Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






трёхчленный  ~, ­ая, -ое  мат.  үч мүчөлүү;  трёхчленное уравнение үч мүчөлүү теңдеме.
трёхэтажный  ~, ­ая, -ое  үч этаждуу, үч кабаттуу.
трёшка  ж. разг.  үч сомдук, үч сомдук акча.
трёшница  ж.  см. трёшка.
требование  ср.  1. (действие) талап кылуу, суроо;  2. (пожелание) талап;  отказаться от своих требований өз та
требовательность  ж.  1. (строгость) талап кылгычтык, жаасы катуулук, бекемдик, айткандай иштеткендик;  2. (разборчивость)
требовательный  ~, ­ая, -ое  1. (строгий) талап кылгыч, жаасы катуу, бекем, айтканындай иштеткен (мис. начальник);  2. (
требовать  несов.  1. чего и с союзом чтобы талап кылуу;  2. чего (нуждаться в чём-л.) керек кылуу;  болезнь т
требоваться  несов.  1. (быть нужным, необходимым) керек, керек болуу, керек кылынуу;  на это требуется много времени
требуха  ж.  1. ичек-карын;  2. перен. разг. көр-жер, ыпыр-тыпыр.
тревога  ж.  1. (беспокойство) коркуу, чочулоо;  его охватила тревога аны коркунуч басты;  быть в тревоге чо
тревожить  несов.  1. кого-что (внушать беспокойство) коркунуч туудуруу, тынчын кетирүү, тынчын алуу;  меня тревожи
тревожиться  несов.  1. (беспокоиться) чочулоо, коркуу, тынчы кетүү;  тревожиться за детей балдар үчүн тынчы кетүү; &
тревожный  ~, ­ая, -ое  1. (полный тревоги) коркунучтуу, тынчты алган;  тревожный голос коркунучтуу үн;  2. (с
треволнение  ср. разг.  тынчсыздык, түйшүк.
тред  м. полит.  тред-юнион (Англияда жана анын доминиондорунда - профессионалдык союз).
трезвенник  м. разг.  ичкилик ичпеген киши.
трезветь  несов.  1. масы тароо;  2. перен. эсине келүү, акылга келүү.
трезво  нареч.  1. эсине келип, эс алып;  2. перен. (разумно) акылдуулук менен, акыл менен, эстүүлүк менен; &nbs
трезвон  м.  1. бардык коңгуроолорун шаңгыратуу (чиркөөдө);  2. перен. разг. (толки) уу-чуу түшүү;  3. перен
трезвонить  несов.  1. (звонить во все колокола) бардык коңгуроолорду шаңгыратуу (чиркөөдө);  2. перен. разг. (сплет
трезвость  ж.  1. мас эместик;  2. (воздержание от спиртных напитков) ичкилик ичпөөчүлүк;  3. перен. (разумнос
трезвый  ~, ­ая, -ое  1. (не пьяный) мас эмес;  2. перен. (разумный) дурус, салмактуу, оор басырык, эстүү.
трезубец  м.  учүлүк, үчүлүк айры.
трейлер  м. тех.  трейлер (жол курулушунда иштетилүүчү машина).
трек  м. спорт.  трек (велосипедде жарышууга же башка жарыштарга арналган айланма жол).
трелёвка  ж.  кесилген жыгачтарды жолго ташып чыгарыш.
трелёвщик  м.  кесилген жыгачтарды жолго ташуучу (жумушчу).
трелевать  несов. что  кесилген жыгачтарды жолго ташып чыгаруу.
трель  ж.  трель (эки иргелеш тыбышты тез кезектештирген кооз обон; мис. булбулдун кубулжутуп сайраганы).
трельяж  м.  1. (трёхстворчатое зеркало) бүктөмө күзгү;  2. (решётка для вьющихся растений) чырмоок өсүмдүктөр үч
тремоло  ср. нескл. муз.  кайырма (музыкада же ырда бир же бир нече үндүн тез-тез кайырмаланышы).
тремя  твор. п. от три.
тремястами  твор. п. от триста.
тренер  м.  тренер (бир нерсеге машыгууга жетекчилик кылуучу киши, мис. спортто).
тренерский  ~, ­ая, -ое  тренер-ге т.
трензель  м.  трензель (тизгинди тартканда аттын үстүңкү таңдайына такала турган кылып жасалган ооздуктун бир түрү).
трение  ср.  1. ышкуу, сүрүү, жышуу, сүрүлүү, жышылуу, өйкөлуү, кажалуу;  2. трения мн. перен. (враждебные отнош
тренировать  несов. кого-что  тренировкалоо, таптоо (напр. лошадь); бышыктыруу, маш кылуу, көндүрүү (напр. спортсмена).
тренироваться  несов.  1. тренировкалануу, тапталуу, өзүн өзү таптоо (напр. о лошади); табына келүү, машыгуу (напр. о спортс
тренировка  ж.  тренировка, таптоо (напр. лошади); машыктыруу, бышыктыруу, көндүрүү, табына келтирүү (напр. спортсмена).
тренировочный  ~, ­ая, -ое  тренировка-га т.
тренога  ж.  1. үч бут (мис. фотоаппарат бекитилип коюлуучу үч буттуу нерсе);  2. (конские путы) чидер.
треножить  несов. кого-что  чидер салуу, чидерлөө, уч буттап тушоо.
треножник  м.  тулга, можу.
тренькать  несов. разг.  даңкылдатуу, дыңгырлатуу.
трепак  м.  трепак (орустун жерди катуу тээп бийлөөчү элдик бийи жана ушул бийдин музыкасы).
трепалка  ж.  тыткыч (зыгырдын, кара куурайдын ж.б. сабагын тыткыч аспап).
трепало  ср.  см. трепалка.
трепальный  ~, ­ая, -ое  трепание-ге т.;  трепальная машина тыткыч машина.
трепальщик  м.  тытуучу (зыгырдын, кара куурайдын ж.б. сабагын тытуучу жумушчу).
трепальщица  женск. р. к трепальщик.
трепанация  ж. мед.  трепанация (сөөктү тешип операция жасоо).
трепанг  м. зоол.  трепанг (деңиз жаныбарынын бир түрү).
трепание  ср.  (напр. льна) тытуу, тытып тазалоо.
трепать  несов.  1. что (приводить в беспорядок) уйпалоо, жулмалоо, тыткылоо, желпилдетүү;  ветер треплет волосы
трепаться  несов. разг.  1. (развеваться, колебаться) желбирөө, желбирттөө, желпилдөө, делбирттөө;  2. (изнашиватьс
трепет  м.  дирилдөө, калтыроо, калчылдоо;  трепет ужаса корккондуктун калтырагы;  привести в трепет кого-л
трепетание  ср.  1. поэт. см. трепет;  2. (колебание, дрожание) дирилдөө, калтыроо.
трепетать  несов.  1. (колебаться, дрожать) дирилдөө (мис. көпөлөктүн канаты); желпилдөө, желбирттөө, желбирөө (мис. туу