Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
типун
м. вет.
типун (куштун тил оорусу);
типун тебе на язык разг. тилиңе тибиртке чыксын.
тир
м.
тир (бута коюп атуу үчүн атайы жасалган жай).
тирада
ж.
тирада (сөздүн көтөрүңкү үн менен айтылган бир бөлүгү, узун сүйлөм).
тираж
м.
1. тираж (заёмдун же лотереянын утуш тиражы);
тираж выигрышей утуштардын тиражы;
тираж погаше
тиран
м.
1. ист. тиран (Байыркы Грецияда - бийликти зордук менен тартып алуучу киши);
2. (деспот) залим, кат
тиранить
несов. кого-что
эзүү, кысымчылык көрсөтүү.
тиранический
~, ая, -ое
эзүүчү, кысымчылык көрсөткөн;
тиранический режим кысымчылык көрсөткөн режим.
тирания
ж.
залимдик, катаалдык.
тиранство
ср.
тирандык, залимдик, зулумдук, зулумчулук, катаалдык.
тиранствовать
несов. над кем-чем
залимдик кылуу, зулумдук кылуу, катаалдык кылуу.
тире
ср. нескл.
тире, сызыкча (-).
тис
м. бот.
тис (түштүктө өсүүчү ийне жалбырактуу жыгач же бадал).
тисканье
ср. полигр.
оттиск алуу, басуу (терилген тексттен оттиск алуу).
тискать
несов.
1. кого-что, разг. (сжимать) кысуу;
приятели тискали друг друга в объятиях достор бирин-бири ку
тиски
только мн., тех.
кыскыч (иштелип жаткан нерсени кысууга арналган курал);
зажать в тиски
1) кыскы
тиснёный
~, ая, -ое
ныгырып басылган, ныгыра басып наар түшүрүлгөн;
тиснёный переплёт ныгыра басып кооздолгон
тиснение
ср.
1. (выдавливание узоров) ныгыра басып наар, гүл түшүрүү;
тиснение по коже ныгыра басып булгаарыга
тиснуть
однокр.
см. тискать.
тисовый
~, ая, -ое
тис-ке т.
титан
титан I
м.
титан (1. миф. байыркы грек мифологиясында айтылуучу өтө зор кудай; бул кудай башка кудайла
титанический
~, ая, -ое
аябаган чоң, абдан зор, укмуштуудай чоң;
титаническая сила укмуштуудай чоң күч.
титановый
~, ая, -ое
титан II-ге т.; титандык;
титановые белила титандык боёк (сууда эрибей турган минералдык а
титр
м.
1. хим. титр (бир кубический сантиметр эритмедеги бир заттын көлөмү);
2. кино жазуу (кинокартинадаг
титул
м.
титул (1. феодалдык жана буржуазиялык коомдо кишилерге берилүүчү ардактуу наам, мис. князь, граф ж.б.; 2.
титулованный
~, ая, -ое
1. прич. от титуловать;
2. прил. титул 1-ге т.; титулдуу, титулу бар.
титуловать
сов. и несов. кого-что
титулдоо, титулу боюнча айтуу, титулу боюнча чакыруу.
титульный
~, ая, -ое
титул 2, 3-кө т.; титулдук;
титульный лист полигр. титул барагы.
тиф
м. мед.
келте (оору);
сыпной тиф темгилдүү келте; бөртмө келте;
брюшной тиф ич келтеси (келте оо
тифозный
~, ая, -ое
тиф-ке т.;
тифозная эпидемия келте эпидемиясы;
тифозный больной келте менен ооруган
тихий
~, ая, -ое
1. (негромкий) акырын;
говорить тихим голосом акырын добуш мёнен сүйлөө;
2. (спокойн
тихо
1. нареч. (негромко) акырын;
тихо говорить акырын сүйлөө;
2. нареч. (спокойно) акырын, тынч;
сид
тихомолком
нареч. разг.
жашырын, билдирбей, тымызын, үндөбөстөн;
это было сделано тихомолком бул тымызын иштелген
тихонько
нареч. разг.
акырын, жай, акырын гана, жай гана;
он тихонько подошёл ко мне ал акырын гана менин жаным
тихоня
м. и ж. разг.
жоош (мис. киши).
тихоходный
~, ая, -ое
жай жүрүүчү, акырын жүрүүчү;
тихоходный пароход жай жүрүүчү пароход.
тише
1. сравн. ст. от прил. тихий и нареч. тихо акырыныраак, жайыраак, акырындатып:
он поехал тише ал акырындатып
тишина
ж.
жымжырттык;
мёртвая тишина ың-жың жок тынчтык, жымжырт;
соблюдать тишину тынчтыкты сактоо;
&n
тишь
ж.
см. тишина;
тишь да гладь тынч эле.
тканый
~, ая, -ое
токулган, токуп жасалган;
тканый узор токуп жасалган сайма.
ткань
ж.
1. текст. кездеме;
полотняная ткань болотнай кездеме;
шёлковая ткань жибек кездеме;
пол
тканьё
ср.
1. (действие) токуу, согуу (кездемени, өрмөктү);
2. собир. (изделия) токума нерселер, кездемелер.
ткать
несов. что
токуу, согуу;
ткать шёлк жибек токуу;
паук ткёт паутину жөргөмүш желесин жасап жатат.
ткацкий
~, ая, -ое
ткач-ка, ткачество-го т.;
ткацкий станок токуу станогу;
ткацкая фабрика токуу фабрик
ткач
м.
токуучу.
ткачество
ср.
токуучулук.
ткачиха
женск. р. к ткач.
ткнуть
однокр.
см. тыкать I.
ткнуться
однокр.
см. тыкаться.
тку
~, тку, ткёшь
наст. вр. от ткать.
тлен
м. уст.
чирик, чириген.
тление
ср.
1. (гниение) чирүү;
2. (слабое горение) араң эле быкшып күйүү, араң эле чогу кызаруу.
тленность
ж. уст.
опасыздык, жок болуп кетүүчүлүк, өтмөлүүлүк, жалгандык.
тленный
~, ая, -ое
уст.
опасыз, өтмө, жок болуп кетүүчү, жалган.
тлетворность
ж.
1. уст. чириткичтик, чиритүүчүлүк;
2. перен. зыян келтирүүчүлүк.
тлетворный
~, ая, -ое
1. уст. (порождающий, тление) чиритүүчү, чирите турган;
2. перен. зыяндуу, зыян келтирүүчү
тлеть
несов.
1. (гнить) чирүү;
2. (слабо гореть) араң эле быкшып күйүү, араң эле чогу кызаруу;
под пеп
тля
ж. зоол.
өсүмдүк митеси (өсүмдүктүн суусун соруп жан сактоочу зыянкеч, майда жаныбар).
тмин
м. бот.
зире.
тминный
~, ая, -ое
тмин-ге т.
то
то I
союз
1. (в таком случае) анда;
если собрание окончится поздно,
то я не смогу прийти э
