Юдахин Русско⇒Кыргызский словарь






ты  мест. личн.  сен.
тыкать  тыкать I  несов. разг.  1. чем (ударять) чукуу, түртүү, саюу;  тыкать палкой в землю таяк менен жер
тыкаться  несов. разг.  тумшук тийгизүү; курулай урунуп-беринүү;  тыкаться носом мурду менен жер саюу (үргүлөп).
тыква  ж.  ашкабак.
тыквенный  ~, ­ая, -ое  тыква-га т.;  тыквенные семечки ашкабактын уругу, данеги.
тыквообразный  ~, ­ая, -ое  ашкабак сыяктуу, ашкабак түрүндөгү.
тыл  м.  1. воен. тыл, ар жагы (фронттун ары жагындагы территория);  глубокий тыл алыскы тыл;  в тылу вр
тыловик  м.  тылдагы согуштук кызматчы.
тыловой  ~, ­ая, -ое  тыл 1-ге т.;  тыловые воинские части тылдагы аскер бөлүктөрү.
тыльный  ~, ­ая, -ое:  тыльная часть руки колдун сырт жагы.
тын  м.  жыгач дубал, кашаа.
тысяча  1. числ. миң;  тысяча девятьсот шестидесятый год бир миң тогуз жүз алтымышынчы жыл;  тысяча рублей миң с
тысячелетие  ср.  1. (срок в тысячу лет) миң жыл, миң жылдык мөөнөт;  2. (годовщина) миң жылдык, миң жыл толуш.
тысячелетний  ~, ­яя, -ее  миң жылдык.
тысячелистник  м. бот.  тегерек баш чөп.
тысячный  ~, ­ая, -ое  1. числ. миңинчи;  тысячный по счёту эсеп боюнча миңинчи;  2. прил. перен. (измеряемый
тычинка  ж. бот.  аталык (өсүмдүктүн эркектик мүчөсү).
тычу  ~, тычу, тычешь  и т.д. наст. вр. от тыкать I.
тычусь  ~, тычусь, тычешься  и т.д. наст. вр. от тыкаться.