферма) чочко фермасы (чочко асыроочу ферма).
свинский  ~, ­ая, -ое  разг.  1. (грязный, неряшливый) балит, булганыч;  2. (подлый) иттик;  свинский по
свинство  ср. разг.  1. (неряшливость) балиттик, булганычтык;  2. (низкий поступок) иттик.
свинтить  сов. что  1. (соединить, скрепляя винтом) бурап бекитүү, бурап жалгаштыруу (винт менен бекитип кошуу);  
свинцовый  ~, ­ая, -ое  1. свинец 1-ге т.;  свинцовая пуля коргошун ок;  свинцовая руда коргошун рудасы;  
свинчак  м. мин.  коргошундун чулу рудасы.
свинчатка  ж.  1. (род игральной бабки) кыты бар чүкө;  2. (рыболовная сеть) сууга чөгуп туруу үчүн ар кайсы жерине
свинчивать  несов.  см. свинтить.
свинья  ж.  1. чочко;  2. перен. разг. (неряха) балит адам, булганыч адам;  3. перен. (о подлом человеке) ж
свинячить  несов. разг.  булгоо, балит кылуу.
свирель  ж.  чоор.
свирепеть  несов.  1. ачуулануу, каардануу, кутурунуу (адам, айбан жөнүндө);  2. перен. (напр. о ветре) катуулоо, к
свирепо  нареч.  абдан ачууланып, абдан каарданып, жутуп жибере тургансып;  свирепо посмотреть жутуп жиберчүдөй б
свирепость  ж.  каардуулук, жаалдуулук.
свирепствовать  несов.  1. (проявлять свирепость) абдан ачуулануу, каардануу, кутурунуу;  2. перен. (проявляться с больш
свирепый  ~, ­ая, -ое  1. (жестокий, злой) ачуулуу, каардуу, кутурган, жаалдуу (киши, айбан);  2. разг. (очень сил
свисать  несов.  асылынып туруу, салаңдап туруу;  ветви дерева свисали над водой жыгачтын бутактары суунун үстүнө
свиснуть  сов.  см. свисать.
свист  м.  ышкырык;  раздался призывный свист чакырган ышкырык чыкты;  свист пуль октордун ышкырыгы;  
свистать  несов.  см. свистеть;  свистать всех наверх! мор. бардыгын үстүгө келүүгө чакыруу! (флоттогу команда).
свистеть  несов.  ышкыруу;  свистеть губами эриндери менен ышкыруу.
свистнуть  1. однокр. ышкырып жиберүү (бир жолу);  2. сов. прост. (украсть) уурдоо, жымкырып кетүү.
свисток  м.  1. ышкыргыч (ышкыра турган прибор);  2. (свист) ышкырык;  раздался свисток ышкырык чыкты.
свистопляска  ж. пренебр.  жиндин ойноосу, кутурунуу.
свистулька  ж. разг.  оюнчук ышкырткыч.
свистун  м.  1. (любитель свистеть) ышкырып жүрүүнү жакшы көргөн адам;  2. (артист) күүнү ышкырык менен аткаруучу
свистящий  ~, ­ая, -ее  1. прич. от свистеть;  2. прил. ышкыруучу;  свистящие звуки лингв. ышкыруучу тыбыштар
свита  свита I  ж. уст.  свита (жогорку орундагы адамды жандап, ээрчип жүрүүчү адамдар).  свита II  ж
свитер  м.  свитер (спортсмендер сырттан кийүүчү токулган фуфайка).
свитка  ж.  см. свита III.
свиток  м.  тутуккө окшотуп түрүлгөн кагаз.
свить  сов. что  1. (сплести в одну прядь) өрүү, эшүү, чыйратуу (мис. жипти, арканды);  2.: свить гнездо уя сал
свиться  сов.  ийрилүү (мис. жылан жөнүндө).
свихнуть  сов. разг.  1. что бертинтип алуу, мертинтип алуу, чыгарып алуу (мис. колду);  2. см. свихнуться 1; &nbs
свихнуться  сов.  1. разг. (сойти с ума) жинди болуу, акылдан адашуу;  2. перен. (сбиться с правильного пути) туура
свищ  м.  1. (изъян в виде отверстия) тешик;  свищ, в орехе жаңгактагы тешик;  2. мед. тешик (жаранын теш
свобода  ж.  1. эркиндик, азаттык, боштондук;  свобода слова сөз эркиндиги;  свобода печати басма сөз эркинд
свободно  нареч.  1. (независимо, без стеснения) эркин, азат;  2. (неплотно, просторно) кең, кенен (мис. кийим); &
свободный  ~, ­ая, -ое  1. (пользующийся свободой) эркин, эрктүү, азат, көз каранды эмес;  свободная страна эркин ө
свободолюбивый  ~, ­ая, -ое  эркиндикти сүйүүчү;  свободолюбивый народ эркиндикти сүйүүчү эл.
свободолюбие  ср.  эркиндикти сүйүүчүлүк.
свободомыслие  ср.  эркин ойлуулук.
свободомыслящий  ~, ­ая, -ее  прил. и в знач. сущ. м.  эркин ойлуу (19 кылымда жана 20 кылымдын башында - либералдык-оппо
свод  свод I  м. архит.  свод (эки дубалдын же эки таянычтын ийилип кошулган төбөсү);  небесный свод көмк
сводить  сводить I  сов. кого-что, разг.  (отвести) алып барып келүү, алып баруу, ээрчитип баруу;  сводить д
сводиться  несов.  1. см. свестись;  дело сводится к следующему иштин жөнү мына мындай;  2. страд. к сводить I
сводка  ж.  сводка (1. жыйынтыктап кыска берилген маалымат; 2. полигр. терүүнүн, набордун түзөтүлгөн барагы, биротоло
сводник  м. презр.  ортодо жүрүүчү (эркек менен аялдын арасында жүрүүчү киши).
сводница  женск. р. к сводник.
сводничество  ср. презр.  ортодо жүрүүчүлүк (эркек менен аялдын арасында жүрүүчүлүк).
сводный  ~, ­ая, -ое  1. (составленный из частей) жыйынтыкталган (айрым бөлүктөрдү бирдик бүтүнгө жыйынтыктоочу); &nbs
сводня  женск. р. к сводник.
сводчатый  ~, ­ая, -ое  свод-ге т.; своддуу;  сводчатый потолок своддуу потолок (үйдүн төбөсү).
своё  мест.  ср. р. к свой.
своевластие  ср.  бейбаштык; тил албаган, бейбаш адамдын аракети.
своевластный  ~, ­ая, -ое  бейбаш, тил албаган.
 




­ А Б В Г Д Е Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

С СА СБ СВ СГ СД СЕ СЖ СЗ СИ СК СЛ СМ СН СО СП СР СС СТ СУ СФ СХ СЦ СЧ СШ СЪ СЫ СЭ СЮ СЯ