Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь
трубчатый
~, ая, -ое
1. тех. (с трубами) трубалуу, трубасы бар, түтүктүү;
2. (в форме трубы или трубок) труба с
труд
м.
1. эмгек;
свободный и радостный труд эркин жана кубанычтуу эмгек;
наёмный труд жалданма эмгек
трудиться
несов.
1. (работать) эмгектенүү, эмгек кылуу;
трудиться на благо родины родинанын жыргалчылыгы үчүн эм
трудно
1. нареч. кыйын, оор;
трудно произносимый айтууга кыйын болгон (сөз), сүйлөөгө кыйын болгон (сөз);
2.
трудновато
нареч. и в знач. сказ. разг.
бир аз кыйын, бир аз оор.
трудновоспитуемый
~, ая, -ое
тарбиялоосу кыйын, кыйындык менен тарбиялана турган;
трудновоспитуемый ребёнок тарбиялоосу
труднодоступный
~, ая, -ое
баруусу кыйын, кыйындык менен барыла турган, жетүүсү кыйын;
труднодоступный район жетүүсү
труднопроходимый
~, ая, -ое
өтүүсү кыйын, кыйындык менен өтүлө турган.
трудность
ж.
кыйындык, оордук, кыйынчылык;
преодолеть все трудности бардык кыйынчылыктарды жеңүү.
трудный
~, ая, -ое
кыйын, оор;
трудная работа кыйын жумуш;
трудная задача кыйын милдет, кыйын маселе;
&
трудовой
~, ая, -ое
1. (живущий заработком от труда) эмгекчи;
трудовое население эмгекчи эл;
трудовое кр
трудодень
м.
эмгек күн;
оплата труда по трудодням эмгек күн боюнча эмгек акысын төлөө;
заработать пятьсот
трудоёмкий
~, ая, -ое
эмгекти көп талап кылуучу;
трудоёмкая работа эмгекти көп талап кылуучу жумуш;
механи
трудоёмкость
ж.
эмгекти көп талап кылуучулук.
трудолюбивый
~, ая, -ое
эмгекчил, эмгекти сүйгөн;
трудолюбивый человек эмгекти сүйгөн адам.
трудолюбие
ср.
эмгекчилдик, эмгекти сүйүүчүлүк.
трудоспособность
ж.
эмгекке жарагандык, эмгек кылууга ийкемдүүлүк, эмгекке жарамдуулук, эмгекке жөндөмдүүлүк;
потря тру
трудоспособный
~, ая, -ое
эмгекке жөндөмдүү, эмгекке жарамдуу;
трудоспособное население эмгекке жөндөмдүү кишилер.
трудящийся
~, аяся, -ееся
1. прич. от трудиться;
2. в знач. сущ. м., ж. эмгекчи;
трудящиеся города и дерев
труженик
м.
эмгекчи, мээнеткеч, талыбай эмгек кылгаң адам;
труженики социалистических полей социалисттик талаан
труженица
женск. р. к труженик.
труженический
~, ая, -ое
труженик-ке т.;
труженическая жизнь эмгек менен өткөргөн өмүр.
трунить
несов. над кем-чем, разг.
шылдыңдоо, келекелөө, мазактоо.
труп
м.
өлүк (кишинин же айбандын).
трупный
~, ая, -ое
труп-ка т.;
трупный запах өлүктүн жыты;
трупный яд өлүктүн уусу.
труппа
ж.
труппа (бир театр же циркте иштөөчү артисттер коллективи).
трус
м.
коркок, жүрөгү жок;
труса праздновать разг. коркуу, коркоктук кылуу.
трусики
только мн.
трусик (кыска, чолок дамбал).
трусить
трусить I
несов.
коркуу, коркоктук кылуу, жүрөгү жоктук кылуу;
почему ты трусишь перед учителем?
трусиха
женск. р. к трус.
трусливость
ж.
коркоктук, жүрөксүздүк.
трусливый
~, ая, -ое
коркок.
трусость
ж.
коркоктук, жүрөксүздүк;
преодолеть трусость коркоктукту жеңүү.
трусца
ж. разг.
желдирүү, бүлкүлдөп желиш;
ехать трусцой бүлкүлдөк желиш менен жүрүү.
трусы
только мн.
см. трусики.
трут
м.
куу (оттук таштын куусу).
трутень
м.
1. (самец пчелы) аарынын эркеги;
2. перен. (бездельник, лентяй) жалкоо, аяк бошотор, арам тамак.
трутник
м. бот.
трутник (жыгачтын бооруна жабышып чыгуучу, куураган кезинде оттук ташка куу болуучу козу карын).
трутовик
м. бот.
буржук (жыгачка жабышып өсүүчү така формалуу мите козу карын).
трутовица
ж.
см. трутовик.
труха
ж.
1. тыпын, чөп тыпыны;
превратиться в труху тыпынга айлануу;
2. перен. разг. көр-жер, жараксыз
трухлявый
~, ая, -ое
разг.
чириген, чирип үбөлөнгөн;
трухлявый пень чирип үбөлөнгөн дүмүр.
трухнуть
сов. разг.
(испугаться) чочуп кетүү, коркуп кетүү, үркүп кетүү.
трущоба
ж.
1. (труднопроходимое место) чытырман;
лесные трущобы токой чытырманы;
2. (захолустье) алыскы
трын
в знач. сказ. кому, неизм. разг.:
ему всё трын-трава ал быш дебейт, быш этпейт, ага баары бир.
трюизм
м.
жалпыга белгилүү, айтыла жүргөн, таң болгон чындык.
трюк
м.
1. (искусный приём) трюк (усталык менен иштелген ыкма);
акробатический трюк акробаттык трюк (өтө та
трюкач
м. разг.
трюкач (1. өтө татаал акробаттык номер көрсөтүүчү киши; 2. перен. адамды таң калтыра турган укмушту
трюкаческий
~, ая, -ое
разг.
трюкач-ка т.
трюкачество
ср. разг. неодобр.
трюкачтык;
см. трюкач.
трюм
м. мор.
трюм (кеменин ички механизмдерди, жүктөрдү коюучу көңдөйү).
трюмо
ср. нескл.
трюмо, бийик чоң күзгү.
трюфель
м.
трюфель (1. бот. козу карындын бир түрү; 2. шоколад конфетинин бир түрү).
трюхать
несов. разг.
солкулдап желип басуу.
тря
межд.
(окрик на овец) чай (койго карата).
тряпичник
м.
1. (скупщик тряпья) чүпүрөкчү, эски-уску чүпүрөктөрдү сатып алуучу;
2. перен. разг. (скупой, мелочн
тряпичница
разг.
1. женск. р. к тряпичник;
2. ж. пренебр. кийим эле деп калган (аял).
тряпичный
~, ая, -ое
тряпка-га, тряпьё-го т.;
тряпичная бумага чүпүрөктөн жасалган кагаз.
тряпка
1. ж. чүпүрөк;
2. тряпки мн. разг. пренебр. (о нарядах) аялдардын кийим-кечектери;
3. м. и ж. перен. р
тряпочка
ж. уменьш. от тряпка 1
чүпүрөк, кичине чүпүрөк.
