Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






слабеть  несов.  начарлоо, бошоо, алсыроо, басаңчалоо, акырындоо;  ветер слабеет шамал акырындап баратат.
слабительное  ср.  см. слабительный 2.
слабительный  ~, ­ая, -ое  1. ич алдыруучу;  слабительный порошок ич алдыруучу порошок;  2. в знач. сущ. ср. ич а
слабить  несов.  1. безл. кого-что ич өтүү;  ребёнка слабит баланын ичи өтүп турат;  2. (о слабительном) ич
слабнуть  несов. разг.  см. слабеть.
слабо  нареч.  1. (нетуго, свободно) бош, начар;  канат слабо натянут канат бош тартылган;  2. (недостаточ
слабоволие  ср.  мүнөзу боштук, кайраты жоктук.
слабовольный  ~, ­ая, -ое  мүнөзү бош, кайраты жок.
слабогрудый  ~, ­ая, -ое  өпкөсү начар.
слабодушие  ср.  жумшак көңүлдүүлүк, кайратсыздык, оомалык.
слабодушный  ­ая, -ое  жумшак көңүлдүү, кайратсыз, оома.
слабонервный  ~, ­ая, -ое  начар нервдүү, нервиси начар.
слабосилие  ср.  бейкаруулук, алы жоктук, күчсүздүк.
слабосильный  ~, ­ая, -ое  1. (о людях, животных) бейкаруу, алы жок, күчү жок;  2. тех. (не мощный) күчү аз;  сла
слабость  ж.  1. (недостаток силы, малосилие) начардык, күчсүздүк, алсыздык;  слабость ветра шамалдын начардыгы; &
слабоумие  ср.  кем акылдык.
слабоумный  ~, ­ая, -ое  кем акыл.
слабохарактерность  ж.  мүнөзү боштук.
слабохарактерный  ~, ­ая, -ое  мүнөзү бош.
слабый  ~, ­ая, -ое  1. (недостаточно сильный) начар, күчсүз, алсыз, анчалык катуу эмес;  слабый удар начар сокк
слава  ж.  1. даңк, атак;  слава советским героям! советтик баатырларга даңк!;  2. (репутация) атак, абийи
славист  м.  славист (славяндык филология боюнча окумуштуу, специалист).
славистика  ж.  см. славяноведение.
славить  несов. кого-что  1. (воздавать хвалу) даңкын чыгаруу, мактоо, атагын чыгаруу;  славить героя баатырдын д
славиться  несов. чем  даңкы чыгуу, атагы чыгуу.
славно  1. нареч. жакшы, мыкты, сонун;  славно поработать мыкты иштөө;  2. в знач. сказ. жакшы;  здесь слав
славный  ~, ­ая, -ое  1. (пользующийся славой) даңктуу, атактуу;  славная дата даңктуу дата;  2. разг. (прия
славословие  ср.  (чрезмерное восхваление) ыгы жок мактоо, обу жок мактоо.
славословить  несов. кого-что  ыгы жок мактоо, обу жок мактоо.
славяне  мн.  славяндар.
славянизм  м. лингв.  славянизм (славяндык эмес тилдердеги славяндык сөздөр же сүйлөмдөр - славян тилдеринен кирген сөзд
славянин  м.  славянин.
славянка  женск. р. к славянин.
славяноведение  ср.  славяноведение, славян таануу (славян тилдерин, маданиятын, тарыхын жана славяндардын турмушун изилдөөчү
славянофил  м.  славянофил (славянофильствонун тарапкери).
славянофильство  ср.  славянофильство (19 кылымдын ортосунда Россиядагы консервативдик улутчул агым).
славянский  ­ая, -ое  славянин-ге т.; славяндык;  славянские языки славян тилдери.
слагаемое  ср. мат.  кошулуучу;  сумма есть результат сложения слагаемых сумма - кошулуучуларды кошуунун натыйжасы.
слагать  несов.  см. сложить 4, 6.
слагаться  несов.  1. см. сложиться 1, 2;  2. страд. к слагать.
слад  м.:  с ним сладу нет разг. ал бой бербейт, тыюудан чыгып кетет.
сладить  сов. разг.  1. что (упорядочить, устроить) ондоо, түзөө, жөнгө салуу;  2. с кем-чем (справиться) колдон
сладиться  сов. разг.  (устроиться) эптешүү, келишүү, жөнгө келүү.
сладкий  ~, ­ая, -ое  1. таттуу, ширин;  сладкий виноград таттуу жүзүм;  сладкий чай таттуу чай;  сладк
сладко  1. нареч. таттуу;  слишком сладко өтө эле таттуу;  2. нареч. перен. (приятно) таттуу, жыргап, ыракаттаны
сладкоголосый  ~, ­ая, -ое  1. уст. үнү уккулуктуу, үнү жагымдуу;  2. перен. (льстивый) көшөкөр, кошаматчы.
сладкоежка  м. и ж. разг.  таттуу жандуу.
сладкозвучный  ~, ­ая, -ое  жагымдуу үндүү, үнү жагымдуу, үнү уккулуктуу.
сладкоречивый  ~, ­ая, -ое  уст.  май төшөп сүйлөгөн, бал тилдүү.
сладости  мн.  см. сладость 3.
сладостный  ~, ­ая, -ое  жагымдуу, таттуу, жыргалдуу.
сладострастие  ср.  аял жандуулук (эркек); эркек жандуулук (аял).
сладострастность  ж.  см. сладострастие.
сладострастный  ~, ­ая, -ое  аял жандуу (эркек); эркек жандуу (аял).
сладость  ж.  1. (сладкий вкус) таттуулук, шириндик;  2. перен. таттуулук, жагымдуулук, жыргалдуулук;  3. сла
слаженность  ж.  эп келтиргендик, орду-ордуна коюлгандык, эп кыйылгандык, уюшкандык, жакшы түзүлгөндүк, жөнгө салынгандык.
слаженный  ~, ­ая, -ое  1. прич. от сладить 1;  2. прил. эп келтирилген, орду-ордуна коюлган, уюшкан, жакшы түзүлгө
слаживать  несов.  см. сладить 1.
слаживаться  несов.  1. см. сладиться;  2. страд. к слаживать.
слазить  сов. разг.  1. (вниз) түшүү, түшүп чыгуу, өрмөлөп түшүп чыгуу;  слазить в погреб погребге түшүп чыгуу; &