Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






тучка  ж. уменьш.-ласк. от туча 1  кичине булут.
тучнеть  несов.  семирүү, толуу, жооноюу.
тучность  ж.  1. (полнота) семиздик, жоондук, толуктук;  2. (плодородность) семиздиги, күрдүүлүгү (жердин);  
тучный  ~, ­ая, -ое  1. (полный) семиз, жоон, толук;  2. (плодородный) күрдүү, семиз (жер жөнүндө);  3. (со
туш  м. муз.  туш (музыкалык кыска куттуктоолор);  сыграть туш туш ойноо.
туша  ж.  1. (тело убитого животного) союлган малдын бүтүн эти;  коровья туша союлган уйдун бүтүн эти;  2
туше  ср. нескл.  1. муз. туше (тыбыштарга өзгөчө түр берүү үчүн музыкалык куралдарга кол жүгүртүүнүн манерасы); &n
тушёвка  ж.  1. (действие) тушь менен карартуу, сүрөттү боёп карартуу;  2. (штрихи) сүрөткө карайтып салынган көл
тушёнка  ж. разг.  (консервы) эт консерва.
тушёный  ~, ­ая, -ое  (о пище) быктырылган, бууга бышырылган;  тушёное мясо быктырып бышырылган эт.
тушевать  несов. что  сүрөттү боёп карартуу, тушь менен карартуу.
тушение  тушение I  ср.  (огня) өчүрүү.  тушение II  ср.  (пищи) демдөө, быктырып (демдеп) бышыруу
тушилка  ж.  өчүргүч (чокту өчүрүүгө арналган идиш).
тушить  тушить I  несов. что  1. (гасить) өчүрүү;  тушить лампу лампаны өчүрүү;  2. перен. (подавлять)
тушканчик  м. зоол.  кош аяк (чычкан).
тушь  ж.  тушь (сүрөт же черчение үчүн колдонулуучу боёк).
туя  ж. бот.  туя (дайыма көгөрүп туруучу ийне жалбырактуу жыгачтын бир түрү).
тщательность  ж.  кылдаттык, чебердик, бышыктык, тыкандык менен иштегендик;  выполнить работу с большой тщательностью
тщательный  ~, ­ая, -ое  кылдат, чебер, бышык, тыкан;  тщательный уход за посевами айдалган эгиндерди кылдаттык мене
тщедушие  ср.  алсыздык, дармансыздык, илмигийлик, начардык.
тщедушность  ж.  алсыздык, дармансыздык, илмигийлик, начардык.
тщедушный  ~, ­ая, -ое  алсыз, дармансыз, илмигий, начар.
тщеславие  ср.  менменсингендик, даңкка умтулуучулук, көйрөңдүк (дайыма эле мени ардактап турса экен деген ойдо болуучул
тщеславный  ~, ­ая, -ое  менменсинген, даңкка умтулуучу, көйрөң.
тщета  ж. уст.  пайдасыздык, натыйжасыздык, курулайлык.
тщетно  нареч.  пайдасыз, текке, бекер, курулай.
тщетность  ж.  пайдасыздык, натыйжасыздык, курулайлык.
тщетный  ~, ­ая, -ое  пайдасыз, натыйжасыз, бекер, курулай, береке чыкпаган;  тщетные попытки натыйжасыз аракет;
тщиться  несов. уст.  аракет кылып көрүү, тырышуу.
ты  мест. личн.  сен.
тыкать  тыкать I  несов. разг.  1. чем (ударять) чукуу, түртүү, саюу;  тыкать палкой в землю таяк менен жер
тыкаться  несов. разг.  тумшук тийгизүү; курулай урунуп-беринүү;  тыкаться носом мурду менен жер саюу (үргүлөп).
тыква  ж.  ашкабак.
тыквенный  ~, ­ая, -ое  тыква-га т.;  тыквенные семечки ашкабактын уругу, данеги.
тыквообразный  ~, ­ая, -ое  ашкабак сыяктуу, ашкабак түрүндөгү.
тыл  м.  1. воен. тыл, ар жагы (фронттун ары жагындагы территория);  глубокий тыл алыскы тыл;  в тылу вр
тыловик  м.  тылдагы согуштук кызматчы.
тыловой  ~, ­ая, -ое  тыл 1-ге т.;  тыловые воинские части тылдагы аскер бөлүктөрү.
тыльный  ~, ­ая, -ое:  тыльная часть руки колдун сырт жагы.
тын  м.  жыгач дубал, кашаа.
тысяча  1. числ. миң;  тысяча девятьсот шестидесятый год бир миң тогуз жүз алтымышынчы жыл;  тысяча рублей миң с
тысячелетие  ср.  1. (срок в тысячу лет) миң жыл, миң жылдык мөөнөт;  2. (годовщина) миң жылдык, миң жыл толуш.
тысячелетний  ~, ­яя, -ее  миң жылдык.
тысячелистник  м. бот.  тегерек баш чөп.
тысячный  ~, ­ая, -ое  1. числ. миңинчи;  тысячный по счёту эсеп боюнча миңинчи;  2. прил. перен. (измеряемый
тычинка  ж. бот.  аталык (өсүмдүктүн эркектик мүчөсү).
тычу  ~, тычу, тычешь  и т.д. наст. вр. от тыкать I.
тычусь  ~, тычусь, тычешься  и т.д. наст. вр. от тыкаться.
тьма  тьма I  ж.  1. (темнота, мрак) караңгы, караңгылык;  ночная тьма түн караңгылыгы;  2. перен. (
тьфу  межд.  тү, түү.
тюбетейка  ж.  топу, такыя.
тюбик  м.  тюбик (вазелин, паста, май ж.б. нерселерди салууга арналган жумшак түтүкчө).
тюбинг  м. тех., горн.  тюбинг (чоюндан жасалган чоң диаметрдүү шакек - шахтанын, тешкен тоолордун суу өткөрбөс бекит
тюбинговый  ~, ­ая, -ое  тюбинг-ге т.;  тюбинговое крепление шахт шахталарды тюбингдеп бекитүү.
тюк  м.  таңгак, таңылчак;  тюки хлопка пахта таңгактары.
тюковать  несов. что  таңуу, таңылчактоо.
тюлевый  ~, ­ая, -ое  тюль-ге т.;  тюлевая занавеска тюлдөн жасалган парда.
тюленевый  ~, ­ая, -ое  тюлень 1-ге т.;  тюленевые сапоги тюлендин терисинен жасалган өтүк.
тюлений  ~, ­ья, -ье  тюлень 1-ге т.;  тюлений жир тюлендин майы.
тюлень  м.  1. зоол. тюлень (деңиз жаныбары);  2. перен. разг. (неуклюжий человек) көлтөйгөн киши.